ต้นน้ำรีบว่ายเข้าช่วยบอยทันที เเขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเพราะสิ่งที่เกี่ยวขาบอยอยู่ไม่ใช่ทั้งส่าหร่ายและเถาวัลย์ แต่เป็นมือสีขาวซีด! เจ้าของมือข้างนั้นเป็นหญิงสาว ผมสีดำยาวสยายแผ่ราบตัวร่างกายเธอกลมกลืนไปกับสายน้ำ บางทีก็ปรากฏให้เห็นชัด บางทีก็โปร่งใสราวกับเป็นส่วนหนึ่งของน้ำ เธอค่อยๆหันมาหาเขา ดวงตาสีฟ้าทอประกายจางๆต้นน้ำแน่นิ่งไปราวกับต้องมนตร์ ความหวาดกลัวมลายหายไปสิ้น หญิงสาวยิ้มก่อนจะปล่อยมือจากเพื่อนของเขา แล้วถอยห่างออกไป... "ช้าชื่อกาสาร เป็นพรายน้ำและข้ามาที่นี่เพราะมีเรื่องอยากจะพูดกับท่าน"