รายละเอียด : บุหลันไร้ใจ
บุหลันไร้ใจ
เสียงของขันที ที่มาประกาศราชโองการไม่ดังนัก ทว่าแหลมสูงราวกับแฝงไว้ด้วยหนามแหลมคม เสียดแทงและกรีดบาดโสตประสาท "บุรุษที่อายุสิบสี่ปีขึ้นไปประหารชีวิต บุรุษที่อายุต่ำกว่าสิบสี่ปีเนรเทศสามพันลี้ สตรีที่อายุสิบหกปีขึ้นไปปลิดชีพตนเองโดยการแขวนคอ สตรีที่อายุต่ำกว่าสิบหกปีส่งให้ทางการขายเป็นทาส" ในคุกเงียบสนิทราวป่าช้า และแออัดไปด้วยผู้คนที่กำลังคุกเข่าห้องขังฝั่งซ้ายคุมขังบุรุษ ส่วนห้องขังฝั่งขวาคุมขังสตรี เห็นทีคงไม่มีผู้ใดรอดชีวิตไปได้ ทางเดินเล็กมืดไม่รู้เพราะเหตุใดถึงมีสายลมเย็นเยียบกรีดพัดในที่สุดในกลุ่มสตรีก็มีคนร่ำไห้ สะอื้นไห้อัดอั้นแผ่วเบา เสียงนั้นประหนึ่งเสียงแตกร้าวของชั้นน้ำแข็งใต้ผืนน้ำ เจือไว้ด้วยความหนาวสะท้านที่กรีดบาดหัวใจ หากแต่มู่ต้าจวินกลับถลึงตาแดงก่ำ ตะโกนเสียงก้าวผ่านลูกกรงเหล็กกั้น "ร้องไห้ทำไม ธิดาตระกูลมู่รักตัวกลัวตายด้วยหรือ"
หรูซวงจับลูกกรงเหล็กหยาบหนานั้นไว้แน่น ราวกับต้องใช้แรงทั้งหมดที่มีถึงสามารถสะกดกลั้นหยาดน้ำตาที่กำลังจะรินไหล สุดท้ายแล้วนางก็ได้แต่เฝ้ารออย่างไร้จุดหมาย ทุกอย่างในอดีตล้วนพังทลาย ทั้งชีวิตสุขสบายตลอดระยะเวลาสิบหกปี และการเป็นที่รักใคร่ดั่งแก้วตาดวงใจตลอดระยะเวลาสิบหกปี นางเข้าใจมาตลอดว่า วันเวลาต่อจากนี้จะเป็นเช่นเมื่อสิบหกปีก่อน และอาจดีงามสมบูรณ์พร้อมกว่าเดิม หากทว่าไม่มีแล้ว ไม่มีอีกต่อไปแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมลายหายไปภายใต้อำนาจขององค์ราชัน นางกัดริมฝีปากอย่างเอาเป็นเอาตาย กระทั่งมีเลือดไหลซึมออกมานางกัดฟันเอ่ยวาจาประโยคนั้นออกมาพร้อมเลือดสดๆ ที่หลั่งริน "ท่านพ่อข้าไม่กลัวตาย"
นางไม่กลัวตาย นางเพียงหวาดกลัวการมีชีวิตอยู่ นางเพียงหวาดกลัวการมีชีวิตอยู่ต่อไปเพียงลำพัง นางเป็นธิดาคนสุดท้องของบิดา นอกจากนางเกรงว่าคงมีสตรีเพียงไม่กี่คนในตระกูลที่รอดชีวิต นางหวาดกลัวการมีชีวิตเช่นนั้น แต่นางจะมีชีวิตอยู่ต่อไป นางจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป มีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อสังหารเขา มีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อให้เขาชดใช้ด้วยชีวิต แม้เขาจะเป็นถึงราชันแห่งแผ่นดิน นางก็จะแก้แค้นแทนตระกูลมู่ให้จงได้ นางจะมีชีวิตอยู่ต่อไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
เนื้อหาปกหลัง : บุหลันไร้ใจ
บุหลันไร้ใจ
เขามองนางด้วยความรู้สึกติดค้างในใจ ติดค้างสตรีอีกผู้หนึ่ง นางมองเขาด้วยความรู้สึกเคียดแค้นเต็มอก เคียดแค้นที่ผู้เป็นฮ่องเต้เช่นเขา ประกาศราชโองการสังหารทุกคนในตระกูลมู่ของนาง อี้ชินอ๋องติ้งฉุน รับ มู่หรูซวงเข้าวังด้วยความรู้สึกโหยหาอาวรณ์ เพราะดวงหน้าของนางที่ละม้ายคล้ายหวงกุ้ยเฟยจนน่าตกใจ ด้วยเหตุนี้จึงโปรดปรานนางเหนือผู้ใด ยอมอ่อนข้อและตามใจนางทุกอย่าง เพราะเขาติดค้างตระกูลนาง ดังนั้นไม่ว่าอย่างไร เขาจะต้องชดใช้อย่างสาสม
ภายใต้รูปโฉมอันงดงามเฉกเช่นมนตร์สะกดอันเย้ายวน หากทว่าสุดท้ายก็กลับกลายเป็นอาวุธแห่งการแก้แค้น ท่ามกลางความรักลึกซึ้ง กลับถูกขวางกั้นด้วยหนี้เลือดอันฝังรากหยั่งลึก ในที่สุดมู่หรูซวงก็ก้าวขึ้นมาเป็นใหญ่เหนือทุกคนในฝ่ายใน กลอุบาย ความริษยา การยุแยง ทำให้นางกำจัดศัตรูทั้งในตำหนักในและในสำนักไปทีละคน สุดท้ายแล้วความรักความแค้นนี้จะลงเอยเช่นไร
รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : บุหลันไร้ใจ
บุหลันไร้ใจ
บุหลันไร้ใจ นวนิยายแปลรักโปราณสุดเข้มข้นสั่นสะเทือนอารมณ์ จากฝีมือการเขียนของ เฝยหว่อซือฉุน นักเขียนหญิงชาวจีนผู้ได้รับฉายาว่าเป็น "ราชินีแห่งโศกนาฏกรรม" เฝยหว่อซือฉุนมีผลงานนวนิยายที่ได้รับการตีพิมพ์มากกว่า 20 เรื่อง หลายเรื่องได้รับการดัดแปลงเป็นบทละครโทรทัศน์แล้ว นวนิยายเรื่องนี้กล่าวถึงสตรีผู้หนึ่งที่นำพาความเคียดแค้นชิงชังก้าวสู่หนทางการแก้แค้น กำจัดขวากหนามไปทีละคนๆ อย่างเลือดเย็นกระทั่งกลายเป็นสตรีผู้มีอำนาจสูงสุดในวังหลังด้วยอายุเพียงน้อยนิด แต่ทว่าก็กลายเป็นนางมารผู้อำมหิตริษยา ผู้ยอมทำทุกอย่างเพื่อการแก้แค้นและสิ่งที่นางต้องการ เลือดเย็นแม้กระทั่งกับหัวใจตัวเอง
มิอาจกล่าวได้ว่า บุหลันไร้ใจ เป็นนวนิยายรักชวนฝัน แต่ก็นับว่าเป็นนวนิยายรักที่สะท้อนถึงผลแห่งการกระทำว่า ท้ายสุดทุกอย่างที่ทำสุดเอื้อมมือก็คว้าได้เพียงความว่างเปล่า มิได้สัมผัสแม้เพียงเศษเสี้ยวแห่งความสุข หากจะนับว่า บุหลันไร้ใจ คือละครชีวิตของคนกลุ่มหนึ่ง เราก็หวังว่าท่านจะตามดูละครเรื่องนี้ไปจนจบ และได้อะไรจากนี้ไม่มากก็น้อย
สำนักพิมพ์อรุณ