รายละเอียด : วิวาห์ขัดดอก

วิวาห์ขัดดอกเธอจำใจแต่งงานผู้ชายปากร้าย กวนประสาท แถมยังหื่นจับจิต แต่เพื่อรักษามรดกชิ้นสุดท้าย เอาไว้สุดชีวิต รุ้งดาวยอมเอาตัวเข้าแลก*****“หยุดตี...หยุดสิ...ไม่หยุดผมจูบจริงๆ นะ” “อ๋อ...ไม่ให้ตีใช่ไหม? ไม่ตีก็ได้” ไม่ว่าเปล่า เมื่อง้างเท้าเตะ โชคดีหรอกว่าเขาตาไว ยกหน้าแข้งหนีได้ทันควัน รีบยึดหัวไหล่เมียพันธุ์บางแก้วของตัวเองเอาไว้ คนอะไรหน้ารึก็หวาน...ตัวก็เล็กบอบบาง น่ารักน่าทะนุถนอมแต่กลับดุเหลือแสน“เตะก็ไม่ได้ เตะผมก็จะจูบ...ตีก็จูบ... ตบก็จูบ...ต่อยก็จูบ...เอาสิ ๆ ไม่ทำจริงอย่าเรียกผมว่านายทิตย์ศวัส” หน้าตาคนท้าเอาจริงเอาจังจนเธอไม่กล้า เหลือบตาค้อนประหลับประเหลือก“ค้อนก็จูบ” “มันจะเกินไปละนะ ลองมาจูบสิ ฉันจะจิกให้ปากแหว่งเลยคอยดู” “โอเค งั้นค้อนได้ แต่ห้ามทำร้ายร่างกาย ห้ามลงมือลงไม้กับผมอีก ไม่งั้นล่ะก็...ฮึ่ม! จะปล้ำให้”“ขืนนายทำอย่างนั้น ฉันจะตัดปิ๊กกะจู้นายโยนให้เป็ดกินแน่ๆ ไม่ต้องให้แพร่พันธุ์ออกลูกสืบหลานได้อีกเลย ไม่ทำจริงอย่าเรียกฉันว่ารุ้งดาว”คนถูกขู่ทำหน้าสยอง...ขู่อะไรก็ไม่กลัว แต่ที่จะบริการทำหมันฟรีให้นี่ยังไงก็ไม่ได้เด็ดขาด“ลองทำจริงขึ้นมา คุณนั่นแหละที่จะร้องไห้โฮเสียดายกว่าใคร จะทำอะไรคิดให้ดีๆ เชียว”เขาข่มขู่แม่ตัวดีไป ทั้งที่นึกสยองพองขนเมื่อเห็นหน้าตาท่าทางเอาจริงของเมียตัวแสบ*********“ไม่ต้องอายนะรุ้ง...ที่นี่มีแค่เรา...แค่ผม...กับคุณ” น้ำเสียงนุ่มปลอบประโลม เช่นเดียวกับการสัมผัสที่หนักหน่วงขึ้นทุกที นิ้วของเขาซอกซอนเข้าไปภายใต้ผืนผ้าชิ้นน้อยที่ปกปิดส่วนที่ซ่อนเร้น พร้อมกับเคลื่อนขยับปลายนิ้ว ตัวเธอแทบลอยหวิว กับการแตะต้องบนจุดอ่อนไหวอย่างรู้จังหวะดีเขาใช้ริมฝีปาก เปิดปากเธออีกครั้ง ฟังเสียงร้องครางที่ไพเราะเสนาะหู ยามที่เขาขยับเร่งเร้าจังหวะแค่เสียงอือ...กับเสียงอา....ไม่ต้องมีโน๊ตดนตรีอื่นใด เท่านี้เขาก็ร้อนฉ่าเป็นไฟ เมื่อเธอขยับสะโพกตอบโต้แล้วเสียงไพเราะเพราะพริ้งก็ต้องสะดุดลง เมื่อเขาเลื่อนไถลปลายนิ้วเข้าไปในตัวเธอ ดวงตาคู่งามลืมโพลง รู้สึกอึดอัด รับรู้ถึงสัมผัสว่ามันช่างตึงแน่นและใหญ่โต...ทั้งที่เพียงแค่นิ้วมือ...นิ้วเดียวเขาจูบเธออีกครั้ง...และอีกครั้ง...พร้อมกับนิ้วมือที่สอดลึกเข้าไปในกาย ขยับไหวเข้าและออก..เข้าและออกอยู่ซ้ำๆ กระทั่งร่างอรชรบิดเร่าๆ ใบหน้าสวยบิดเบ้ พร้อมหวีดร้องออกมาทิตย์ศวัสถอนใจอย่างโล่งอก เธอถึงสวรรค์ในชั้นแรก ก็ถึงเวลาของเขาบ้าง ฝ่ามือดันร่างบางนอนราบกับพื้นอย่างนุ่มนวล ขาสองข้างตั้งชัน เขาคุกเข่าอยู่ตรงกลาง พร้อมกับจดริมฝีปากไล่จากขาด้านใน ขยับใกล้เข้ามา จนถึงที่หน้าท้องเนียนเรียบ ก่อนจะค่อยๆ ถอดปราการชิ้นสุดท้ายออกไปจากตัวเธอ