คำนำ : อริรัก (แจ่มใส)

         จะเรียกว่าเป็นบุพเพอาละวาดได้มั้ยนะ ถ้าหากว่าอยู่ดีๆ เราจะได้พบ

คนบางคนดดยบังเอิญบ่อยๆ แถมเหตุการณ์แรกพบก็ยังสร้างความไม่ประทับใจ

จนก่อให้เกอดเป็นอคติเล็กๆ อยู่ในใจ แล้วสุดท้ายกลับมาพบว่าคู่อริของเราอยู่

ใกล้กันแค่ถนนเล็กๆ คั่น!

       เหมือนเหตุการณ์การพบกันระหว่างสิปปนนท์กับปัณฑารีย์ที่แรกเริ่มดู

ยังไงก็ไม่น่าจะลงเอยกันได้ ด้วยนางเอกของเราตั้งแง่ใส่พระเอกเหลือเกิน แต่

ด้วยฝีมือการเข้าหา ตีเนียน ทำหน้ามึนของคุณชายสิปปนนท์จะพิชิตใจนางเอก

ได้หรือไม่ มาติดตามต่อในเล่มกันได้เลยค่ะ

       หลังจากที่ได้สร้างความประทับใจกับ 'อ้อมรัก' มาแล้ว เรื่องนี้เป็น

เรื่องราวต่อเนื่องของพระเอกนางเอกคู่ที่สองจากซอยเจ้าคุณเสือ ที่จะมาให้คุณ

ผู้อ่านได้ลุ้นไกับความรักหวานๆ ชวนจิกหมอนจาก Andra แต่ยังไม่หมด

นะค่ะ ยังเหลือเรื่องสุดท้ายตามมาอีกเล่ม ซึ่งจะเป็นคู่ของใครนั้นติดตามกันได้

เร็วๆ นี้ค่ะ

เนื้อหาปกหลัง : อริรัก (แจ่มใส)

'ปัณฑารีย์' ไม่คาดคิืดเลยว่าจะได้ยินคำนี้จากผุ้ชายคนหนึ่งที่เกือบจะขับรถมาชนเธอเข้า

'ไม่มีคนปกติที่ไหนขี่จักรยานมาขวางรอรถกลางถนนแบบนั้น

แต่เอาเถอะ คุณอยากได้คำทำขวัญเท่าไหร่ละ' สองพ้นพอไหม

คนร้ายกาจ! ถือว่าเธอดวงซวยที่ได้มาพบกับคนแบบนี้แล้วกัน

แล้วเรื่องที่ว่าโลกกลมก็เห็นจะเป็นเรื่องจริง

เมื่อเธอได้พบภายหลังจากที่เจออีตาคุณชายมาดเก็กอย่างบังเอิญหลายครั้งว่า

จริงๆ แล้วบ้านเขาอยู่ใกล้กับบ้านเธอแค่ถนนเล็กๆ คั่น

แถทวีรกรรมการจับโจรวิ่งรางการเป๋าก็ยังชักนำให้เธอได้รู้จักกับคุณหญิงย่าของเขา

แต่ว่า.. โลกมันจะกลมไปมั้ย เมื่อคุณหญิงย่ากับคุฯยายของเธอกดันเป็นเพื่อนสนิทกับอีกต่างหาก

และด้วยความที่คุณหญิงย่าของ 'สิปปนนท์' เกิดเอ็นดูที่เธอเป็นกุลสตรีืที่เพียบพร้อม (?)

เธอจึงเข้านอกออกในบ้านวงศ์วิระได้ตลอดเวลา ทำให้เธอเหมือนต้องเล่นเอาเกิดเจ้าล่อกับเขา

แล้วไหนจะยังสถานการณฺน้ำท่วมที่บ้านเกิดซึ่งมีบริษัทของเขาเป็นตัวต้นเหตุ

ทำให้เธอไม่อยากมองหน้าเข้าอีกล่ะ

เฮ้อ นี่ชีวิตเธอจะต้องนวเวียนติดหนึบกับอีตาคุณชายนี่ไปอีกนานแค่ไหนกันนะ

รีวิวโดยผู้เขียน : อริรัก (แจ่มใส)

        ชื่อแอนค่ะ...ครึ่งหนึ่งของนามปากกา Andra ก็ได้มาจากชื่อเล่มนี่แหละ

        เป็นคนช่างอ่านมาตั้งแต่จำความได้ อ่านทุกอย่างตั้งแต่การ์ตูนยัน

หนังสือธรรมมะ ยิ่งโตก็ยิ่งอ่าน สุดท้ายกลายเป็นขยับมาเขียน เผลอแป๊บเดียว

ก็เขียนมาหลายปีแล้ว และทุกวันนี้ก็ยังมีความสุขกับการเขียนอยู่และยังคงทึ่ง

อยู่ทุกเมื่อเชื่อวันกับความมหัศจรรย์แห่งโลกของตัวอักษร มันสร้างโลกได้ สร้าง

ประสบการณ์ได้ และสร้างมิตรภาพได้ เลยตั้งใจว่าจะเขียนต่อไปเรื่อบๆ เพราะ

นอกจากเป็นสิ่งที่รักแล้ว ยังอยากแบ่งปันความมหัศจรรย์กับคนด้วย