รายละเอียด : แขกรับเชิญ

การผจญภัยกึ่งอิมโำพรไวส์ ของแขกไทยในแดนแขกจริง

หนุ่มไทยผู้เคยไปทำไร่ที่ญี่ปุ่นกลับมาอีกครั้งคราวนี้เบี่ยงทิศไปยังอินเดีย ใช้ชีวิตในบ้านของชาวภารตะแบบถึงลูกถึงคน สัมผัสประสบการณ์รัญจวนใจ ที่เจือด้วยกลิ่นแกงกะหรี่ เครื่องเทศ เฮนนา ส่าหรี และขี้วัว พร้อมการเดินทางกึ่งอิมโพรไวส์ที่ไว้ใจได้ยากมากตลอดทริป

สารบัญ : แขกรับเชิญ

• ทดลองพูดนมัสเต
• ขนาดก้อนหินยังแหลกเป็นเม็ดทราย นับประสาอะไรกับรถไฟ
• ห้องครัวที่มาพร้อมวิวที่สวยที่สุด
• ฮินดีต้อนรับ
• เสน่ห์หลายจังหวะ
• สัญญาที่ผิดพลาด
• เหตุและผลของห้วงคำนึง
• ประตู

 

รีวิวโดยผู้เขียน : แขกรับเชิญ

เคยได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานหรือพิธีอะไรสักอย่างไหมครับ

แน่ละ ตอนเด็กๆ เราอาจทำได้เพียงติดสอยห้อยตามพ่อแม่หรือญาติผู้ใหญ่ไปร่วมงาน ไปทำไมก็ไม่รู้ เจ้าภาพก็ไม่รู้จัก เด็กขนาดนั้นทำได้เพียงวิ่งเล่นตามประสา แวะกินขนมนมเนยเมื่อเหนื่อย และหลับปุ๋ยบนรถขณะกลับบ้าน แต่เมื่อเราโตขึ้น เริ่มมีสังคมให้เข้าร่วม มีเพื่อนฝูงใ้ห้คบหา มีคอนเน็กชั่นทางการงานก็เป็นปกติที่จะเริ่มได้รับเกียรติให้ไปงานต่างๆ ด้วยตัวเอง หลังๆ คงหนีไม่พ้นงานบุญ งานมงคลทั่วไป จะงานแต่งงาน งายบวชหรืองานศพก็แล้วแต่

แล้วยังจำึความรู้สึกตอนถูกรับเชิญได้ไหมครับ

สำหรับผม ทุกครั้งที่ได้รับเชิญจากเจ้าภาพ ก็มักจะรู้สึกว่าถึงเวลาเสียเงินใช่ซองแล้วสินะ...ไม่ใช่ว้อย! นั้นมันเรื่องที่ต้องกังกลและรู้สึกที่ไหนกัน ทุกครั้งที่มีใครสักคนยื่นการ์ดให้ หรือแค่เอ่ยปากชวน ผมมักจะรู้สึกภูมิใจเล็กๆ ว่า้เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่เจ้าภาพนึกถึงและอยากให้เรายืนอยู่ในเหตุการณ์นั้นๆ ของเขาด้วย คงไม่มากไปที่จะพูดว่า เราเป็นหนึ่งในคนสำคัญของเขา เพราะไม่สำคัญจริงเขาคงไม่ได้คิดถึงหน้าเราตอนลิสต์รายชื่อแขกแน่ๆ

การเดินทางไปอินเดียในครั้งนี้ของผมก็ไม่ต่างอะไรกับความรู้สึกข้างต้น ผมได้รับเชิญจากพี่ที่เคารพคนหนึ่งให้ไปอินเดียด้วยกัน โดยมีวัตถุประสงค์หลักอยู่ที่การทำความรู้จักกับเพื่อนของเธอที่เป็นคนอินเดีย มากกว่านั้นคือยังได้รับโอกาสในการอยู่กินกับครอบครัวคนอินเดียจริงๆ

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : แขกรับเชิญ

บางครั้งการเดินทางเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ระหว่างคนสองฝ่าย

หนึ่งคือฝ่ายรับเชิญ สองคือฝ่ายรับรอง

บทบาทของฝ่ายรับเชิญคือการเดินทางไปตามที่ได้รับเชิญ เพื่อไปร่วมกิจกรรม หรือไปพักผ่อน สัมผัสประสบการณ์ใหม่ๆ ที่หาไม่ได้จากละแวกบ้าน

ส่วนบทบาทของฝ่ายรับรองคืออำนวยความสะดวกสบาย ช่วยเหลืออีกฝ่ายให้ได้มากที่สุด เรียบร้อยที่สุด ในฐานะเจ้าบ้านที่เชี่ยวชาญพื้นถิ่น

ซึ่งเราก็อาจเคยเป็นทั้งฝ่ายที่เดินทางไปและฝ่ายที่ต้อนรับขับสู้กันมาแล้วทั้งนั้น

หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องของความสัมพันธ์ที่ว่า ฝ่ายหนึ่งคือแขกรับเชิญ ส่วนอีกฝ่ายคือแขกรับรอง

จากที่ตรารำไปทำสวนทำไร่และหลับนอนตามบ้านชาวบ้านที่ญี่ปุ่นในฤดูหนาว  ในหนังสือเล่มที่แล้วครั้งนี้ นัท ศุภวาที เบี่ยงเส้นทางกลับมาทางตะวันตกของประเทศไทย ข้ามอ่าวเบงกอลไปเป็นแขกรับเชิญของเพื่อใหม่ชาวแขกในอินเดีย

ความประทับใจของเราคือ นัทยังคงเอกลักษณ์การไปนอนบ้านชาวบ้านเอาไว้ได้อย่างเหนี่ยวแน่น ด้วยกาีรตรากตำเดินทางข้ามอินเดียสู่หมู่บ้านชนบทที่แทบไม่มีใครรู้จัก เพื่ออยู่กินกับประชาชนชาวแขกที่ต้องรับขับสู้เขาด้วยวิถีอินเดียอย่างถึงใจ พร้อมเรื่องราวการเดินทางสุดแสนจะอิมโพรไวส์ไร้รูปแบบ จนคนอ่านอย่างเราได้แต่ไหลตามน้ำไปจนจบเล่ม

สำนักพิมพ์อะบุ๊ก