รายละเอียด : บ่วงมุลลา

บ่วงมุลลา เป็นนิยานย้อนยุคเรื่องแรก ที่ผู้เขียนพยายามเขียนขึ้นมา

ตามจินตนาการ ไม่ได้มีส่วนใดเกี่ยวกับความจริงแม้แต่น้อย ตอนเขียน

ทั้งเกร็ง ทั้งเครียด เพราะคำพูดของคนสมัยก่อนมันซับซ้อน บางตอนที่เขียน

รู้สึกเหมือนลิเกพูด ลบออก เขียนใหม่ เป็นอย่างนี้ ยิ่งเขียนก็รู้สึกว่ามันยัง

ไม่ดีพอ แต่ก็พยายามอย่างเต็มที่ จนสามารถออกเป็นเล่มได้ ไม่ละความพยายาม

เหมือนดั่งขุนปราบพันศึก ที่มั่นคงในความรักที่มีต่อแม่หญิงบัวบุหรง ถึงแม้จะ

เป็นตัวท่านขุนเองที่ทำให้เรื่องน่าเศร้าสลดใจเกิดขึ้น แต่ทั้งหมดก็เป็นเพราะรัก

ในตัวแม่หญิงบัวบุหรง เมื่อแม่หญิงปฏิเสธรัก เพราะเห็นแก่แก้วบุหงา ผู้เป็น

พี่สาวซึ่งแอบมีใจให้ขุนปราบพันศึก บัวบุหรงจึงยอมหลีกทาง เป็นเหตุให้ขุน

ปราบพันศึกผิดใจ และเสียใจมาก ตกลงแต่งงานกับแก้วบุหงา เพื่อเป็นการ

ประชด อุ้ย! ไม่เล่าแล้ว ไปอ่านกันเองนะ ขอบอกเรื่องนี้เขียนไปน้ำตาคลอไป

สงสารในตัวบัวบุหรงและขุนปรานพันศึก รวมถึงแก้วบุหรา

เนื้อหาปกหลัง : บ่วงมุลลา

"ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ มันไม่ใช่เรื่องจริงหรอก"

"เรื่องจริงอะไร เรื่องจริงที่ว่าคุณเคยฝันเห็นเรื่องราวในอดีต เคยฝันเห็นย่า

เทียดแก้วบุหรา เคยฝันเห็นตัวเองเป็นคุณบัวบุหรง เคยฝันเห็นผมเป็นขุนปราบพันศึก

คนรักของคุณบัวบุหรงใช่หรือไม่"

เสียงปราบภัยตะโกนออกมาลั่นการควบคุมตัวเองหลุดลอย ไม่สนใจสายตา

ปรามของมารดาแม้แต่น้อย

"ไม่ใช่ มันไม่จริง ฉันไม่เคยฝันแบบนั้น"

"คุณเลิกหลอกตัวเองสักทีเถอะหนูบัว ที่เราต้องพรากจากกันเป็นร้อยปีมัน

ยังไม่พออีกหรือ"

ไมใช่แค่คุณช่อแก้วเท่านั้นที่ตกใจกับคำพูดของคนเป็นลูกชาย ศศฉัตรด้วย

ก็เช่นเดียวกัน ไม่คิดว่าปราบภัยจะรู้เรื่องนี้ด้วย

"คุณมันบ้าไปแล้ว"

"ใช่ผมมันบ้า ผมเชื่อความฝันที่ย่าเทียดแก้วบุหงาพยายามให้ผมได้รับรู้

คุณไม่สงสัยหรือหนูบัวว่าทำไมคุณถึงหน้าเหมือนย่าเทียดบัวบุหรงมากขนาดนี้ และ

ผมทำไมถึงเหมือนขุนปราบพันศึกราวกับคนเดียวกัน คุณไม่เอะใจบ้างหรือหนูบัว หรือ

ว่าคุณคิดจะผลักไสผมให้ไปจากชีวิตคุณ เหมือนที่คุณบัวบุหรงปฏิเสธที่จะแต่งงาน

กับขุนปราบพันศึก เพียงเพราะอยากช่วยให้คุณย่าเทียดแก้วบุหราได้สมหวัง จนลืม

นึกถึงหัวอกของขุนปราบพันศึก

น้ำเสียงของปราบภัยสั่นพร่า ราวกับสะเทือนใจกับคำพูดของตัวเอง เช่นเดียว

กับศศฉัตร ดวงตาแดงก่ำคลอด้วยหยาดน้ำ มองหน้าปราบภัยด้วยประกายตัดพ้อ

เอ่ยออกมาเสียงสั่นพร่า

"นึกถึงหัวอกขุนปราบพันศึกหรือ แค่คุณบัวบุหรงปฏิเสธที่จะแต่งงาน

ขุนปราบพันศึกกลับเอ่ยปากขอแต่งงานกับคุณแก้วบุหราอย่างทันควัน ด้วยอ้างว่าแค่

ประชดคุณบัวบุหรง นี่หรือหัวใจของคนที่รักกัน หากรักกันจริงขุนปราบพันศึกคง

ไม่ทำเช่นนั้น แล้วจะมาตัดพ้อต่อว่าคุณบัวบุหรงอยู่ทำไม ในเมื่อท่านขุนเป็นคนเลือก

ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเอง"

รีวิวโดยผู้เขียน : บ่วงมุลลา

บ่วงมุลลา เป็นนิยานย้อนยุคเรื่องแรก ที่ผู้เขียนพยายามเขียนขึ้นมา

ตามจินตนาการ ไม่ได้มีส่วนใดเกี่ยวกับความจริงแม้แต่น้อย ตอนเขียน

ทั้งเกร็ง ทั้งเครียด เพราะคำพูดของคนสมัยก่อนมันซับซ้อน บางตอนที่เขียน

รู้สึกเหมือนลิเกพูด ลบออก เขียนใหม่ เป็นอย่างนี้ ยิ่งเขียนก็รู้สึกว่ามันยัง

ไม่ดีพอ แต่ก็พยายามอย่างเต็มที่ จนสามารถออกเป็นเล่มได้ ไม่ละความพยายาม

เหมือนดั่งขุนปราบพันศึก ที่มั่นคงในความรักที่มีต่อแม่หญิงบัวบุหรง ถึงแม้จะ

เป็นตัวท่านขุนเองที่ทำให้เรื่องน่าเศร้าสลดใจเกิดขึ้น แต่ทั้งหมดก็เป็นเพราะรัก

ในตัวแม่หญิงบัวบุหรง เมื่อแม่หญิงปฏิเสธรัก เพราะเห็นแก่แก้วบุหงา ผู้เป็น

พี่สาวซึ่งแอบมีใจให้ขุนปราบพันศึก บัวบุหรงจึงยอมหลีกทาง เป็นเหตุให้ขุน

ปราบพันศึกผิดใจ และเสียใจมาก ตกลงแต่งงานกับแก้วบุหงา เพื่อเป็นการ

ประชด อุ้ย ไม่เล่าแล้ว ไปอ่านกันเองนะ ขอบอกเรื่องนี้เขียนไปน้ำตาคลอไป

สงสารในตัวบัวบุหรงและขุนปราบพันศึก รวมถึงแก้วบุหรา เพราะแต่ละคนมี

เหตุผลของตัวเอง หากผลงานเรื่องนี้มีข้อผิดพลาดประการใด ทางผู้เขียนต้อง

ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย และจะพยายามเขียนเรื่องย้อนยุคให้ดีกว่านี้ ในเรื่อง

ต่อๆ ไปหากมีโอกาสได้เขียนนิยายพีเรียดอีกครั้ง

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 3 สำหรับ สนพ.อิงค์ สองเรื่องแรกได้แก่ เถื่อนละลายรัก

แค้นแสนรัก และบ่วงมุลลา แต่จะมีอีกเรื่องหนึ่ง คือพรายภพรัก

อาจจะช่วงสัปดาห์หนังสือเดือนมีนาคม(หากไม่ผิดพลาด) ใครยังไม่มี

เล่มไหนสามารถหาซื้อกันได้นะคะ สำหรับคนที่อยากพูดคุยกันส่วนตั๊ว ส่วน

ตัว เข้าไปทักทายกันได้ใน Facebook เพจ พุดน้ำบุษย์ เอรินี นักเขียน หรือ

พุดน้ำบุษย์ เอรินี ธีรตา add กันได้เลยน้า สุดท้ายขอบคุณแฟนคลับนักอ่าน

ทุกท่านที่ติดตามผลงานกันอย่างเหนียวแน่น ขอบคุณจริงๆค่ะ

พุดน้ำบุษย์