รายละเอียด : สงครามน้ำผึ้ง

สงครามน้ำผึ้ง

"อีเด็กเวรนี่!" เสียงดาของบิดาเลี้ยงดังไล่หลังมา ขณะที่หญิงสาวร่างผอมบางวิ่งออกมาจากบ้านหลังโกโรโกโสที่เป็นเพิงพักแบบคนงานก่อสร้าง ที่ดินผืนนี้เป็นที่ดินว่างเปล่า อยู่ใจกลางเมืองหลวง เป็นที่รกร้างที่ภายนอกดูเหมือนป่าหญ้ารกชัฏ แต่ภายในเป็นชุมชนสลัมย่อยๆ ที่พวกบุกรุกไร้ถิ่นฐานแอบมาอาศัยอยู่โดยที่เจ้าของที่ดินไม่รู้ คนรวยมีที่ดินมากมายจนดูแลไม่ทั่วถึง แม้ว่าจะเป็นที่ใจกลางเมืองหรือไม่เจ้าของอาจได้มรดกตกทอด แต่ตัวเองอยู่เมืองนอกเลยไม่ได้มาเหลียวแล ทำให้พวกคนจรจัดและผู้ที่ไร้ที่อยู่อาศัยบุกเข้ามาจับจองสร้างเพิงพักแบบชั่วคราว มุงสังกะสีพออยู่ได้ เอาไว้กันแดดกันฝน

ในเพิงพักหลังเล็กๆ นั้นมีคนอาศัยหลายต่อหลายชีวิต บางพวกเป็นต่างด้าวอยู่รวมกันนับสิบคน บางคนเป็นอาบังขายถั่ว ขายโรตี ที่ดีหน่อยก็ซื้อมอเตอร์ไซค์ไว้เก็บดอกเบี้ยเงินต้น ผ่อนข้าวผ่อนของให้วุ่นวายไปหมด รัชษาเป็นหนึ่งในจำนวนผู้บุกรุกที่เข้ามาพักอาศัยในที่ดินรกร้างแห่งนี้ แม่ของรัชษาเคยเป็นอดีตอีตัวแถวสีลม นั่นเป็นคำเรียกของพ่อเลี้ยงของหล่อน ชัยยศ หมอนี่ไม่ทำมาหากิน ทำตัวเป็นแมงดา เกาะแม่หล่อนกินไปวันๆ

รัชษาเป็นลูกครึ่งชาติไหนก็ไม่ทราบ พ่อของหล่อนเป็นฝรั่งตาน้ำข้าวที่เคยเป็นลูกค้าของแม่หล่อน หากแต่พ่อของหล่นหนุ่มหล่อกว่าลูกค้าคนอื่นๆ ทำให้แม่ของรัชษาชื่นชอบอย่างเปิดเผย ขนาดเป็นไกด์นำเที่ยวให้กับพ่อของหล่อน ทั้งคู่กินเที่ยวดัวยกันเป็นเดือน จนพ่อของหล่อนบินกลับประเทศ เรื่องของรัชษาเป็นเหมือนนิยายน้ำเน่าที่เน่ามากๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นชีวิตจริงของคนจริงๆ ได้ แต่นั่นก็เป็นชีวิตจริงของหล่อน และหล่อนไม่สามารถขอลาออกจากชีวิตอัปยศของตัวเองได้ แม่ของหล่อนเสียไปเมื่อต้นปีที่ผ่านมา พอแม่ตายชีวิตของรัชษาก็เปลี่ยนไป ไม่มีคนดูแลหล่อน หล่อนต้องดิ้นรนหาเลี้ยงตัวเอง แถมมีพ่อเลี้ยงติดมาด้วย

ชัยยศเป็นผู้ชายที่เกาะแม่หล่อนมาเกือบสี่ปี แม่ต้องหาเงินเพื่อมาเลี้ยงมัน แถมยังถูกมันซ้อม รัชษาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมแม่ต้องทนอยู่กับมัน ให้มันทำเหมือนแม่เป็นกระสอบทราย แม่บอกว่าชีวิตแม่ไม่มีผู้ชายคนไหนอยากได้เป็นเมีย จะมีก็แต่ชัยยศเท่านั้น แม่แต่พ่อของรัชษาก็ไม่อยากได้แม่เป็นเมีย เพราะถ้าพ่อคิดว่าแม่เมีย พ่อคงกลับมาหาแม่ตามที่สัญญาไว้ แม่บอกว่าพ่อไปโดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อมีลูก

พ่อไปหลังจากอยู่กับแม่ได้เกือบเดือน แล้วจากนั้นพ่อก็ไม่มาอีกเลย พ่อไม่รู้ว่าตัวเองได้ไข่ทิ้งไว้ในท้องของแม่ รัชษาจึงเกิดมาเป็นสาวลูกครึ่ง หน้าตาอินเทรานกระเดียดไปทางต่างชาติ หล่อนมีผมดำสนิทแต่กลับมีตาสีฟ้า จมูกโด่ง ผิวสีขาวเนียนนวล แม่บอกว่าใครๆ ในละแวกบ้านเรียกรัชษาว่าแหม่ม เพราะหน้าตารัชษาบอกชัดเลยว่าเป็นลูกผสม รัชษาอายในชาติกำเนิดของตัวเองเสมอมา เพราะหล่อนถูกล้อว่าเป็นลูกเมียเช่า ลูกติดฝรั่ง หรืออะไรก็ตามที่เป็นการดูถูกชาติกำเนิดของหล่อน แม่เรียกรัชษาว่าแคทที่แปลว่าแมว แม่บอกว่าพ่อชอบเรียกแม่ว่าลูกแมวน้อย แม่เลยเอามาตั้งชื่อของรัชษา นั่นจึงเป็นอนุสรณ์เดียวที่พ่อทิ้งไว้ให้

เนื้อหาปกหลัง : สงครามน้ำผึ้ง

สงครามน้ำผึ้ง

"คาวิน" ออกตามหา "ชัยยศ "น้องต่างเเม่ ที่หนีออกจากบ้านมาอาศัยอยู่ในสลัมกับลูกเลี้ยงที่คิดว่าน่าจะเป็นเมียเเล้ว ซึ่งในขณะเดียวกันกับที่คาวินตามมาพบบ้านโกโรโกโสหลังนี้

"รัชษา" ก็กำลังหนีออกมา หญิงสาวทนไม่ไหวเเล้วกับความร้ายกาจของพ่อเลี้ยงอย่างชัยยศ เเต่โชคร้ายคงเป็นของเธอเพราะคาวินจับตัวรัชษาไว้เพื่อเป็นตัวล่อให้ชัยยศออกมา เเล้วชัยยศก็กลับมาจริงๆ พร้มกับความเลวร้ายที่ทั้งรัชษาเเละคาวินคาดไม่ถึง เเผนซ้อนเเผนจึงเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในหัวสมองที่ฉลาดเป็นกรดของคาวิน ขณะที่รัชษาคิดว่าเขาจะปกป้องเเต่ที่ไหนได้กลับเสนอตัวเธอกับพ่อเลี้ยง นี่รัชษากลายเป็นสินค้าราคาห้าเเสนโดยไมมีสิทธิ์ปฏิเสธตั้งเเต่เมื่อไหร่กัน

รัชษาย่นจมูก คาวินหัวเราะขบขัน

"ก็อยากไม่ยอมรับนี่นา"

"ไม่ได้อยากป็นเมียคุณสักหน่อย"

"ไม่ทันเเล้วล่ะ เธอเป็นของฉันไปตั้งสองครั้งเเล้ว"