รายละเอียด : อุเคียวจอมผนึก เล่ม 5 ตอน ผมจะสะกดฝันร้ายของคุณ

อุเคียวจอมผนึก เล่ม 5 ตอน ผมจะสะกดฝันร้ายของคุณ

เสียงดังสนั่นจากทางทิศเหนือ บางอย่างส่องแสงจ้า

อุกกาบาต

ชิมะมุระ คิดยชิ ช่างภาพดาราศาสตร์ตกใจผงะจากกล้องถ่ายรูปติดกล้องดูดาวจนคลายสายตาจากดาวตก

ตกตรงภูเขาที่อยู่ห่างไปไม่ไกล

จุดซึ่งคาดว่ามันตกนั้นสว่างจ้า อุกกาบาตก่อให้เกิดเปลวไฟลุกโชน เผาผลาญต้นไม่ใบหญ้า แต่เนื่องจากล้อมรอบด้วยภูเขาหิมะ จึงไม่ลุกลามจนกลายเป้นไฟไฟม้ป่า เหมือนช่วงฤดูร้อนที่อากาศแห้ง ชิมามุระปลดกล้องถ่ายรูปจากกล้องดูดาว แล้วรีบนำมาคล้องคอ ก่อนไถลด้วยสกีรีบรุดไปยังจุดเกิดแสงสว่าง พลางนึกในใจว่าอาจะเก็บภาพน่าสนใจบางอย่างได้

จุดกำเนิดแสงนั้นอยู่ตรงมุมหนึ่งของทางลาดชันบนภูเขาหิมะที่สลับซับซ้อน บริเวณนั้นโดนคว้านเป้นหลุมลึกคล้ายครก

มนุษย์

วัตถุเรืองแสงซึ่งยืนตรงก้นหลุมนั้นมองดูคล้ายชายหนุ่มในชุดคาริกินุ

ชิมามุระย่อตัวต่ำพลางเหลียวมองรอบๆ เพราะคิดว่าอาจมีการถ่ายทำภาพยนตร์หรือบางอย่าง แต่กลับไร้วี่แววทีมงาน เหนืออื่นใด ชายเรืองแสงคนนั้นช่างแปลกประหลาดมนุษย์ไม่มีทางเปล่งแสงได้ มิหนำซ้ำ...ถุงเท้าสีขาวที่มีง่ามนิ้วตรงหัวแม่เท้าของชายผู้นั้นลอยอยู่กลางอากาศ ไม่เห็นทั้งลวดสลิงหรือรอกช่วยพยุงตัว

หน็อย ฮางะคุเระ ซากุระ

โทโจ โอสึมะกัดฟันกรอดหลังลอยกระเด็นจากอารามอนเมียวในกรุงโตเกียวมาตกลงกลางภูเขาหิมะซึ่งไม่รู้ว่าเป้นที่ไหนในพริบตา ประสาทสัมผัสทุกส่วนสั่นสะเทือนชวนให้รู้สึกคลื่นเหียนเสียศูนย์ อาจเพราะลอยมาไกลมาก

บ้าชะมัด...

โทโจ โอสึมะหยิบยันต์จากอกเสื้อก่อนวาดสัญลักษณ์

คิตะระ งุ ฮะสิตะ ยะ โซวากะ

ยันต์ส่องแสงจังหวะเดียวกับทีลมพายุหมุนวนรอบตัวโทโจ โอสึมะพัดหิมะซึ่งกองทับถมจนปลิวกระจาย

เหวอ..

สิ่งคล้ายพายุหิมะเกิดขึ้นกะทันหันทำชิมามุระหลุดอุทานก่อนยกแขนปิดหน้าทันที

แกอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่

เสียงดังตรงหน้าแบบไม่ทันตั้งตัวทำช่างภาพหนุ่มสะดุ้งเฮือก สิ่งที่ฉายอยู่ในนัยน์ตาเบิกโพลงของชิมามุระคือฝ่ามือซ้ายของชายผู้นั้น

โทโจ โฮสึมะขยุ้มใบหน้าชายผู้ซ่อนตัวกลืนกับหิมะร่างชายผู้นั้นลอยกระเด็นไปด้านหลัง...โดยส่วนศีรษะยังติดฝ่ามือซ้ายของโทโจ โฮสึมะ

ชิมามุระสิ้นใจทันทีในสภาพนัยน์ตายังเบิกโพลงด้วยความตกใจ

หึ

โทโจ โฮสึมะหัวเราะขึ้นจมูกพอใจที่ได้ปลิดชีพคนหนึ่งคนในชั่วอึดใจอย่างโหดเหี้ยม ประสาทสัมผัสยังไม่มั่นคง แต่พลังไม่ได้ลดทอนลง

กรุงโตเกียวย่างเข้าสู่ฤดูดอกซากุระบาน ทว่าดินแดนทางเหนือซึ่งถูกปกคลุมด้วยหิมะหนายังต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะถึงฤดุใบไม้ผลิ โทโจ โฮสึมะคิดเช่นนั้น เขาป้องกัน ความหนาวเย็นไม่ให้เข้ามากล้ำกรายได้ด้วยอาคม แต่ด้วยเหตุที่ยังรู้สึกคล้ายเมาเรือเล็กน้อย จึงอยากถนอมพลังเวทและพลังกายไว้ ชายหนุ่มกระชากถอดหมวกไหมพรมจากศีรษะชิมามุระประหนึ่งคนตายไม่จำเป็นต้องใช้แล้ว ก่อนทิ้งศีรษะเขาไป และเคลื่อนกายคล้ายลื่นไถลบนอากาศโดยเท้าไม่ย่ำลงหิมะ ตรงไปยังร่างชิมามุระที่กระเด็นห่างออกไป ช่วงชิงอุปกรณ์ป้องกันความหนาวที่จำเป็นจากศพซึ่งมีรูปร่างใกล้เคียงกัน

...ช่างภาพหรือเนี่ย

โทโจ โฮสึมะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายจากสิ่งของที่ฉกฉวยได้ให้เหมาะจะอยู่ในภูเขาหิมะ ชายหนุ่มทำหน้ามุ่ยเมื่อเห็นกล้องดีเอสแอลอาร์ที่คล้องคอของชิมามุระ ทั้งที่อยู่ห่างเพียงไม่กี่เมตรแต่กลับไม่เห็นจนกระทั่งชิมามุระหลุดเสียงอุทาน บางทีสารรูปน่าสมเพชตอนลอยกระเด็นมาถึงสถานที่นี้อาจถูกบันทึกภาพไว้ เขาจึงหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นมาหวังดึงฟิลม์ออกมาทำลาย แต่กลับต้องขมวดคิ้ว

อะไร...

กล้องถ่ายรูปอันนั้นไม่มีช่องใส่ฟิลม์

สารบัญ : อุเคียวจอมผนึก เล่ม 5 ตอน ผมจะสะกดฝันร้ายของคุณ

• นับถอยหลังสู่จุดจบ
• ขอโทษที่ฆ่าทิ้ง
• ห้ามชนะแล้วหนีเด็ดขาด
• ตอนที่ออกเดินทาง
• ผู้ทำลายล้าง

เนื้อหาปกหลัง : อุเคียวจอมผนึก เล่ม 5 ตอน ผมจะสะกดฝันร้ายของคุณ

หากในชีวิตมีสิ่งไม่จำเป็นล่ะก็ โปรดมาปรึกษากับทางเรา ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ หรือความทรงจำ เราจะปิดผนึกให้ท่านตามที่ปรารถนา

โทโจ โฮสึมะจอมเวทผู้ไล่ต้อนฮางะคุเระ ซากุระ มารดาของมุโคกาวะ อุเคียว ไปสู่ความตาย เขาผู้ซึ่งโดนผนึกได้หวนคืนกลับมาโตเกียวในยุคปัจจุบันอีกครั้ง และเขาจู่โจมอารามอนเมียวจนพังยับเยิน พร้อมกับดูดซับพลังสัตว์อสูรเพิ่มพลังอาคมจนแกร่งกล้า อุเคียวตั้งใจตัดสินแพ้ชนะกับศัตรูของมารดา จึงมุ่งหน้าไปภูเขาฟูจิที่หนาวเหน็บ ขณะเดียวกันสึนาคิก็ได้รับการติดต่อมาจากบุคคลที่คาดไม่ถึง

ขอต้อนรับสู่บทสรุปอันยากจะคาดเดา เรื่องราวของผู้ผนึกหน้าสวยฝีมือฉกาจ ได้มาสู่ฉากสุดท้ายแล้ว

รีวิวโดยผู้เขียน : อุเคียวจอมผนึก เล่ม 5 ตอน ผมจะสะกดฝันร้ายของคุณ

เรื่อง เซย์กะ นากาเระ

เกิดวันที่ 28 กันยายน ราศีตุลย์ เลือดกรุ๊ป B ชาวโอซาก้าผู้เกิด เติบโตและอาศัยที่โอซาก้า เป็นมิตรกับเด็กร่าเริงและซื่อตรง รักความสนุกสนานครื้นเครง

เปิดตัวด้วยนิยายแฟนตาซียุคเซนโกคุ มีผลงานมากมายในฐานะนักเขียนแนวแฟนตาซี แนวการเขียนล้นเหลือ เหมือนร้านอาหารครอบครัวมากเมนู ทั้งแนวตะวันตกและร่วมสมัย รักช่วงเวลาดื่มน้ำชาเป็นชีวิตจิตใจ และได้รับความกระปรี้กระเปร่าจากขนมหวานสวยงามเลิศรส