เล่มสาม ไม่มีอะไรอธิบายได้ดีไปกว่าคำว่า "หวาน" อีกแล้ว อ่านไปเขินไปมีอยู่จริง >//< หลุดพูดคำว่าน่ารักไปหลายรอบเลย

รักกู้เซียว กับน้องจางซืออี้ มากๆเลย ต้องซื้อเก็บไว้อ่านหลายๆรอบ อาหารหมามาเต็มอิ่มเลยค่ะ

อิจฉาคนอื่นที่จับมือกันได้อย่างสง่าผ่าเผยรึ? หึ!!!! ในฐานะคนอ่านที่โลกจริงไม่มีกู้กงของตัวเอง ฉันอิจฉาพวกนายสองคนที่รักกันซะหวานนน้ำตาลเรียกพ่อดีกว่าไหม เล่มสามนี่คือถึงพริกถึงขิงอ่ะ กู้กงนี่ดุใช้ได้เลยนะ แต่บทพ่อจะหวานก็หวานแบบนิ่งๆ สง่างาม มีความเป็นผู้ดี๊ผู้ดี ฉันถึงอิจฉานายเอกไงงงง!!!! แง้ๆๆๆๆ

เล่มนี้มีดาวคณะที่สนิทกับพระเอกซึ่งเป็นเดือนคณะ นายเอกก็จะออกแนวน้อยใจอยู่บ่อยๆ ตอนแรกไม่ชอบคนนี้ แต่มีงานนึงต้องไปทำงานด้วยกัน เหมือนออกท่องโลกกว้าง ไปพักผ่อนที่หรูหรา เพื่อซึมซับบรรยากาศ จะได้มีแรงบันดาลใจในการกลับมาออกแบบงานชิ้นนี้ แต่มีข้อแม้ว่า ต้องได้งานเท่านั้น จึงจะสามารถเบิกค่าใช้จ่ายทั้งหมดมี่ไปซึมซับบรรยากาศไฮเอนมา มาลุ้นกันคาะ ว่สได้งานมั้ย แต่ที่แน่ไ ได้เพื่อนซี้เพื่อนแท้มาเพิ่มคนนึง

เล่มนี้มีความ Slice of life ของคู่รักค่ะ ยิ่งย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วก็เป็นธรรมดาที่ต้องใช้เวลาปรับจูน มีรักกัน ทะเลาะกัน หึงหวงกันบ้างนิดๆหน่อยๆพอเป็นสีสัน ชอบที่ตัวละครมีการเติบโตค่ะ ซืออี้จากที่แรกๆดูไม่เป็นโล้เป็นพาย ไม่รู้ชีวิตจะไปทางไหนดี แต่หลังจากคบกันแล้วก็พยายามพัฒนาตัวเอง เริ่มมองหาอนาคต อยากไปเรียนต่อ อารมณ์ประมาณว่าเธอทำให้ฉันอยากเป็นคนที่เก่งกว่านี้5555

ดรอปดาวลงหนึ่งดาวจากสองเล่มก่อน สนุกเหมือนเดิม อ่านแล้วยังเขินจมูกบานได้เหมือนเดิม แต่มีประเด็นที่ไม่ชอบใจเฉยๆ ค่ะ เอาเรื่องเนื้อหาก่อน เล่มนี้เราได้เห็นพัฒนาการของน้องซืออี้เยอะมากในเรื่องวิธีคิด วิธีการทำงาน น้องเก่งมาก อ่านแล้วมีอารมณ์ร่วมในการให้กำลังใจน้องให้น้องประสบความสำเร็จ กู้กงก็มีส่วนในเรื่องของข้อคิดต่างๆ เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือมีคนรู้เรื่องความสัมพันธ์ลับๆ ของพวกเขาด้วย มีพาทัวร์สถาปัตยกรรมในญี่ปุ่นด้วย กับตอนท้ายๆ ที่เพิ่มประเด็นเรื่องความอิจฉาริษยา ยกเคสของลู่เฉียวกับซูหยวนมาเล่าก็คือดี เปิดโลกชีวิตวัยทำงานให้น้องซืออี้ผู้ใสซื่อของเราได้อีกเรื่อง และคิดว่ากู้กงจัดการได้ดีในส่วนของลู่เฉียว และน้องซืออี้ก็ให้กำลังใจเพื่อนได้ดีมากในส่วนของซูหยวน ส่วนกู้กง สองเล่มก่อนเราเห็นทั้งความเทพแต่ในขณะเดียวกันก็ได้เห็นความกังวลของเขาเรื่องความรัก เล่มนี้อัปเกรดหลังจากมีแฟนก็งอนแฟน น้อยใจแฟน กลัวแฟนไม่รักเป็นแล้ว นั่นคือกู้กงก็เป็นเด็กหนุ่มคนนึงเหมือนกัน ในเรื่องความรัก เหม็นกลิ่นความรักคู่ข้าวใหม่ปลามันมาก เรื่องความคลั่งรักไม่มีใครยอมใครเหมือนเดิม พัฒนาการแรงมาก ถึงเวลาซักที กู้กงเขาว่างั้น เพราะน้องซืออี้ยั่วตาใสเหลือเกิน ไอ้ต้าวซืออี้ก็เลยเรียบร้อยโรงเรียนกู้กงไปในที่สุด เอะอะเป็นอยากหยุมน้อง ทุกวันคือทุกวัน แต่ก็ไม่ใช่รักกันอย่างเดียว เด็กๆ ยังมีเรื่องความเข้าใจไม่ตรงกันมาให้แง่งๆ ใส่กันเรื่อยๆ ด้วย แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะ เราก็จะได้เห็นว่าความสัมพันธ์พวกเขาก้าวหน้าไปอีกขั้นหลังจากได้ปรับความเข้าใจ น่ารักที่สุด แต่ๆ ก็มีส่วนหนึ่งที่หักดาว เรารู้สึกว่ามันมีจุดที่หลังจากได้ make love กันครั้งแรก หลังจากนั้นกู้กงพยายาม manipulate น้องอยู่หน่อยๆ คือน้องก็มีความสุขกับsexนะคะ รอคอยเลยแหละ แต่มาถึงจุดหนึ่งที่น้องรู้สึกว่ามันถี่ไป น้องเลยพยายามคุยด้วยเหตุผลว่า ลดบ้างได้มั้ย มันส่งผลหลายอย่าง น้องเพลีย น้องไม่มีสมาธิ แต่กู้กงก็พยายามหาเหตุผลมาแย้งจนสุดท้ายน้องก็ยอมเหมือนเดิม ในเรื่องบอกว่ากินเวลา2-3เดือนก็จริง แต่เรากลับรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ถ้าคนหนึ่งเริ่มรู้สึกว่าไม่โอเค คู่รักก็น่าจะยอมมั้ย เพราะน้องก็ชวนคุยดีๆ แล้ว อีกนิดก็เรื่องเหยียดคนญี่ปุ่น สั้นๆ แหละค่ะ หนึ่งหน้าเอง แต่ส่วนตัวก็ยังรู้สึกว่าเขาใช้คำแรง และมันไม่มีความจำเป็นที่ต้องใส่มาก็ได้ เราเข้าใจความเจ็บปวดของชาวจีนเรื่องนานกิง แต่คุณจะใช้สถานที่บ้านเขาประกอบนิยาย แต่ก็เหยียดเขา อันนี้ก็เกินไปหน่อย ตอนท้ายมีตัวละครใหม่อย่างไป่รุ่ยมาให้สงสัยเพิ่มด้วย มีพิรุธมาก หรือนจะมาจีบลูกชั้นรึเปล่า!!!

พอรู้ความรู้สึกกันแล้ว ความหวานนี่เพิ่มเท่าทวีคูณไปเลยค่าา แต่งานก็ยังต้องทำเนอะ พระเอกเก่งเกินไปน้องเลยต้องสู้งานมากขึ้นค่ะ

มาถึงเล่ม 3 แล้ว ธีมของเรื่องยังไม่เปลี่ยน ยังอยู่ที่บรรยากาศการทำงาน จางซืออี้มีพัฒนาการก้าวหน้ามากก ได้รับงานโปรเจ็คใหม่ร่วมกันเพื่อนร่วมงานคนใหม่ที่น้องเหม็นหน้าตั้งแต่แรกเห็น ส่วนกู้เซียวพอสลัดภาพเคร่งขรึมแล้ว ว้าวซ่าเป็นที่สุด แต่ถึงจะรักกันแค่ไหนก็ต้องมีเรื่องผิดใจกันบ้างตามประสา นอกจากนี้นิยายเรื่องนี้ถึงจะเป็นแค่นิยายแต่ก็ยังสะท้อนปัญหาของการปิดกั้นเกี่ยวกับเรื่องรักร่วมเพศของสังคม สงสารกู้เซียวมาก ที่รู้สึกผิดกับจางซืออี้เพราะไม่สามารถรักกันอย่างเปิดเผยต่อหน้าใครๆได้

โหวตให้เรื่องนี้ค่ะ คุณผู้ช่วยสถาปนิก เนื้อเรื่องน่ารัก สนุก ตลกอมยิ้ม ไม่ดราม่าน้ำตานอง อ่านสบายๆ มีแนวคิดการทำงานสอดแทรกเข้ามา

เป็นนิยายวายที่ฟีลกู๊ดมากๆ เรื่องหนึ่ง ยิ่งอ่านมาถึงเล่มนี่ ความสัมพันธ์ของพระ-นาย ก็เริ่มจะหวานมากขึ้น เป็นนิยายที่อยากให้ทุกคนได้ลองหยิบมาอ่านกัน แล้วทุกคนจะรู้ว่ามันสนุกมากจริงๆ