รายละเอียด : เทพบุตรเดินดิน เล่ม4 (5 เล่มจบ)

เทพบุตรเดินดิน เล่ม4

ความรู้สึกคนเราก็แปลก หากขัดหูขัดตาใคร ต่อให้คนคนนั้นสูงส่งสง่างามแค่ไหน ก็ต้องพยายามให้ร้ายสุดชีวิต แต่ตรงกันข้าม หากถูกใจใครเข้า ต่อให้คนคนนั้นผายลม ก็ต้องแก้แทนว่ามีลมเสียก็ต้องผายออกมา ถูกต้องมีเหตุผลดีแล้ว ตอนนี้เย่เฟิงในสายตาของเผิงเจี้ยนก็เช่นกัน คนหนุ่มที่ชนะแล้วไม่หยิ่ง แพ้ไม่ถอย เรียนรู้จากความล้มเหลวแถมยังมนุษย์สัมพันธ์ดี ถือเป็นอัจฉริยะหายาก

ดีที่ต่งเย่าไม่ได้ยินความคิดเขา ไม่งั้นคงเอาใบชาไปสะกิดไหล่อีกฝ่าย เตือนว่า เหล่าเผิง ขนาดมีประสบการณ์ดูคนมาหลายปีอย่างฉันยังมองพลาด นายห้ามซ้ำรอยฉันเด็ดขาด "ผู้จัดการเย่ช่างจริงใจ" อวิ๋นหย่าฉีเอ่ย ทำเอาเย่เฟิงขวัญผวา ก่อนจะเข้าใจว่าเธอไม่ได้หมายถึงเชิงชู้สาว "ไคทว่อเจ่อมีผู้จัดการใหญ่อย่างคุณถือว่าโชคดีแล้ว ต่อให้ไปกินข้าวด้วยกันไม่ได้ แต่เดินออกไปด้วยกันคงได้ใช่ไหม" "ได้แน่นอน" เย่เฟิงหันกลับไปหาเสิ่นหยางกับอู๋หง "วันนี้ทุกคนเหนื่อยกันมากแล้ว แต่ยังต้องกลับไปสรุปงานที่บริษัทอีกหน่อย มีใครคัดค้านไหม" เสิ่นหยางกรีดร้องในใจ คุณถามแบบนี้มิเท่ากับเตรียมไล่คนคัดค้านออกเหรอ ผมเหนื่อยกับคุณมาหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ทำงานจนเหมือนลา นี่อีกไม่กี่ชั่วโมงจะเลิกงาน ให้ผมพักผ่อนหน่อยไม่ได้หรือไง อู่หงเองก็คงคิดอะไรในใจเหมือนกัน แต่เปลือกนอกเงียบกริบเช่นเดียวกันเสิ่นหยาง

"อืม ไม่คัดค้าน ดูท่าลูกน้องผมก็ร้อนใจเหมือนผม" เย่เฟิงส่ายหน้าอย่างรู้สึกผิด "ผู้จัดการเผิง ดูเอาเถอะ พวกเขายังเสียใจเรื่องงานประมูลอยู่เลย คงต้องปลอบใจกันบ้าง" เสิ่นหยางอยากคว้าอิฐมาทุบหัวเยเฟิงให้ดิ้น ขณะที่เผิงเจี้ยนปิงหัวเราะ "ผู้จัดการใหญ่ก็ดี ลูกน้องก็ไม่เลว มา พวกเราออกไปด้วยกัน คงไม่รบกวนเวลาอันมีค่าของผู้จัดการเย่มากนักหรอกใช่ไหม" ว่าแล้วก็คว้าไหล่เย่เฟิงหมับเหมือนคนรักที่คอยนัวเนีย เย่เฟิงฝืนยิ้ม พากันเดินออกจากสำนักงานใหญ่ของหมิงเทียน ต่งเย่ามัวแต่เซ็นสัญญาการทำงารขั้นต่อไปจึงพลาด ไม่ทันใด้เชิญทุกคนให้อยู่ทานข้าวด้วยกันอีกมื้อ แต่คนทั้งหลายพอออกจากตึกก็ชะงัก เพราะตรงหน้ามีคนกรูกันเข้ามากลุ่มใหญ่ เลนส์กล้องสะท้อนไฟวาววับล้อมเข้ามาทุกด้าน

"ขอเรียนถาม คุณคือผู้จัดการเผิงของจินตี๋กรุ๊ปหรือเปล่า" "ขอเรียนถาม คุณคือผู้จัดการเย่เฟิงจากไคทว่อเจ่อใช่ไหม" นักข่าวสองคนโพล่งถามพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ปิดโอกาสไม่ให้ใครได้ถอย แสงแฟลชสาดวูบวาบทันทีไม่ยอมหยุด ทุกคนอึ้ง ไม่รู้ว่าทำไมนักข้าวมากันขนาดนี้ ไม่รู้ด้วยว่าจะสัมภาษณ์เรื่องอะไร เผิงเจี้ยงปิง อวิ๋นหย่าฉีแม้ประหลาดใจแต่ไม่เห็นว่าผิดปกติตรงไหน แค่สงสัยว่านักข่าวมาสัมภาษณ์คนแพ้ประมูลทำไม เย่เฟิงกลับพยายามจะถอย พึมพำว่า "จะฆ่ากันหรือไง"

"ผู้จัดการเย่ ไม่เป็นไร" เผิงเจี้ยนปิงคว้าไหล่เย่เฟิง "ผู้จัดการเย่คราวนี้คุณผิดแล้ว เมื่อครู่ยังบอกเลยว่าต้องเผชิญหน้าความพ่ายแพ้อย่างกล้าหาญ คราวนี้ทำไมจะถอย" เสิ่นหยางร้อนใจยิ่งนัก เมื่อครู่เขาขายหน้ายับ ตอนนี้พอมีโอกาส เย่เฟิงกลับบังหน้ากล้องเสียนี่ เขาพยายามเขย่งเท้า เผื่อจะเห็นหน้าผาก ในใจมีแต่เสียงครวญ ทีเรื่องน่าอายผู้จัดการเย่ยกให้ลูกน้องไปทำ ส่วนเรื่องเอาหน้ากลับรับไปเองหมดคนเดียว

คำนำ : เทพบุตรเดินดิน เล่ม4 (5 เล่มจบ)

เทพบุตรเดินดิน เล่ม4

มีนักเขียนดังชาวจีนคนหนึ่งนามปากกาว่า "ม่ออู่" เป็นนักเขียนแนวยุทธนิยานอิงประวัติศาสตร์ ซึ่งมีสาวกคอยติดตามผลงานอย่างเหนียวแน่นจำนวนไม่น้อยเลยที่เดียว หลังจากประสบความสำเร็จ ม่ออู่ได้ทอลองสร้างสรรค์ยุทธนิยายร่วมสมัย โดยให้เหตุการณ์เกิดขึ้นในโลกปัจจุบัน เริ่มต้นเรื่องราวที่เซินเจิ้นเขตเศรษฐกิจพิเศษของประเทศจีนอันเป็นสมรภูมิที่ดุเดือดเลือดพล่านทั้งด้านการค้าและการเงิน

ผลงานเรื่องนี้มีสองภาค ภาคแรกตั้งชื่อภาษาไทยว่า "เทพบุตรเดินดิน" พระเอกของเรามีที่มาที่ลึกลับซับซ้อน เนื่องจากประสบอุบัติเหตุทำให้สูญเสียความทรงจำ แต่โชคดีที่ความสามารถพิเศษหลายอย่างยังคงอยู่ เช่น ความรู้ความสามารถทางดนตรีระดับปรมาจารย์ มีทักษะการเป็นดีเจในระดับโลก เชี่ยวชาญการชิมไวน์ระดับมืออาชีพ เป็นต้น ส่วนภาคสองผมยังไม่บอกชื่อ เพราะไม่อยากทำลายอรรถรสในการ "ลุ้น" และรอคอยคำตอบของคุณผู้อ่าน กระนั้นบอกได้แต่เพียงว่า ภาคสองเป็นช่วงที่พระเอกฟื้นฟูความทรงจำได้แล้ว และต้องเผชิญกับคู่ปรับที่น่าเกรงขามต้องใช้ความสามารถทุกด้านและปฏิภาณไหวพริบ เพื่อเอาตัวรอดจากสถานการณ์คับขันต่างๆ อย่างระทึกใจ ผมขอเชิญชวนนักอ่านชาวไทยทดลองชิมรสชาติแปลกใหม่ของยุทธนิยายร่วมสมัยเรื่องนี้ เพื่อความอิ่มเอมอารมณ์ในอีกรูปแบบหนึ่ง ถ้าถูกใจก็ช่วยบอกต่อด้วยนะครับ

ก่อศักดิ์ ไชยรัศมีศักดิ์

เนื้อหาปกหลัง : เทพบุตรเดินดิน เล่ม4 (5 เล่มจบ)

เทพบุตรเดินดิน เล่ม4

เขาคือท่อนไม้ไร้ค่า หรือหากแท้จริงคือมังกรจำแลง เขาเป็นพญามังกรที่จะผงาดเหนือเมืองแห่งนี้ หรือเป็นแค่คุณชายเจ้าสำราญที่ล่องลอยไปมาวันๆ ยามเมื่อพบเรื่องอยุติธรรม เขาจะเลือกลงมือโดยไม่เกี่ยงวิธีการ หรือเลือกลอยตัวไม่สนใจโลก? เรื่องราวของชายหนุ่มนามเย่เฟิงที่ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน ภายนอกเขาใส่สูทเก่าคร่ำคร่าแว่นตาเชยๆ และเสื้อเชิ้ตที่ซักจนเหลืองซีด อุปนิสัยที่เกียจคร้าน หนักไม่เอา เบาไม่สู้ บุรุษเช่นนี้มีความเป็นมาอย่างไร หรือจริงๆ แล้วเขาเป็นแค่ไส้เดือนที่คลับคล้ายมังกร?

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : เทพบุตรเดินดิน เล่ม4 (5 เล่มจบ)

เทพบุตรเดินดิน เล่ม4

"เทพบุตรเดินดิน" เป็นผลงานของ "ม่ออู่" นักเขียนดังที่เกิดจากอินเตอร์เน็ตอีกคนหนึ่ง หลังจากม่ออู่เขียนออกสู่อินเตอร์เน็ต ก็ได้รับความนิยมอย่างสูง มียอดคนอ่านถึง 10000000 วิว ซึ่งนับว่าสูงมาก เรื่องราวเล่าถึงชายหนุ่มนาม "เย่เฟิง" ที่ไม่มีใครทราบที่มา ไม่มีใครรู้ที่ไป เย่เฟิง ชายหนุ่มวัยยี่สิบปลายธรรมดา เขาทำงานเป็นเซลล์แมนธรรมดาๆ ในเมืองเซินเจิ้นอันวุ่นวายและมากด้วยเรื่องราว ภาพลักษณ์ภายนอกของเขาคือแว่นกรอบดำหนาที่ไม่รับหน้า รองเท้าหนังที่สวมจนขาดมีรอยปะ เชิ้ตขาวที่ซักจนซีดเหลืองบ่งบอกฐานะ แต่เมื่อเกิดเหตุจำเป็นขึ้นมา เย่เฟิงกลับพึ่งพาได้อย่างไม่น่าเชื่อ ด้วยบุคลิกลักษณะที่ไม่เหมือนใคร ของเขากลับดึงดูดเรื่องราววุ่นวายต่างๆมากมาย ที่แท้แล้วเบื้องลึก เบื้องหลักของเขา ซ่อนไว้ด้วยความสะท้านสะเทือนอะไร นี่คือผลงานอันแปลกแหวกแนวไม่เหมือนใคร ที่เราสำนักพิมพ์สยามอินเตอร์บุ๊คภูมิใจนำเสนอยิ่ง

บรรณาธิการ