คำนำ : โรงน้ำชาเร้นรัก The Tea House (เล่ม 2)

แคว้นโปหนานหนึ่งปีก่อน

          ยามราตรีหนาวเหน็บราวกับถูกปกคลุมด้วยเกล็ดน้ำค้าง นกกาส่งเสียงร้องราวกับสะอื้นเศร้า ในโลกอันวุ่ยวายแห่งนี้ผู้ใดเล่าจะปลอดภัย

          เยี่ยนโหลในชุดเสื้อป้ายหน้า รัดผมด้วยเชือกสีม่วง บนเอวพันด้วยกระบี่อ่อนสีขาวเงินบุคลิกดูทั้งบุ๋นและบู๊ เขาปิดประตูห้องเบา ๆ กับสายลมหนาวเย็นจากด้านนอก บนเตียงมีชายชราผู้หนึ่งนอนอยู่ และดูคล้ายเจ็บป่วยสีหน้าเหลืองซีด ทว่าดวงตากลับกระจ่ายชัด ประหนึ่งแสงสุท้ายก่อน

ตะเกียงน้ำมันจะเหือดแห้ง

เนื้อหาปกหลัง : โรงน้ำชาเร้นรัก The Tea House (เล่ม 2)

ในที่สุดเชี่ยอี่สิงก็รู้ความจริงเรื่องจดหมายลับนั่น!

หนำซ้ำยังโกรธแค้นอวี๋หลิงเฟยจนบ้าคลั่ง

ขืนบังคับปล้นดอกเบญจมาศน้อยของเขาไปเสียอีก

แต่ที่น่าแค้นใจคือ...

เมื่อรู้ความจริงภายหลังว่าตนเข้าใจผิด

ไม่กอดไม่ถนอมเขา ไม่พูดจาดี ๆ กับเขา

ทั้งยังไม่จ่ายค่าเสียหายใด ๆ ไม่พอ

แต่กลับชดเชยความผิดทั้งหมดด้วยความคิดพิลึกพิลั่น

เจ้าคนหลงตัวเองนั่นเปลือยกายบนฟูกนุ่ม

เอ่ยปากออกคำสั่งให้เขาปล้นกลับ!

เวรเอ๊ย! ตนเองไร้สติ ก็อย่าคิดว่าคนอื่นจะไร้สติเหมือนกันสิ

ร่างกายองอาจสง่างามเช่นนี้ ใครเขาอยากจะเชยชมกัน!

รีวิวโดยผู้เขียน : โรงน้ำชาเร้นรัก The Tea House (เล่ม 2)

          เล่มสองของโรงน้ำชาเร้นรักมาแล้วค่า-

          เรื่องนี้ด้วยตัวอวี๋หลิงเฟยเป็นคนยุคปัจจุบันแต่ย้อนมาอยู่ยุคโบราณเวลามิราจแปลก็จะเริ่มสับสนว่านี่ฉันกำลังแปลพาร์ตไหนอยู่ เป็นความคิดของคนโบราณหรือคนปัจจุบัน คำพูดตีกันมั่วอยู่บ้างเวลาอีน ๆ

          และเพราะเล่มสองนี้เป็นช่วงดาวน์ของสมองมิราจจริง ๆ ถึงจะพยายามตรวจเช็กแล้ว แต่ถ้ามีหลุดไปบ้างก็ขอให้เพื่อน ๆ ให้อภัยนักแปลตัวน้อย ๆ คนนี้ด้วยนะคะ (กะพริบตาปริบ ๆ)

          ในเล่มสองนี้มีตัวละครใหม่เข้ามาเพิ่มสีสันด้วยหลายตัว เรื่องราวของบางคนบางคู่ก็เริ่มมีพัฒนาการในส่วนของตัวเองเพิ่มขึ้น แต่จะดีหรือจะร้ายอันนี้ก็ต้องไปอ่านเอาเองล่ะนะ

          เล่มนี้มิราจขอยกตำแหน่ง MVP ให้ท่านแม่ทัพ ท่านช่าง...หน้าด้านได้ใจ ตรกับคำที่ว่า ‘ด้านได้อายอด’ จริง ๆ ชอบเหลือเกินกับกฎการซื้อขายของท่านแม่ทัพ คนธรรมดาทั่วไปไม่มีทางคิดเหตุผลซื้อขายแบบนั้นออกมาได้แน่ ๆ นับถือ ๆ

          เพื่อน ๆ อยากรู้กันแล้วใช่ไหม จะมัวชักช้าอยู่ไย พลิกไปอ่านหน้าต่อไปโดยพลัน

                                                                             Mirage

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : โรงน้ำชาเร้นรัก The Tea House (เล่ม 2)

          หนังสือเรื่อง The Tea House หรือในชื่อภาษาไทยคือ โรงน้ำชาเร้นรัก เล่มนี้เป็นเล่มที่สองแล้ว กับเล่มที่มีชื่อตอนว่า... ‘ข้าเสียตัวแล้ว’ เป็นนิยายแนว B-Romance ของเราเรื่องี่สองที่เป็นแนวย้อนเวลา ส่วนเล่มแรกคือ The Academy บันทึกลับฉบับนายน้อย

          เล่มนี้มีเนื้อหาที่เข้มข้นมากขึ้น ตัวละครทุกตัวมีบทบาทมากขึ้น ทั้งความสัมพันธ์ของอวี๋หลิงเฟยในร่างเถาหงกับท่านแม่ทัพใหญ่เชี่ยอี่สิง ที่ดูจะก้าวหน้า (หรือถอยหลัง?) ดี ทั้งความสัมพัน์ของอาเผิ่งกับท่านอ๋องแปดที่กระจ่างชัดมากขึ้น และเรื่องของลวี่จู๋ที่ดูจะเป็นเรื่องใหญ่เกินคาด

          แล้วเรื่องทั้งหมดจะดำเนินต่อไปอย่างไร อวี๋หลิงเฟยจะทำตามจดหมายปริศนานั่นหรือไม่ มาร่วมเอาใจช่วยอวี๋หลิงเฟยได้ ณ บัดนี้

                                                                   พี่หนูตุ่น