รายละเอียด : วิวาห์พยศใจ(อัญญาณี)

วิวาห์พยศใจ (อัญญาณี)

กระเป๋าเดินทางหลายใบถูกลำเลียงมาไว้หน้าบ้านไม้สองชั้น ตั้งอยู่บนเนื้อที่หนึ่งร้อยตารางวา ก่อนที่ธนวรรณผู้เป็นเจ้าของเป๋าจะเดินทางออกมายืนรอรถตู้ที่จะรับไปสนามบินสุวรรณภูมิ เพื่อเดินทางไปประเทศสหรัฐอเมริกา ไปใช้ชีวิตที่โน่นกับสามีใหม่ของเธอ พร้อมกับหอบหิ้วบุตรสาวเเละน้องสาวไปอยู่ด้วย

เด็กหญิงธนัสสรณ์หรือน้ำหวานวัยสิบสองปีหนึ่งในสมาชิกของบ้านหลังนี้ ชะเง้อคอมองไปยังประตูรั้วบ้านไม่วางตา ราวกับว่ากำลังรอใครบางคนอยู่

"มองหาพี่ใหญ่เหรอจ๊ะน้ำหวาน" ธนพรน้าสาวเอ่ยถาม หลานสาวอย่างรู้ใจ

"ใช่ค่ะ พี่ใหญ่สัญญาว่าจะมาส่งน้ำหวาน" ปากเด็กหญิงพูด ทว่าสายตายังคงมองไปยังจุดเดิม
"เดี๋ยวพี่ใหญ่คงมา พี่ใหญ่เป็นคนรักษาสัญญา รัปปากอะไรไว้ก็ต้องทำตามนั้น" ธนพรปลอบหลานรักพร้อมกับยิ้มร่าเมื่อเห็นร่างของคนที่ธนัสสรณ์รอคอย เดินเข้ามาในบ้าน "นั่นไง พี่ใหญ่มาเเล้ว"

ธนัสสรณ์มองคนที่ตนเองรอคอยด้วยรอยยิ้ม เเม้ว่าในใจจะหมองเศร้าที่ต้องจากพี่ชายข้างบ้านที่เเสนดีไปอยู่คนละซีกโลก เเต่อย่างน้อยก่อนจากลาเธอก็ได้พบหน้าเขา
"สวัสดีครับคุณอา" จอมทัพ รุจิเวโรจน์วัยสิบเจ็ดปีพนมมือไหว้เจ้าของบ้าน เเละ ธนพร
"สวัสดีค่ะ" ธนวรรณมารดาธนัสสรณ์รับไหว้
"ใหญ่รู้ไหมว่าน้ำหวานชะเง้อคอรอใหญ่จนคอจะยาวเหมือนยีราฟเเล้ว"
"พี่ต้องขอโทษน้ำหวานด้วยนะที่มาช้า พี่ไปของชิ้นนี้มาให้น้ำหวาน" จอมทัพส่งกล่องของขวัญที่ตั้งใจมอบให้สาวน้อยตรงหน้าที่มีคามสวยโดดเด่นตั้งเเต่เยาว์วัย เด็กสาวที่มัดใจเขาเสียอยู่หมัด
"ขอบคุณค่ะ พี่ใหญ่" เด็กหญิงนำกล่องของขวัญนั้นกอดไว้เเนบอก
"จะไม่เปิดดูหน่อยเหรอว่าเป็นอะไร" จอมทัพพูกราวกับจะบอกเธอว่า ให้เปิดดูของที่ตนตั้งใจมอบให้ "พี่อยากรู้ว่าน้ำหวานชอบของที่พี่ให้รึเปล่า"
"ค่ะพี่ใหญ่ น้ำหวานจะเเกะดูค่ะ" พูดจบสาวน้อยเเสนสวยก็เเกะห่อของขวัญที่บรรจงห่ออย่างสวยงาม พอเห็นของขวัญในกล่อง เธอยิ้มกว้างกอดสิ่งนั้นไว้เเนบอก
"น่ารักที่สุดเลยค่ะ น้ำหวานจะเก็บมันไว้กับตัว ทะนุถนอมมันด้วยชีวิตค่ะ"

ของขวัญที่จอมทัพมอบให้เธอกอนลาจากคือ ตุ๊กตาคิตตี้ที่เขาเคยสัญญาไว้กับธนัสสรณ์ว่า จะซื้อให้ในวันเกิดปีนี้ เเต่ในวันนั้นเขาต้อง เดินทางไปหาคุณปู่ในจังหวัดเชียงราย จอมทัพจึงซื้อมาให้เธอในวันนี้เเทน
"พี่ทำตามสัญญาเเล้วนะ" จอมทัพบอกสาวน้อยตรงหน้า "พี่ยังมีของอีกชิ้นมอบให้น้ำหวานด้วย"

"อะไรคะพี่ใหญ่" จอมทัพล้วงหยิบของชิ้นหนึ่งในกระเป๋าออกมา เเล้วส่งให้ธนัสสรณ์ต่อหน้าบุพการีของเธอ

ธนัสสรณ์มองเเหวนทองคำขาวที่มีเพชรเม็ดงามอยู่ตรงกลางอย่างตื่นเต้น รอยยิ้มกระจ่างเต็มดวงหน้านวลที่สวยงามราวกับเทพธิดาใจเธอเต้นระส่ำไปหมด ค่อยๆยื่นมือไปหยิบเเหวนวงนั้น ธนวรรณกับธนพรพากันยิ้ม เพราะรู้ความหมายของจอมทัพ

เนื้อหาปกหลัง : วิวาห์พยศใจ(อัญญาณี)

วิวาห์พยศใจ(อัญญาณี)

จอมทัพ... ไม่คิดมาก่อนว่ายุคสมัยนี้จะมีการคลุมถุงชนอยู่อีก จนกระทั่งได้พบเจอกับตัวเอง ครังเเรกที่รู้ว่าเขาค้านหัวชนฝาตั้งท่าจะไม่ยอมปล่อยท่าเดียวทว่าคนเป็นปูก็มีลูกเล่นเเพรวพราวทำให้เขาจำยอมวิวาห์ได้สำเร็จ

"ทำไมฉันต้องห่วงตัวเองด้วยเธอต่างหากที่ต้องห่วงตัวเอง"

"ฉันเองไม่มีอะไรต้องเห็นห่วง เพราะรับมือพวกคุณได้ทุกรูปเเบบฉันหน้าหนาหน้าทน เหมือนกับที่พวกคุณต่อว่าฉันฉันจึงคิดว่าคุณน่าจะห่วงตัวคุณเองมากกว่าค่ะ เรื่องที่คุณวาดหวังไว้มันจะไม่สำเร็จคุณหวานก็จะเป็นเเม่สายบัวรอเก้อ ไม่มีทางมายืนเเทนตำเเห่งของฉันส่วนคุณก็ต้องทนอึดอัดตายอยู่กับฉัน ผูกมัดตัวเองด้วยทะเบียนสมรสที่ฉันไม่มีวันเซ็นชื่อลงในใบหย่าให้ "

น้ำเสียงเธอนิ่งเรียบเเต่เฉือนหัวใจคนฟัง

เขารู้ดีว่าศรัญญามีความอดทนมากเเค่ไหนมิเช่นนั้นคงไม่มายืนเถียงเขาฉอดๆอย่างนี้

"เเต่ฉันคิดว่าไม่... "เขาเอ่ยเสียงหนักเน้นในคำสุดท้าย" อีกไม่นานฉันจะต้องสมหวัง เป็นเธอซะเองที่ผิดหวังผิดหวังในทุกเรื่องที่เธอคิดไว้ เรื่องต้าร์ฉันขอสั่งเธอว่าให้อยู่ห่างๆเพื่อนฉันไว้  ฉันไม่อยากเห็นเพื่อนฉันตกต่ำคว้าเธอมาเป็นเมีย เเค่เธอเป็นเมียฉันก็เต็มกลืนจะเเย่ ชวิตฉันต้องวิบัติเพราะเธอ "

น้ำเสียงเเละสายตาของเขาสร้างความเจ็บปวดให้เธอไม่น้อย เพราะมันหมายถึงการดูถูกเหยียดหยามเเละรังเกียจอย่างชัดเจน "คุณอย่ามาสั่งฉันเลยค่ะ ไปสั่งเพื่อนคุณดีกว่าเเต่จะว่าไปพี่ต้าร์ก็ดีพร้อมหล่อรวยนิสัยดี

ถ้าฉันเลิกกับคุณไปมีผู้ชายดีๆสำรองไว้สักคนมันก็ไม่เสียหลายไม่ใช่เหรอคะเพราะคุณเองก็ยังมีเมียสำรองไว้เหมือนกันฉันทำเเบบคุณบ้างคุณคงไม่ว่าฉันไม่ได้ "ยามเธอเจรจาใบหน้างามมีรอยยิ้มบางๆเหมือนกับว่ากำลังท้าทาย" ขอตัวก่อนนะคะฉันอยากพักผ่อนเเล้ว"

งานวิวาห์ที่ไม่ได้มาจากความเต็มใจจะลงเอยเช่นไรเขาเเละเธอเท่านั้นที่รู้

รีวิวโดยผู้เขียน : วิวาห์พยศใจ(อัญญาณี)

วิวาห์พยศใจ(อัญญาณี)

สวัสดีค่ะ.....เเหม ดีใจมากๆ ค่ะที่ได้เขียนจากใจนักเขียน เพราะ มันหมายความว่า เต้องพบเจอกันอีกครั้ง เเละในครังนี้พบเจอกันเรื่อง "วิวาห์พยศใจ" นิยายที่เกตุใช้เวลาเเต่งนานพอสมควร เนื่องจากตอนนี้เกตุตั้งครรภ์ค่ะ (ณ ขณะนี้ก็หกเดือนเเล้วค่ะ) ปวดหลัง เอวเเละขา มากๆ นั่งนานๆ ไม่ได้ ทำงานไปพักไป หรือบางวันไม่ได้เลยสักหน้าก็มีกว่าเรื่องนี้จะเสร็จก็ปาเข้าไปสองเดือนเต็ม

เเต่ท้ายสุดทุกอย่างก็ลงตัว เขียนเสร็จสมบริบูรณ์ ทำเป็นรูปเล่ม ให้ทุกคนได้อ่านกันค่ะ ผลงานเรื่องนี้ พระเอกจะกินหญ้านิดหน่อย 5555 ถ้าอ่านไปหลายคนอาจบอกว่าไม่หน่อยก็ได้ ส่วนนางเอกก็น่าสงสาร มีคนให้น่าหมั่นไส้อีกหนึ่งคนคือ คุณย่า เเต่จะหมั่นไส้ปานใดนั้นต้องติดตาม อ่านในรูปเล่มนี้

ท้ายนี้ก็ต้องขอขอบคุณพี่ทิพ ที่เสียสละเวลาตรวจทานคำผิด เเต่งเติมเสริมให้ตามความเหมาะสม รวมทั้งนักอ่านที่น่ารักทุกท่านด้วยค่ะ ที่เมตตาหยิบหนังสือเล่มนี้ไปจ่ายเงิน พกพากลับบ้าน ขอบคุณมากๆค่ะ

ขอบคุณจากหัวใจค่ะ

เกตุ (อัญญาณี)