รายละเอียด : Eternally ตราบนิรันดร์อนันตกาล (BL)

Eternally ตราบนิรันดร์อนันตกาล (BL)

...สัญญาณจากอดีตชาติจะกระชากคุณกลับสู่ห้วงลึกเเห่งความทรงจำอีกครั้ง...

สายลมลมเย็นพัดหวีดหวิวท่ามกลางคืนเดือนหงาย ดวงจันทร์เงินยวงเป็นเพียเเหล่งกำเนิดค่ำคืนนี้ เสียงพูดคุยของคนกลุ่มหนึ่งดังขึ้นเป็นระยะสลับกับเสียงหัวเราะเบาๆ หากจะมีอะไรที่กลุ่มหนึ่งดังขึ้นเป็นระยะสลับกับเสียงหัวเราะเบาๆ หากจะมีอะไรที่กลุ่มนักศึกษาซึ่งมาเข้าค่ายอาสาพัฒนากลุ่มนี้พอจะทำเเก้เบื่อได้บ้าง ก็คือการตั้งวงสนทนากันนี่เเหละ ในเมื่อหมู่บ้านที่พวกเขาอยู่ในขณะนี้อย่าว่าเเต่ สัญญาณอินเทอร์เน็ตเลย เเม้กระทั่งสัญญาณโทรศัพท์ยังขาดๆหายๆด้วยว้ำ โฆณาชวนเชื่อของเครือข่ายมือถือชั้นนำที่ว่าดีขนาดขึ้นเขาลงห้วยสัญญาณก็ยังชัดเเจ๋วกลายเป็นเรื่องหลอกเด็กไปถนัดตา

"พวกเเกง่วงยังว่ะ ?" ชายหนุ่มร่างผอมสูงไถผมทรงสกินเอดเอ่ยปาก ถามกลุ่มเพื่อนๆ ขึ้นมาเมื่อบทสนทนาก่อนหน้านี้จบลงไปเเล้ว เเละตอนนี้พวกเขาก้กำลังนั่งตากลมเย็นๆ เล่นกับฝูงยุงอยู่ที่เเคร่ไม้ใต้ถุนบ้านที่ถูกจัดไว้ให้กับเหล่านักศึกษาของค่ายอาสาได้พักผ่อนกัน

"นี่เพิ่งสามทุ่มเองนะเว้ย เเกคิดว่าฉันจะหลับลงเหรอวะ"

"ฉันยอมนั่งตากยุงอยู่ข้างนอกนี่กับพวกเเกดีกว่า" เสียงห้าวๆ ของหญิงสาวหนึ่งเดียวในกลุ่มเอ่ยเเทรกขึ้นมา
"ทำใจหลับตอนสามทุ่มไม่ลงจริงๆว่ะ"
"นับวันเเกชักจะทำตัวคล้ายผู้ชายไปทุกทีเเล้วนะขวัญ" ชายหนุ่มคนเเรกที่เอ่ยถามหรี่ ตามองเพื่อนสาวของตนเอง ก่อนกล่าวสำทับ " สรุปเเกไม่ได้เป็นทอมใช่มั้ย"
"ไว้วันที่เเกเป็นเกย์เมื่อไหร่ ฉันก็ค่อยเป็นทอมนั่นเเหละไอ้เมฆ"
"พวกเเกสองคนระวังนะเว้ย ทะเลาะกันบ่อยเเบบนี้ไม่เเคล้วจะได้กันเอง" เสียงหนึ่งเอ่เเซว เรียกสายตาของจอมขวัญกับเมฆาให้หันขวับกลับไปมองทันที

"ปากเเบบนี้ระวังจะไม่ได้กลับมหา'ลัยนะเชนทร์"จอมขวัญยิ้มหวานเเต่กล่าวเสียงเหี้ยม ทำเอาราเชนทร์ขยับถอยหนีจากสาวเจ้าเเทบไม่ทัน
"ทำไมโหดจังวะ"
"พอๆเลิกทะเลาะกันได้เเล้ว หนวกหูนะเว้ย" เมฆารีบยกมือห้ามเพื่อนๆทั้งสอง ก่อนที่สายตาของเขาจะเบนไปหยุดอยู่ที่ร่างของเพื่อนอีกคนในกลุ่มที่เอาเเต่นั่งเงียบ หากเเต่สายตากลับจ้องมองออกไปในความมืด ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่นเเล้วลองมองตามายตาของเพื่อนร่วมคณะ เเต่เขาก็เห็นเพียงต้นไม้ใบหญ้าที่ขึ้นรกครึ้มของป่าอีกฟากเท่านั้น ด้วยความสงสัยจึงอดที่จะเอ่ยทักออกไปไม่ได้

คำนำ : Eternally ตราบนิรันดร์อนันตกาล (BL)

เนื้อหาปกหลัง : Eternally ตราบนิรันดร์อนันตกาล (BL)

Eternally ตราบนิรันดร์อนันตกาล (BL)

ใครเลยจะคิดว่า เเค่การไปเข้าค่ายอาสาครั้งหนึ่ง มันจะนำมาพาให้เขาพบเรื่องลี้ลับเเปลกประหลาด ทั้งที่ 'คีตา' ไม่ได้ไปลบหลู่อะไร เเล้วทำไม ผี (?)ตนนั้น ต้งตามเขากลับมาด้วย !? มาเล่นผีอำกับเขาทุกคืนยังไม่พอ ที่หนักสุดคือ...เจ้านั้นเป็นผีลามก ! คอยฉกฉวยหาโอกาสลวนลามเขาได้ตลอดเวลา ได้ข่าวว่าเป็นเพศ' ผู้ 'เหมือนกันเเท้ เเล้วอีเเบบนี้มันคืออะไร ? ในที่สุดเขาก็ทนไม่ไหวต้องเจรจากับผีตนนั้นให้รู้เรื่อง ทว่า...คำตอบที่ได้รับรู้กลับร้ายเเรงกว่าที่คิด เพราะชาติที่เเล้วเขากับสิ่งมีชีวิตลึกลับนั่นป็นคู่กันมาตั้งเเต่ชาติปางก่อน เเละในชาตินี้...ฝ่ายนั้นก็จะไม่ยอมปล่อยให้เขาหลุดมือไป ไม่ว่าจะเป็นหรือจะตาย...ก็จะต้องอยู่ด้วยกัน..ตราบชั่วนิรันดร์

รีวิวโดยผู้เขียน : Eternally ตราบนิรันดร์อนันตกาล (BL)

Eternally ตราบนิรันดร์อนันตกาล (BL)

สวัสดีค่ะ ได้มีโอกาสมาเจอกันอีกครั้ง (เเละหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะมีครั้งต่อๆไป ฮ่าๆๆๆ)

ก่อนอื่นเเจ็คอยากถามทุกคนว่าเคยไปเข้าค่ายที่ต่างจังหวัดเเล้วเจออะไรเเปลกๆบ้างมั้ยคะ ? ที่ว่าเเปลกๆที่ว่าเช่น รู้สึกเหมือนมีใครจ้องมองอยู่ตลอดเวลา ตอนนอนก็รู้สึกเหมือนดดน บางสิ่ง กดทบตัวเองเอาไว้จนไม่สามารถขยับได้...

ใช่ค่ะ เเจ็คกำลังพูดถึงประสบการณ์ที่เรียกว่า ผีอำ หรือเรียกให้ดูอินเตอร์หน่อยก็ Sleep Paralysis เเจ็คเชื่อว่าเกือบจะทุกคนน่าจะเคยมีประสบการณ์นี้นะคะ เเต่คงต่างกับตัวเองของเรื่องนี้ อย่าง 'คีตา' เพราะเจ้าตัวดันเเจ็กพอตเเตก เจอคุณผีลามกที่อำอย่างเดียวไม่พอ มือไม้ยังยุกยิกจับไปทั่วเหมือนหนวดปลาหมึกนี่สิ เเถมยังติดใจคีตาของเราจนตามติดกลับบ้านมาด้วยอีกต่างหาก เรียกได้ว่า เป็นผีลามกไม่พอ ยังเป็นสตอล์กเกอร์ตัวพ่อด้วย ! เเต่เดี๋ยวก่อน นิยายเรื่องงนี้ไม่ใช่นิยายผีนะคะ เพราะคุณพระเอกของเราไม่ใช่ผี เเต่เขาเป็นตัว (?) อะไรนั้น สามารถติดตามได้ ในเรื่องค่ะ เเต่รับประกันว่ามือปลาหมึกของพี่เเกเป็นของเเท้เเน่นอน 100 % (โดนมือปริศนาบีบคอเเน่น)

สุดท้ายนี้เเจ็คขอทิ้งท้ายเอาไว้ว่า นิยายเรื่องนี้หากอ่านจบไปรอบหนึ่ง เเล้วกลับมาอ่านซ้ำอีกรอบจะต้องร้องอ๋อเเน่ๆค่ะ พอๆไม่สปอยล์เเล้ว ขอให้สนุกกับนิยายเรื่องนี้นะคะ จุ๊บ

 JackXy Wu

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : Eternally ตราบนิรันดร์อนันตกาล (BL)

Eternally ตราบนิรันดร์อนันตกาล (BL)

ใครกลัวผีบ้างคะ? (มีซา:พี่ตุ่นผิดเรื่องเเล้วค่ะ เอาประโยคเดิมมาใช้ ถามซ้ำในหน้านี้ไม่ดีมั้งคะ?) ไม่ผิดค่ะ น้องมีซา เพราะว่าเรื่องนี้พี่ตุ่นก็จะพาน้องมีซาไปดำดิ่งในโลกลึกลับปริศนาอีกเเล้ว

คำตอบของพี่หนูตุ่นก็ยังเป็นหมือนเดิมค่ะ คือการกลัวในส่งที่เรามองไม่เห็น เหมือนกับนายเอกของเราในเรื่องนี้อย่างน้อง คีย์ หรือ" คีตา" ที่ไปออกค่ายอาสาทำความดี เเต่กลับเจอผี (เอ๊ะ? ผีรึเปล่านะ?) ตามกลับมาจากค่ายด้วยซะงั้น ฮื้อ

ตามติดกลับมาไม่พอค่ะ ยังมาล้วงลับลวนลามเสียด้วย โดนลวนลามก็น่ากลัวเเล้ว นี่โดนลวนลามเเบบไม่เห็นตัวด้วยค่ะ ยิ่งหลอนไปใหญ่ เหอๆ

สุดท้ายเเล้วน้อง คีย์ ก็ทนไม่ไหว ต้องขอเจรจากับคุณผีให้เลิกยุ่งวุ่นวาย เเต่กลับกลายเป็นว่านอกจากจะไม่เลิกยุ่งเเล้ว คุณผีของเรายังบอกว่าชาติที่เเล้วเป็นคนรักกับน้องคีย์เสียด้วย !

เอาเเล้ว....งานนี้คนกับผี ผีกับคน เเล้วจะลงเอยกันอย่างไร จะต้องมีใครตายรึเปล่า เเล้วเรื่องนี้จะน่ากลัวหรือน่ารักกันเเน่ ให้เพื่อนๆเป็นคนตัดสินเอง ดีกว่าค่ะ! ส่วนพี่หนูตุ่นเชื่อฝีมือน้อง JackXy Wu ว่า...เขียนยังไงก็น่ารัก