รายละเอียด : หลง รัก เขา

หลายเดือนก่อน ย่ำค่ำในร้านกาแฟแถวชุมทางสยามยิปซี หวูดรถไฟลากยาวดังมาก่อนตัว เมื่อเงยหน้ามองผ่านกระจกออกไป จนครู่หนึ่ง ผมจึงค่อยเห็นรถไฟวิ่งเอื่อยๆ ตามหลังเสียงที่เพิ่งเลือนหายไปล่วงหน้า

คงเพิ่งกลับจากเดินทางไกล หรือไม่ก็กำลังจะเดินทางไป แสงไฟในร้านสะท้อนภาพภายนอกออกไปทับซ้อนกับโลเบื้องนอก ในแวบนึงที่ได้สบตาตัวเอง ผมกลับคิดถึงการเดินทางครั้งหนึ่ง เมื่อนานมาแล้ว เป็นการเดินทางด้วยรถไฟไปหาภูเขา

ช่วงหนึ่งของชีวิตวัยรุ่นที่คิดว่ามีเพียงถุงทะเลแล้วไปไหนก็ได้ ผมเลือกตีตั๋วนอนชั้นล่าง วางสัมภาระแทนหมอน ก่อนเอาขาพาดขอบหน้าต่างดูพระจันทร์ พลางคิดว่า เออว่ะ นี่มันเป็นการเดินทางที่ช่างโรแมนติกสิ้นดี แต่มันก็ดีได้ไม่นาน เพราะกลางดึกคืนนั้น รถไฟขบวนข้างหน้าก็ตกราง ทำให้ผู้โดยสารทั้งสองขบวนต้องทุลักทุกเลลงไปต่อรถบัสคันโตที่การรถไฟฯ หามาแก้ขัด ก่อนนั่งสัปหงกเบียดเสียดกันไปจนถึงเชียงใหม่เอาตอนรุ่งสาง

ผ่านเวลาอีกหลายปี กับชีวิตที่เดินทางอีกไม่น้อยไมล์ ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนไหน ผมจะมองเห็น "ภูเขา" อยู่ตรงเส้นขอบฟ้าเสมอ เลือนรางตะคุ่มมืดนอนสงบงันอยู่ใต้ทะเลดาว เป็นเงดำสนิทในยามที่มองย้อนออกไปในแสงแรกของวัน ห่มคลุมด้วยละอองฝนหรืออบอุ่นจัดจ้าในวันที่ฟ้าใส

แต่ละภูเขามีเรื่องราวแตกต่าง ประสบการณ์ที่ได้รับก็แตกต่าง หวูดรถไฟก่อร่างสร้างภาพบางอย่างในใจ ผมสรุปกับตัวเองได้ว่าหลงรักภูเขามาก และอยู่ๆ ก็คิดขึ้นมาว่ามันคงแปลกดี ถ้าเรามองเห็น "ภูเขา" เป็น "เขา" หรือ "ใครบางคน" คนที่เรารัก เคยรัก หรือคนที่ไม่เคยรักเราเลย

ผมหยิบดินสอ เปิดหน้าเปล่าของสมุดบันทึกแล้วเริ่มเขียนจากดินสอร่างแรกที่เชื่อมโยง "ภูเขา" เข้ากับ "ความรัก" ที่สุดแล้ว ในอีกหลายเดือนต่อมา ผลลัพธ์ก็คือหนังสือเล็กๆ เล่มนี้

ประสบการณ์สอนให้รู้ ไม่ว่าจะเขาลูกไหน ไม่ว่าจะยืนอยู่ตรงจุดสูงสุด หรือมองไกลๆ สักเพียงใด ภูเขาก็ยังเป็นภูเขา สงบนิ่งเงียบงัน และปล่อยให้เราเป็นแค่เพียงผู้ที่ผ่านทางมา เพียงเพื่อที่จะจากไป และไม่ว่าจะรักเขาแค่ไหน ยังไง "เขา" ก็ไม่เคยมีเราอยู่ในใจ

สารบัญ : หลง รัก เขา

• อินทนนท์
• ภูสอยดาว
• ออบหลวง
• ถั่วฝั่น
• เขาหลวง
• ขุนตาน
• สามพันโบก
• ภูลมโล
• เชียงดาว
• ภูกระดึง
• ทุ่งแสลงหลวง
• ทุ่งบัวตอง

เนื้อหาปกหลัง : หลง รัก เขา

ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนไหน ผมจะมองเห็น "ภูเขา" อยู่ตรงเส้นขอบฟ้าเสมอ

เลือนรางตะคุ่มมือนอนสงบงันอยู่ใต้ทะเลดาว เป็นเงาดำสนิทในยามที่มองย้อนออกไปในแสงแรกของวัน ห่มคลุมด้วยละอองฝน หรืออบอุ่นจัดจ้าในวันที่ฟ้าใส

แต่ละภูเนามีเรื่องราวแตกต่าง ประสบการณ์ที่ได้รับก็แตกต่าง

ผมสรุปกับตัวเองได้ว่าหลงรักภูเขามาก และอยู่ๆ ก็คิดขึ้นมาว่า มันคงแปลกดี ถ้าเรามองเห็น "ภูเขา" เป็น "เขา" หรือ "ใครบ้างคน" คนที่เรารัก เคยรัก หรือคนที่ไม่เคนรักเราเลย

รีวิวโดยผู้เขียน : หลง รัก เขา

พันไมล์ รักอิสระเดินทางบ่อย (บ่อยพอๆ กับหลงทาง) ชอบเลี้ยงแมว มีบ้านริมลำธาร และมีบ่อปลาคาร์ฟอยู่ข้างๆ ห้องอ่านหนังสือ เช้ากาแฟร้อน บ่ายกาแฟเย็น ฟังเพลงไทย มีมอไซ ไฟกลม ชื่อสมิง ให้ความสำคัญกับความรู้สึกมากกว่าเหตุผล ชอบภูเขา มากกว่าทะเลนิดหน่อย

ขอบคุณครอบครัวที่สนับสนุนในทุกๆ ความฝันตลอดมา ขอบคุณ หนีกรุง นิตรสารที่พาผมท่องไปในโลกของการเดินทาง ตลอดสามปี ยังคิดถึงทุกคนนะครับ

ขอบคุณ บอย กอล์ฟ และนก สำหรับภาพถ่ายสวยๆ ที่แบ่งบันมาให้ ใช้สำหรับวาดเพิ่มเติม ขอบคุณทุกคนที่ สิบมิลฯ บ้านหลังเล็กแต่อบอุ่นมหาศาล ขอบคุณ ปาล์ม สำหรับภาพประกอบสวยๆ ขอบคุณผู้อ่านทุกคนครับ