รายละเอียด : เสียงหัวใจแห่งสายลม

นายสัตวแพทย์อ่อนโยนแบบดิบๆ ที่อยู่แต่กับสัตว์ป่าจะต้องมาดูแล "ภาระ" ที่ทั้งน่ารัก หวาน แต่แกร่งไม่น้อยเขาอยากจับจูงมือเธอไปข้างหน้าเพียงหนึ่งเดียว แต่เธอกลับมีเจ้าของดวงตาสีอำพันคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง ภายใต้ฟ้าครามและความมหัศจรรย์บนผืนหญ้าสีชมพูที่โดดเด่นแห่งทุ่งสะวันนา เธอคือสีชมพูที่โดดเด่นจนสายลมอย่างเขาไม่อาจพัดพาหัวใจไปไหนได้อีกแล้ว

"ฉันหย่านมมานานแล้วค่ะ ตั้งแต่วันที่พ่อแม่ฉันตายอยู่ที่ป่านี้" เกือบจะสงสารเธออยู่แล้ว หากนางมารน้อยไม่พูดประโยคต่อมา

"แต่คุณหมอเองน่ะสิคะที่ดูแก่..ไปมาก"

"ผมอายุสามสิบเอ็ด อัน-นะ-วา-ตี ไม่ได้แก่ขนาดนั้น" ก็คนมันอยู่แต่ในป่าจะให้หน้ากระจ่างใสตึงเปรี๊ยะเหมือนนักร้องบอยแบนด์ได้ไงวะ!

"แจ็กเกตนี่ ฉันจะแขวนเก็บให้ในตู้เสื้อผ้านะคะ" เขาตอบอือออกไปแล้วก็ต้องตาลุกเมื่อนึกขึ้นได้ว่าในตู้เสื้อผ้านั่นมี...

คุณหมอพุ่งปราดเดียวก็รวบตัวแม่สาวปากกล้าให้ปะทะแผงอกที่ยังเต็มไปด้วยหยาดน้ำเกาะพราว ก็ถ้าเธอเห็น.. เขาก็เสียฟอร์มหมอสัตว์ป่ากร้านโลกหมดน่ะสิ

"อะไรของคุณ..ปล่อย.."

"อยู่เฉยๆ อย่าดิ้น" คุณหมอสั่งด้วยเสียงเข้ม อัณณวาตีทั้งกลัวทั้งสงสัย มือเขากำลังทำอะไรสักอย่างขยุกขยิกอยู่ในตู้

"ทำไมคะ.. คุณทำอะไร"

"บอกว่าอย่า..ดิ้น.."

นอกจากกลิ่นหอมที่น่าโมโหนั่นแล้ว ยังมีสัมผัสจากร่างอรชรอ้อนแอ้นที่เสียดสีเนื้อตัวเขาอยู่ตอนนี้ด้วย ที่ชักจะเริ่มเป็นปัญหา!

เนื้อหาปกหลัง : เสียงหัวใจแห่งสายลม

"อย่างแรก 'หมอจูบฉันค่ะ ไม่ใช่ เราจูบกัน'!"

อนิลราชกลั้นหัวเราะ หากเขาจูบเธอฝ่ายเดียวแล้วรสชาติหวานล้ำที่ติดอยู่ที่ลิ้นนี่เล่า แต่เอาเถอะ ชายหนุ่มไม่ขัดไม่เบรกเดี๋ยวคนสวยจะยิ่งอาย...ก็เอาที่เธอสบายใจนั่นละ

"อย่างที่สอง หมอจูบฉันเพื่อไล่สิงโตเหรอค่ะ!?"

นั้นไง...สาเหตุที่เธอเคือง คุณหมอโรคจิตก้มหยิบเสื้อตัวเองที่หญิงสาววางไว้บนก้อนหินมาพาดบ่า ก่อนพูดกับเธอด้วยดวงตาซุกซนแสนจะน่าหมั่นไส้

"นั่นก็ด้วย แต่ก็บอกแล้วไงว่าเป็นการลงโทษ...และขอบคุณแม่ตัวร้ายหน้าแดงไม่เลิอก "หมอ...ใช้วิธีนี้กับลูกน้องทุกคนรึเปล่าคะ"

"ผมไม่ทำแบบนี้กับผู้ใต้บังคับบัญชาเจ้าหน้าสุดท่ามพูดเข้มๆ เหมือนล่วงรู้สิ่งที่เธอกำลังคิด

"ยกเว้น เด็กในปกครอง ที่ดื้อมากๆ"

"ฉัน...ดื้อมากขนาดนั้นเลยหรอคะ" หญิงสาวหน้ามุ่น อนิลราชมองหญิงสาวที่กำลังพิจารณาความดื้อของตัวเองอยู่เงียบๆ อย่างขบขันสิ่งที่ชัดเจนยิ่งกว่าเธอดื้อนั้นก็คือ เธอน่ารักมาก...แล้วก็น่าจูบมากด้วยแม่ตุ๊กตาหน้่ารถยังนั่งนิ่งหน้าคว่ำคุณหมอหนุ่มหัวเราะในคอก่อนเอื้อมไปรัดสายเข็มขัดนิรภัยให้เธอแก้มสากๆ ของเขาเลื่อยมาโดนจมูกน้อยแบบจงใจอ่อยเหยื่อทั้งทวน

"ขอโทษ...ที่ทำให้จูบแรกของคุณเลอะเทอะมอมแมมไปหน่อย ครั้งหน้า...น่าจะดีกว่านี้" คนถูกอ่อยตาลุกโพลง หน้าแดงเถือกแต่เดี๋ยว..แล้สเขารู้ได้ไงว่านี่คือจูบปรกของเธอแล้วอะไรคือ "ครั้งหน้า !?!?"

รีวิวโดยผู้เขียน : เสียงหัวใจแห่งสายลม

"เสียงหัวใจแห่งสายลม In the Living Wind" คือผลงานลำดับที่สี่ ซึ่งดิฉันพูดได้เต็มปากว่าเป็นนิยายที่ต้องรีดเค้นพลังทุกส่วนของทั้งร่างกาย สมอง และจิตใจในการประกอบร่างกันขึ้นมาเป็นหนังสือเล่มหนาที่คุณกำลังถืออยู่นี้ เรื่องราวของ "อนิลราช" นายสัตวแพทย์สัตว์ป่าประจำอุทยานแห่งชาติซาโวตะวันตก เคนยา อาชีพแขนงพิเศษที่คนไทยอาจไม่คุ้นนัก กับ "อัณณวาตี" หญิงสาวผู้มีความทรงจำอันโหดร้ายในชีวิตและเรื่องราวปริศนาที่จามวนเวียนอยู่ในห้วงคำนึงของเธอตลอดมาสองชีวิตได้พบและพันผูกรัดร้อยกันด้วยเหตุการณ์และอุปสรรคต่างๆต้องต่อสู้ทั้งใจตัวเองและความอำมหิตของมนุษย์ด้วยกัน ก้าวผ่านทั้งเรื่องราวทั้งร้ายและดี ทั้งชัดเจนและคลุมเครือ ฝ่าฟันทั้งความสว่างจ้าและดำมืดไปด้วยกันอย่างไม่ย่อท้อ

หากจะเรียกประเภทของนิยายเล่มนี้ คงยากจะระบุได้แน่ชัดมันเป็นนิยายแนวโรแมนติก ดราม่า แอกชั่น พารานอร์มัลเชิงท่องเที่ยวและอนุรักษ์ที่ท้าทายผู้เขียนเป็นอย่างยิ่ง

ดิฉันอุทิศนิยายเล่มนี้ให้กับสัตวแพทย์สัตว์ป่าและเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าทุกท่านบนโลกใบนี้ อุทิศให้กับอุดมการณ์และความศรัทธาอันทรงคุณค่าของพวกท่านที่มุ่งมั่นจะรักษาไว้ซึ่งการดำรงอยู่แห่งผืนป่าและทุกชีวิตในนั้น

ขอบพระคุณจากหัวใจ

Claiw de Lune

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : เสียงหัวใจแห่งสายลม

เป็นครั้งแรกกับการเขียนคำนำที่อยากเขียนถึงความรู้สึกของตัวเอง ระหว่างที่อีดิทเรื่องนี้ เพลงเพลงหนึ่งพุ่งเข้ามาในสมอง เพรลงชีวิตสัมพันธ์ของวงคาราบาว โดยเฉพาะท่อน "คนหากิน สัตว์หากิน เราไม่เบียดเบียนกันและกัน" งานช้าง นอแรด หนังสัวต์ป่าเพื่อสังเวยความสนุกหรือเอาส่วนใดส่วนหนึ่งในชีวิตของมันมาประดับบารมี...

อาจจะฟังดูหนักหนาจะบอกว่าเป็นธีมของเรื่อง แต่ในความหนักก็ยังคงมีความน่ารักของบรรดาสัตว์ทั้งหมาย ความสดชื่อของไอแดดและหยาดฝนในยามเช้า ความลับของธรรมชาติในยามดึกสงัด ความยิ่งใหญ่แห่งขุนเขา สายลมแห่งทุ่งหญ้าสะวันนาพัดโชย และที่ขาดไม่ได้ก็คือความหวาม ความชุ่มชื่นหัวใจ และอิ่มกับความรักระหว่างหมอวินด์กับหนูอัณณ์

สัมพันธ์ระหว่างสายลมเช่นเขาและฝนพรำอย่างเธอ เริ่มขากความหวัง ความศรัทธา ความเข้าใจ และน้ำจาจนนำมาซึ่งความรักนอกจากจิตปฏิพัทธ์ฉันหนุ่มสาวที่เป็นเกลียวร้อยรัดมัดแน่นแล้วยังมีเส้นใยของ "ใจ" อีกหลายอย่างที่ยิ่งใหญ่สอดผสานรวมอยู่ในขดเชือกแห่งความรักนี้ด้วย กำลังใจจากสายลมอุ่นจะหอบให้พายุร้ายรอบตัวหนูอัณณ์ชาไปจนกลายเป็นฝนหนำที่พร่างพรมลงบนแผ่นดินอันยิ่งใหญ่ได้อย่างไรคำตอบรออยู่ในเล่มค่ะ เชื่อว่าคุณจะได้อะไรมากกว่าที่หวังไว้ พลิกอ่านหน้าต่อไป และต่อไป...สิคะ

ขอเป็นกำลังใจผู้พิทักษ์ทุกท่านด้วยความศรัทธา

สำนักพิมพ์ ทัช