รายละเอียด : แผ่นดินแห่งรัก : ในร่มเงารัก

เดือนสิบ และ เทียนเก้า สองพี่น้องฝาแฝด ได้รับการเลี้ยงดูจากคุณหญิงเฟื้อ เทวาวัน ดั่งหลานในไส้ เพราะเหมือนแม้น มารดาของเด็กแฝดทั้งสองจากไปตั้งแต่ทั้งคู่ยังเป็นเด็ก แสงเทียน บุตรสาวของเจ้าพระยาอรรถสุนทร ได้รับการเลี้ยงดูโดยคุณหญิงยี่สุ่น ถูกบังคับให้หมั้นหมายกับ ม.ร.ว. ภิรมย์ แต่แสงเทียนมีคนรักอยู่แล้วคือ นายเหม จึงหลบหนีไปด้วยกัน คุณหญิงยี่สุ่นสั่งให้คนออกตาม สุดท้ายแสงเทียนตัดสินใจกระโดดน้ำตายเคียงข้างนายเหมคนรัก แต่เธอรอดตายเพราะความช่วยเหลือจากคุณหญิงเฟื้อ และอาศัยใบบุญของคุณหญิงเฟื้อนับแต่นั้นมา จนกระทั่งแสงเทียนให้กำเนิดเหมือนแม้น บุตรสาวได้ไม่นาน ก็ตัดสินใจจบชีวิตในสายน้ำตามนายเหมผู้เป็นคนรักของเธอไป วันเวลาผันผ่าน วันหนึ่งคุณหญิงเฟื้อมอบหมายให้เดือนสิบนำเงินสนับสนุนไปมอบให้แก่ ‘มูลนิธิสู่ศิลป์’ การไปที่มูลนิธิแห่งนี้ เดือนสิบจึงได้พบกับภาพเขียนสีน้ำมันทั้ง 8 บาน ที่ปรากฏอักษรย่อ ‘ข.ศ.’ อยู่ใต้ภาพ หัวใจของหญิงสาวเต้นแรงเมื่อพบว่าสถานที่ที่ปรากฏอยู่ในภาพ คือสถานที่เดียวกันกับในความฝันประหลาดของเธอที่ปรากฏขึ้นทุกค่ำคืน เธอเห็นสตรีสูงศักดิ์ผู้หนึ่งปรากฏกายขึ้นที่อาคารสถาปัตยกรรมยุโรปสามชั้น ซึ่งก็คือบ้านอรรถสุนทรนั่นเอง และสตรีผู้นั้นก็คือ คุณหญิงยี่สุ่น เขียนศิลป์ คือ เจ้าของอักษรย่อ ข.ศ. และภาพวาดทั้งหมด เขาลงมือวาดภาพบานที่ 8 โดยได้แรงบันดาลใจจากความฝันประหลาดที่เกิดขึ้นกับตัวเขา หลังกลับจากการไปเยือนบ้านอรรถสุนทรพร้อมกับคุณปู่ที่พาเขาไปเยือนบ้านหลังนั้นตามคำร้องขอของสตรีในความฝันเมื่อเดือนสิบและเขียนศิลป์ได้พบกัน ความรู้สึกของทั้งสองก็หวั่นไหว ทั้งสองเห็นภาพนิมิตร่วมกันโดยการบันดาลของวิญญาณทั้งสี่แห่งบ้านอรรถสุนทร พวกเขาจึงได้รู้ว่า แท้จริงแล้ว เขาและเธอคือ แสงเทียน กับ เหม  คนรักที่พลัดพรากจากกันด้วยสายน้ำในอดีตความรักก็ต้องมีอุปสรรค เมื่อเขาและเธอต่างก็มีหญิงสาวและชายหนุ่มที่มาหมายปอง เขียนศิลป์มีประกายรุ้งตามตอแย ในขณะที่เดือนสิบก็มีสามสิงห์ หนุ่มเสเพล ติดการพนันคอยเกาะแกะ ซ้ำร้ายไปกว่านั้น คุณหญิงผจงจิต ผู้เป็นย่าของเขียนศิลป์ยังเกลียดคุณหญิงเฟื้อเข้าไส้ เพราะทั้งสองรักผู้ชายคนเดียวกันคือ ม.ร.ว. ภิรมย์ คุณปู่ของเขียนศิลป์นั่นเอง และถึงแม้ว่าเธอจะได้แต่งงานกับคุณชายภิรมย์ด้วยเล่ห์กล แต่ในหัวใจของคุณชายภิรมย์มีคุณหญิงเฟื้อแต่เพียงผู้เดียว แต่สุดท้ายทิฐิในใจของคุณหญิงผจงจิตก็ปลดปลงไปพร้อมกับความตายของเธอ ก่อนสิ้นใจ คุณหญิงผจงจิตได้ขอพบคุณหญิงเฟื้อเพื่อเอ่ยคำลาและคำขอโทษ เดือนสิบและเขียนศิลป์จึงถักทอความรักครั้งใหม่ โดยไม่พลัดพรากจากกันเหมือนในอดีตที่ผ่านมา