รายละเอียด : อสูรเจ้าเสน่ห์

ไม่รู้ว่าเป็นพรหมลิขิตหรือแค่ความบังเอิญที่ทำให้"คุณหมอคนสวย" ต้องมาเจอะเจอกับ "นายอสูร"งานนี้...คุณหมอมีน อยากจะขอบายแต่ทว่า...นายเดฟ อสูรเจ้าเสน่ห์ตัวร้ายดันไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือไปง่ายๆแล้วจะทำไงกันดี!!เมื่อคนสองคนที่มีชีวิตอยู่คนละมุมคนหนึ่งอยู่ด้านสว่าง แต่อีกคนนั้นอยู่ในที่มืดชีวิตคนกลางวัน...จะมาบรรจบกับคนกลางคืนเป็นไปได้หรือไม่?คงต้องมาตามดูค่ะว่า "หมอมีน กะ นายเดฟ"จะพบกันได้อย่างไรในเมื่อมีชีวิตที่สวนทาง...และเป็นเส้นขนานติดตามความรักของ "คุณหมอแสนดี กับ นายเดฟ อสูรตัวร้าย" ได้ตลอดทั้งเรื่องค่า--------------------------------------------------------“เอามือออกค่ะ” หญิงสาวบอกเขาเสียงดังๆ ให้รู้ว่าไม่พอใจแต่ปรากฏว่าไม่เพียงแค่ไม่เอามือออกไป เขายังรั้งให้เซเข้าไปใกล้อีก จนคุณหมอต้องเอามือผลักบ่าข้างหนึ่งยันไว้ไม่ให้ตัวเองเซไปปะทะกับคนที่นั่งอยู่ แต่คนที่เจ็บทั้งไหล่และหลังกลับมีแรงเยอะกว่า ร่างอรชรในชุดกระโปรงยาวเพียงแค่เข่าจึงรู้สึกเหมือนตนเองลอยได้ และปลิวไปนั่งอยู่บนตักของเขามันตราอ้าปากค้างด้วยความตกใจ จ้องตากับเขาเหมือนไม่เคยเห็น เอวถูกแขนสองข้างรวบไว้แน่นจนร่างกายสัมผัสกับอกเปลือยที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อตึงแน่น“คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ คุณเดฟ!” มันตราโวยใส่ทันทีที่ตั้งสติได้ และใช้มือข้างหนึ่งยันหน้าอกแข็งๆ นั่นไว้ให้อยู่ห่างๆ“เราจะแต่งงานกันแล้วนี่ครับ”“ฉันยังไม่ได้พูดสักคำเลยนะว่าจะแต่งงานกับคุณ”“แต่คนเขารู้กันทั่วแล้วนะครับ” เดฟว่าแล้วยักไหล่นิดๆ อย่างที่เคยทำจนชิน“แผนของคุณมันไม่เวิร์ก ฉันไม่สนใจหรอกใครจะคิดยังไง”“ผมไม่ได้มีแผนอะไรเลย ที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะอยากให้คุณหมอเซอร์ไพรส์ ผู้หญิงชอบไม่ใช่เหรอ”“เซอร์ไพรส์มากเลยล่ะ แต่คราวหลังไม่ต้อง!” มันตราบอกอย่างเข่นเขี้ยว ที่เขาพยายามจะพูดให้เรื่องที่ตนเองก่อไว้กลายเป็นเรื่องดีแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ แถมยังมาตีหน้าซื่อว่าไม่เคยคิดแผนการอะไรในหัว“เมื่อไหร่คุณหมอจะหายโกรธเสียที เรื่องมันผ่านมาหลายวันแล้วนะครับ”เดฟถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงมากอย่างที่มันตราแทบไม่เคยได้ยิน ใจที่เต้นแรงกว่าปกติอยู่แล้วตั้งแต่ถูกรวบมานั่งอยู่บนตักของเขา ดูเหมือนจะเร่งจังหวะขึ้นอีกเมื่อสบตากับดวงตาสีเทาแกมฟ้าที่ดูอ่อนเชื่อมลงคล้ายกับกำลังขอร้องวิงวอนให้เธอเห็นใจ มือที่ยันอกกว้างอยู่จึงหยุดอาการแข็งขืนร่างโปร่งบางที่นั่งซ้อนอยู่บนตักกว้างของชายหนุ่มนั่งนิ่งเหมือนตุ๊กตา เมื่อเขาโน้มใบหน้าจรดริมฝีปากบนหน้าผากเรียบเนียน แขนแข็งแรงทั้งสองข้างจึงกอดร่างในอ้อมแขนแน่นขึ้น ก่อนจะดึงให้เอนมาซบกับอกของตนเองด้วยท่าทีอ่อนโยน กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเรือนร่างของหญิงสาวทำให้เดฟอดใจไม่ไหว ต้องก้มลงสูดกลิ่นนั้นที่แก้มนวลเนียนมันตราเริ่มรู้สึกตัว เมื่อมือที่กอดกระชับอยู่ตรงบั้นเอวเลื่อนลงมาที่ต้นขาและแขนข้างนั้นกำลังพาดอยู่บนตักของเธอ หญิงสาวรีบดึงมือเขาออกไปทั้งที่ใจยังเต้นแรง