รายละเอียด : ชาร์ลีหนีบ้าน
เธอเดินลงบันไดไปเงียบๆ และออกไปทางประตูช้าง "สมน้ำหน้าทุกๆ คน" เธอพูดกับตัวเองอีกครั้งหนึ่งในขณะที่เดินไปยังสวนสาธารณะ "พอได้ข่าวว่าเราหายไป น้าเอ็มก็จะได้ไม่ยึดอวดดีว่าดูแลบ้านได้อย่างวิเศษ พนันกันก็ได้ว่าถ้าพ่อกับแม่รู้เข้า ท่านต้องว่าอะไรน้าเอ็มแน่ๆ บางทีเราจะไม่กลับมาอีกเลยแล้วน้าเอ็มก็จะต้องเสียใจ"
พอถึวขอบสนาม เธอก็นั่งลงใต้พุ่มฮิว์ธอรฺน เฝ้าดูพวกเด็กๆ เล่นชิงช้ากันอยู่ห่างๆ พื้นหญ้านั้นแห้งผาก มีกระดาษห่อไอศกรีมทิ้งอยู่นิดหน่อยดูมันออกจะน่าเบื่อเสียแล้วทั้งๆ ที่เพิ่งย่างเข้ามิถุนายนเท่านั้นเอง ชาร์ลีเกลียดทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งชิงช้า พวกเด็กๆ ขยะมูลฝอย และแม้กระทั้งต้นหญ้า
เนื้อหาปกหลัง : ชาร์ลีหนีบ้าน
"ชาร์ลีหนีบ้าน" คือเรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความฝัน มีจินตนาการและยังมีความกล้าที่จะตัดสินใจออกไปผจญภัยในโลกของเธอเองโดยสำพังคือโลกที่ผู้ใหญ่ไม่เข้าใจ แต่อะไรล่ะที่ทำให้เธอตัดสินใจหนีออกจากบ้านอันอบอุ่น "เป็นความจริงที่ผู้ใหญ่คนนั้นเคยเป็นเด็กมาก่อน แต่คงไม่ใช่ผู้ใหญ่ทุกคนหรอกที่เข้าใจเด็ก"
รีวิวโดยผู้เขียน : ชาร์ลีหนีบ้าน
โลกแห่งความึิดของเด็กมักเป็นโลกที่ลึกลับซึ่งผู้ใหญ่หยุ่งไม่ถึง เราอาจแลเห็นเด็กเป็นเพียงแต่เพียงคนตัวเล็กๆ ที่ซุกซน วิ่งไปวิ่งมา ชอบรื้อโน่นทำลายนี้ พูดจ๋อยๆ ไม่ขาดปาก แต่ลึกลงไปนั้นเด็กมีโลกแห่งจินตนาการของเขาเอง มีึความฝันและใฝ่ฝันของเขาเอง มีแรงดันให้แสวงหาประสบการณ์ของเขาเอง มีความคิดมีอารมณ์ มีความรัก ความชังของเขาเอง มีสุนทรียภาพในใจของเขาเอง นิทาน นิยาย หรือเรื่องราวที่เขาติกอกติดใจอาจกระตุ้นความใฝ่ฝันที่ฝังอยู่ในใจเขาให่อยากออกไปผจญภัยของทอม ซอเยอร์ จึงได้มีอิทธิพลต่อจิตใจของเด็กๆ เป็นอย่างยิ่ง
เด็กๆ มิได้เอาแต่กิน แต่นอน แต่เล่น เหมือนอย่างผู้ใหญ่เราคิดเท่านั้นหรอด อารมณ์ความรู้สึกของเด็กยังลึกซึ่งอย่างที่บางครั้งเราก็คาดไำม่ถึง เด็กทีความรัก ความชัง มีความประทับใจมีความรู้สึกอ่อนไหวอย่างที่เราอาจไม่นึกว่าจะมีในตัวเด็กดังที่เคนจิโร โทคุโทมื ผู้ประพันธ์เรื่อง รอยเท้าในหิมะ ได้กล่าวไว้ว่า "...เช่นเดียวกับน้ำไหลวนอยู่ภายใต้ก้องน้ำแข็ง และใจกลางภูเขาไฟ ที่ลุกโซนอยู่ภานใต้หิมะ พื้นผิมราบเรียบของชีวิตก็ปิ ดยังความวุ่นวายโกลาหลอลหม่านในดวงจิตไว้...โลกก็สามารถกลายเป็นสิ่งสร้างสรรค์ใหม่ได้ทุกเวลา..."
แน่นอน การที่เด็กเล็กๆ คนหนึ่งหนีออกจากบ้านไปนั้นย่อมมีอันตรายอยู่รอบด้าน นี่คือความจริงเป็นจริงในสังคมที่มนุษย์มีความโหดเหี้ยมในสันดาน จรแม้แต่เด็กเล็กๆ บริสุทธิ์น่ารักน่าเอ็นดูก็มิวานตกเป็นเหยื่อความใจเหี้ยมนั้น แต่ในสังคมบริสุทธิ์ข้าพเจ้าออกจะมีความคิดแปลกๆ ว่าเด็กอย่างชาร์ลีนี้โชคดี เพราะเขาได้พบอิสรภาพ ได้สัมผัสความลำบากอัน้ป็นบทเรียนของชีวิตได้มีประสบการณ์ซึ่งหายยากในชีวิต ในบ้าน และในโรงเรียน แชละอาจจะได้พบความฝันของตนกลายเป็นความจริงขึ้นมาบ้างแม้เพียงชั่วครู่ชั่วยาม นี่คือสิ่งที่มีค่าทั้งสำหรับเด็กและผู้ใหญ่
และสิ่งที่พ่อแม่ผู้ปกครองของเด็ก (ที่หนีออกจากบ้าน) ไม่น่าจะลืมถามตัวเองก็คือว่า อะไรอยู่เบื้องหลังของการที่ลูกหลานของท่านหนีออกจากบ้าน ? ท่านได้ให้ความรักความยุติธรรมที่เชสปรารถนาหรือป่าว? ท่านได้ให้ความรู้สึกเจ็บซ้ำอันใดแก่เขาบ้างหรือเปล่า? ท่านได้คอย "เทน้ำลงไปใต้ก้อนน้ำแข็งและหยอดไฟ ไปใต้ภูเขาไฟ" บ้างหรือเปล่า? เพราะหัวใจเด็ก ๆ นั้นอ่อนไหวไปด้วยความรู้สีก หาได้หระด้างเหมือนอย่างผู้ใหญ่ไม่
แต่สำหรับหนูน้อบทั้งหลาย...อย่าเพิ่มแอบหิ้วกระเป๋าหนีจากบ้านกัยเสียหมดนะ เพราะสังคมไทยทุกวนันนี้ก็คือผีที่คอยจับเด็ยไปสูบเลือดกิน ระวังตัวหน่อยนะจ๊พ หนูๆ ที่รัก
กิติมา อมรทัต
รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ชาร์ลีหนีบ้าน
เป็นความจริงที่ผู้ใหญ่ทุกคนนั้นเคยเป็นเด็กมาก่อน แต่ก็คงไม่ใช่ผู้ใหญ่ทุกคนหรอกที่จะเข้าใจเด็ก...
"ชาลีหนีบ้าน" เป็นเรื่องของชาร์ลี่ เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ทั้งเฉี่ยวฉลาด มีความฝัน และมีจินตนาการดีเยี่ยม ถึงแม้สิ่งที่ชาร์ลีตัดสินใจไปตอนนั้นจะเป็นสิ่งที่เด็กๆ ไม่ควรทำก็ตาม แต่เธอก็ได่ตัดาินใจเลือกเส้นทางนี้แล้วออกไปผจญถัยในโลกของเธอเอง โลกที่ผู้ใหญ่อาจจะไม่เข้าใจ ในระหว่างทางนั้นเธอได้รับประสบการณ์มากมายอย่างที่เด็กน้อยคนจะหาได้ ประสบการณ์ลำค่าพวกนั้นได้ทำให้เธอได้พบกับความสุขที่แท้จริงในภายหลังได้ทำให้อะไรๆ ที่เคยแย่ให้ดีขึ้น และในที่สุดแล้ว ชาร์ลีก็ได้เห็นสิ่งที่เธอมองข้ามไปนั้นคือ ึความรัก ความอบอุ่น และความเข้าใจของคนในครอบครัวแต่ว่าอะไรที่ทพมก้เธออยากออกไปเผชิญโลกกว้าง อยากออกไปจากบเานอันอบอุ้่นหลังนี้
ผู้อ่านจะตั้องมีความสุขและอิ่มอกอิ่มใจไปกับเรื่องราวของชาร์ลีอย่างแน่นอน เธอจะทำให้คุณอมยิ้ม บางครั้งก็หัวเราะ และก็ทำให้คุณน้ำตาซึมได้ไม่ยากเลย ผู้ใหญที่หลาย ลองลืมทุกอย่างไปก่อนที่จะเปิดหน้าต่อไป คิดเสียว่าเรากลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง และร่วมผจญภัยไปกับชาร์ลี ... แล้วคุณอาจจพเข้าใจเด็กๆ มากขึ้นก็ได้ค่ะ
ศิริญากรณ์ โชคประเสริฐศรี
บรรณาธิการ