รายละเอียด : จุมพิตสีกุหลาบ ( J )
"อุ๊ย! หอมแก้มเค้าทำไม คนหน้าไม่อาย ใครอนุญาต" เธอยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเอง หันมาทุบเขาไม่ยั้ง
"โอ๊ย! เจ็บนะโอ๊ย!" เดรกถอยหลังจนไปชนกับขอบเตียง ก่อนที่เขาจะล้มลงเพราะร่างเล็กโถมเข้าตีไม่ยั้งแรง
"ว้าย!" แพรดาวร้องอย่างตกใจเมื่อล้มลงบนร่างสูง เธอเบิกตากว้างเมื่อใบหน้าของตัวเองห่างกับเขาแค่คืบเดียว
"จะไปไหนยัยเด็กดื้อ" เดรกนึกสนุกเขาพลิกร่างที่เสียหลักล้มลงบนตัวเขาลงด้านล่าง ก่อนจะขึ้นคร่อมทับกักเธอเอาไว้ใต้ร่าง
"ปล่อยแพรนะพี่เดรก ปล่อยสิ" เธอหลับตาปี๋ จัดการผลักร่างสูงออกห่าง แต่้เขากลับไม่ขยับเหยื้อนเลย อกกว้างของเขายิ่งกว่าหินผาเสียอีก
"ไม่ปล่อย จะทำไม"
"จะทำอะไรน่ะ" เธอเบี่ยงหลบเมื่อเขาก้มหน้าลงมาหา
"จะจูบคนปากดี"
"เรื่องอะไรมาจูบเค้า อื้อ..." เพราวยกมือขึ้นเปิดปากตัวเองในขณะที่เดรกแนบริมฝีปากลงมา เขาจึงได้แค่จูบหลังมือของเธอ ชายหนุ่มบดจูบหลังมือของเธอหนักๆ มองด้วยสายตาที่ทำให้คนใต้ร่างร้อนๆ หนาวๆ
เนื้อหาปกหลัง : จุมพิตสีกุหลาบ ( J )
เดรก แอนเดอร์สัน.. เขารู้ดีว่าการช่วยเหลือเธอจากการตามไล่ล่าของแก๊งอิทธิพลมือที่พี่ชายเธอไปพัวพันด้วย มันมีหลายวิธีที่ไม่ใช่การแต่งงาน แต่ไม่รู้ทำไม เขาถึงอยากให้ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นคือการแต่งงาน
แพรดาว ศิรประภา..ให้ตายยังไงเธอก็ไม่ชอบหน้าเขาเหลือเกิน แต่ทำไมกันเล่า คนที่คอยช่วยเหลิอเธอต้องเป็นเขาด้วย และทำไมเขาถึงได้น่ารัก แสอบอุ่น ไม่เหมือนเพื่อนพี่ชายจอมกวนเหมือนในแดีตสักนิด
"มีผู้หญิงอยากจะจับพี่สักแค่ไหน สักกี่คน พี่ก็ไม่ยอมให้จับง่ายๆ หรอกนะ ถ้าพี่ไม่อยากให้จับ"
"เอ่อ...ค่ะ" แพรดาวรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงเหลือเกิน
"ถ้าำี่อยากให้จับ ถึงเค้าไม่เอา พี่จะยัดเยียดให้ทั้งตัวและหัวใจ" เขากุมแก้มนวลของเธอเอาไว้
"เอ่อ...ค่ะ" เธอไม่รู้ว่ากลายเป็นคนพูดติดอ่างไปตั้งแต่เมื่อไหร่
"ยัดเยียดให้ขนาดนี้ ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ" เขาเอ่ยถามตรงๆ มองสบตาเธอ
รีวิวโดยผู้เขียน : จุมพิตสีกุหลาบ ( J )
สวัสดีนักอ่านทุกท่านค่ะ ผลงานลำดับที่ 34 "จุมพิตสีกุหลาบ" ได้เขียนคำว่าจบบริบูรณ์พร้อมกับจากใจนักเขียนอีกครั้ง เรื่องนี้ไม่ดราม่า แต่หวานๆ น่ารัก พระนางชอบทะเลาะกันเหลือเกิน เขียนไปอมยิ้มไป กับการโต้เถียงของพี่เดรกมาดกวนกับแพรดาว สาวน้อยที่ต้องหนีการตามล่าจากแก๊งอิทธิพลมืด ที่พี่ชายของเธอเข้าไปพัวพันด้วย ฉากบู๊มีบ้างประปราย แต่เน้นหวานๆ โทนสีชมพูจัดเหมือนชื่อเรื่องนะคะ เรื่องนี้อยากบอกว่าพี่เดรก พระเอกของเราน่ารักมากจ้า อวย... ลูกชายตัวเองเช่นเคย
ว้าว..ก่อนจะพลิกหน้าต่อไป ต้องขอขอบคุณสนพ. จอยบุ๊ค บก.พี่ต้องและกองบก. เป็นอย่างสูงค่ะ ที่ได้ร่วมงานกันอีกครั้ง ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการอ่านนะคะ
มัฑศิกาญจน
มัด-สิ-กาน