รายละเอียด : ชีวิตเป็นเรื่องชั่วคราว

ชีวิตเป็นเรื่องชั่วคราว เป็นหนังสือแนวเสริมกำลังใจ ให้เราเข้าใจว่าร่างกายเราทุกคนประกอบด้วยอะตอมจำนวนนับไม่ถ้วนมารวมกัน ที่ทางพุทธเรียกว่า มาประชุมกัน เป็นอะตอมที่เกิดมาตั้งแต่กำเนิดจักรวาล พวกมันเคยเป็นส่วนหนึ่งของดวงอาทิตย์ ดาวเคราะห์ ดาวหาง อุกกาบาต แบคทีเรีย ไดโนเสาร์ ฯลฯ วนเวียนเปลี่ยนเปลือกนอกไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ณ วันนี้รวมกันเป็นตัวเราแต่ละคน ในเปลือกแบบนี้ คิดเป็น มีความรู้สึก เกิดจิตที่ปรุงแต่ง อะตอมประชุมกันเป็นตัวเรานี้อยู่ได้สัก 60-80 ปีก็เลิกประชุม ไปจับกลุ่มใหม่ ชีวิตจึงเป็นเรื่องชั่วคราว สรรพสิ่งไม่มีการตาย ไม่มีการเกิด มีแต่การเปลี่ยนสภาวะ

เมื่อเข้าใจว่า ชีวิตเป็นเรื่องชั่วคราว เราก็สมควรลดละเลิกการยึดมั่นปรุงแต่งลง ลดความอยากลง เพราะอะตอมเลิกประชุมเมื่อไร เราก็เอาอะไรไปไม่ได้ เราทุกคนก็เป็นเช่นฟองอากาศ ลอยล่องอวดโลกเพียงชั่วคราว ประเดี๋ยวประด๋าวก็แตกสลายจากโลกนี้ไป ดังนั้นสมควรที่เราจะใช้ชีวิตอย่างมีสีสันที่สุดเท่าที่เราทำได้ในช่วงเวลาสั้นๆ ของฟองอากาศแห่งชีวิต

คำนำ : ชีวิตเป็นเรื่องชั่วคราว

ชีวิตเป็นเรื่องชั่วคราว เป็นอันดับที่ 11 ของหนังสือชุด กำลังใจ ถัดมาจากรองเท้าๆเล็กๆของเรา,ความฝันโง่ๆ,เบื้องบนยังมีแสงดาว,อาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตก,สองแขนที่กอดโลก,สองปีกของความฝัน,คำที่แปลว่ารัก,ชีวิตคือปาฏิหาริย์! ท้องฟ้าไม่ปิดทุกวันและยาเม็ดสีแดง

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจจากผู้อ่านทุกท่านสำหรับหนังสือชุดนี้

วินทร์ เลียววาริน

สารบัญ : ชีวิตเป็นเรื่องชั่วคราว

• ปลาปีนเขา
• ปฏิวัติตัวเอง
• มีแผน v.s.วางแผน
• มนุษย์หมาป่า
• ห้องสามห้อง
• ผักชี
• สัญญาณจากสวรรค์
• ขนมสอดไส้
• เสียงเพลงในกองขยะ

เนื้อหาปกหลัง : ชีวิตเป็นเรื่องชั่วคราว

ร่างกายเราประกอบไปด้วยอะตอมจำนวนมากนับไมถ้วนมารวมกัน ทางพุทธเรียกว่า "มาประชุมกัน"เป็นอะตอมที่เกิดมาตั้งแต่จกำเนิจักรวาล พวกมันเคยเป็นส่วนหนึ่งของดวงอาทิตย์ ดาวเคราะห์ ดาวหาง อุกกาบาต แบคที่เรียน ไดโนเสาร์  วนเวียนเปลี่ยนเปลือกนอกไปเรื่อยๆจนในที่สุด ณ วันนี้ รวมเป็นตัวเราแต่ละคน ในเปลือแบบนี้ คิดเป็น มีความรู้สึก เกิดจิตที่ปรุงแต่งอารมณ์ อะตอมประชุมกันเป็นตัวเรา ตัวเราอยู่ 60-80 ปีก็เลิกประชุมไปจับกลุ่มใหม่ ชีวิตจึงเป็นเรื่องชั่วคราว สรรพสิ่งไม่มีการตาย ไม่มีการเกิด มีแต่การเปลี่ยนสภาวะ

เมื่อเข้าใจว่าชีวิตเป็นเรื่องชั่วคราว เราก็สมควรลดละเลิกการยึดมั่นปรุงแต่ง ลดความอยากลง เพราะอะตอมเลิกประชุมเมื่อไร เราก็เอาอะไรไปทำไม่ได้ เราทุกคนก็เป็นเช่นฟองอากาศลอยล่องอวดโลกเพียงชั่วคราว ประเดี๋ยวประด๋าวก็แตกสลายจากโลกนี้ไป ดังนั้นสมควรที่เราใช้ชีวิตอย่างมีสีสันที่สุดเท่าที่เราทำได้ในช่วงเวลาสั้นๆของฟองอากาศแห่งชีวิตเรา