รายละเอียด : ทำไมไทเป

รีวิวโดยผู้เขียน : ทำไมไทเป

ไทเปไม่เคยอยู่ในความคิดของเรามาก่อน แต่เราก็ตัดสินใจออกเดินทางสู่เมืองใหญ่แ่ห่งนี้ด้วยเหตุผลบางอย่าง

เราเดินเข้าร้านหนังสือ เพื่อไล่ทำไกด์บุ๊คตามประสานักท่องเที่ยวมือสมัครเล่น ก่อนออกจากร้ายก็ซื้อสมุดถูกๆ ติดมือมาด้วยเล่มหนึ่ง ด้วยความคิดว่าน่าจะดีถ้าได้เดินทางไปด้วยแล้วก็เขียนบันทึกไปด้วย เพราะส่วนมากเวลาซื้อสมุดแพงๆ มาแล้วเรามัดจะไม่กล้าเขียน จะเขียนแต่ะทีก็เกร็งแทบตาย คราวรี้เลยเลือกแบบถูกที่สุดและตั้งใจว่าจะใช้สมุดเล่มนี้รวบรวมทุกอย่างเกี่ยวกับการเดินทาง เขียนไปเลย!!! ไม่มีอะไรต้องเสียดาย

ไหนๆ ก็ไปแค่ไม่กี่วัน ถ้าสิ่งที่จดไว้จะช่วยทำให้เราจดจำเรื่องต่างๆ ได้นานมากขึ้น....ก็คงจะดี

แต่ยิ่งหาข้อมูลมากขึ้นเท่าไหร่ ไทเปก็เหมือนจะยิ่งมีแรงดึงดูดสำหรับเรามากขึ้นเ่ท่านั้น

และยิ่งเดินทางไปในไทเปมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งตกหลุมรักเมืองนี้มากขึ้นเท่านั้น

ไทเปเป็นเมืองที่มีทั้งความน่ารัก ความเท่ ความเป็นธรรมชาติ และความคลาสสิกผสมปนเปกันอยุ่ ไทเปไม่ได้มีแต่ที่ช้อปปิ้งฟู่ฟ่ากับตลาดกลางคืนที่คนเยอะๆ เท่านั้นแต่ยังมีร้านไปด้วยต้นไม้ที่แทรกตัวอยู่ในทุกมุมของเมือง และเต็มไปด้วยเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ

จากแผนการเดินทางเล่นๆ เพียงเพราะอยากไปเที่ยวพักผ้่ร จึงกลายเป็นการท่องเที่ยวที่จริงขึ้นมาแบบไม่รู้ตัวและเมื่อออกเดินทาง... เี่ราก็ได้พบกับเรื่องราวความบังเอิญความโลกกลม พรหมลิขิตมากมายก็เกิดขึ้นอย่างที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน ทำให้ภายในสมุดบันทึกของเรา กลายเป็นปึกการดาศที่รวบรวมควาทรงจำดีๆ ที่เดิดขึ้นในไทเปไว้เยอะแยะเต็มไปหมด

แล้วสุดท้านบันทึกเล่มนั้นก็ได้กลายเป็นหนังสือเล่มนี้ที่ไม่รู้ว่าจะนิยามเป็นหนังสือนำเที่ยว หนังสือภาพ หรือหนังสือรวบทความกันแน่ แต่ไม่ว่าจะเป็นหนังสอประเภทไหร มันก็มีความทรงตำและความประทับใจของเีราบรรจุอยู่เต็มไปหมด

อย่าลืมเดินไปเปิดเพลงสวิงก่อนที่จะพลิกไปหน้าต่อไปเรายังไม่ได้บอกใช่มั้ยว่าส่วนหนึ่งจอวกาีรเดินทางครั้งนี้เริ่มต้นด้วยเสียงเพลง...

น้ำส้ม

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ทำไมไทเป

ในแวดวงคนทำหนังสือ เราพอจะเคยได้ยินชื่อและเห็นผลงานของ น้ำส้ม สุภานันท์ มาบ้างในฐานะนักออกแบบที่ฝากผลงานไว้บนปกหนังสือพ็อกเก็ตบุ๊ตหลายต่อหลายเล่มที่เราคุ้นตา และยีงเคยมีหนังสือภาพเล่าเรื่องน่ารักๆ เป็นของตัวเองอีกหนึ่งเล่ม

นอกจานั้นเรายังเคยได้ยินน้องในออฟฟิศพูดถึงน้ำส้มอยู่บ่ายๆ คราวนี้ไม่ใช่แค่เรื่องหนังสือ แต่เราได้ยินชื่อน้ำส้มปนอยู่ในวงสนทนาเรื่องการเต้นสวิง

หลังจากนั้นชื่อน้ำส้มก็เดินทางเข้ามาใกล้เรามากขึ้นอีกเมื่อ แบงค์ ณัฐชนน (บรรณาธิการบริหารสำนักพิมพ์เซลมอน) ส่งต่อต้นฉบับของเธอมาให้เรา

ทำไมไทเป เป็นหนังสือที่แกะเรื่องราวส่วนหนึ่งมาจากต้นฉบับชุดนั้น ที่เรียกว่าแกะ ก็เพราะมันเป็นต้นฉบับที่สแกนมากจาสมุดบันทึกทั้งเล่มของน้ำส้ม ที่ได้จากการเดินทางไปไทเปครั้งแรก เราอ่านสิ่งที่เธอบันทึกผ่านลายมือ ที่คาดว่าเธอน่าจะเขียนไว้ให้ตัวเองอ่านมากกว่า (ฮา) อ่านออกบ้างไม่ออกบ้าง ตรงไหนที่อ่านไม่ออก ก็ใช้การดูภาพที่เธอวาดเองประกิบไปด้วยเพลินๆ

หนังสือเล่มนี้ เริ่มจากตรงนั้น

และจากตรงนั้น น้ำส้มก็กลับไปไทเปอีกครั้ง เพื่อทำให้เรื่องราวในสมุดบันทึกของเธอสมบูรณ์ยิ่งขึ้น

ทีแรก เธอว่าจะกลับไปเก็บรายละเอียดที่ตกหล่นแต่ทีต่อมา เธอก็ได้สมุดบันทึกกลับมาอีกหนึ่งเล่ม-ไม่ใช่แค่เก็บรายละเอีียดแล้วล่ะแบบนี้

เคยได้ยินมาว่าไทเปไม่ค่อยมีอะไรหสือหวา แต่พอทำหนังสือเล่มนี้เสร็จ เราต้องเปลี่ยนความเข้าใจเสียใหม่ เพราะถ้าใครเป็นคนประเภทที่สามารถรู้สึกหวือหวากับข้าวของเล็กๆอย่างสมุด หนังาือ หรือเครื่องเขียนได้แล้วล่ะก็ คงจะเข้าใจว่าทำไมน้ำส้มถึงหลงเสน่ห์ไทเปเข้าให้เต็ม

BUNBOOKS