รายละเอียด : Love Code รหัสรัก รหัสใจ ของยัยแก้มใสกับนายรุ่นพี่

Love Code รหัสรัก รหัสใจ ของยัยแก้มใสกับนายรุ่นพี่

ยัยปัด!" เสียงเหี้ยมๆ ของใครสักคนดังแว่วมาแต่ไกลทำให้ฉันต้องละสายตาจากหนังสือการ์ตูนเล่มโปรดขึ้นไปมองหาเจ้าของเสียง ซึ่งไม่ต้องเสียเวลามองหานาน หน้าแป้นๆ ของยัยน้ำอุ่นก็พุ่งเข้ามาใกล้ในระยะประชิดวะจนฉันสะดุ้งตกใจถอยหลังจนแทบตกเก้าอี้ "เล่นบ้าอะไรของแกเนี่ยยัยน้ำอุ่น ฉันตกใจหมด" "ตกใจบ้าอะไรของแกล่ะ เรื่องอื่นเอาไว้ทีหลังเพราะฉันมีเรื่องให้แกตกใจกว่าเห็นหน้าสวยๆของฉันแน่นอน" ยัยน้ำอุ่นป้องปากกระวิบกระซาบมันจะกระวิบทำไมในเมื่อแหกปากตะโกนเรียกฉันเสียงดังตั้งแต่วิ่งลงมาจากหน้าตึก  ฉับ! แล้วหนังสือการ์ตูนที่ฉันกำลังตั้งใจอ่านก็โดนปิดอย่างแรงด้วยน้ำมือของยัยน้ำอุ่นที่ไม่เคยทำอะไรให้อุ่นสมชื่อเลยสักนิด ฉันไม่โกรธเลยนะ ถ้ามันไม่ทำให้หนังสือที่ฉันเช่ามามีรอยยับ ปั๊ดติโธ่! เดี๋ยวก็เสียค่าปรับกันพอดี "อะไรของแกอีกล่ะ" "ฉันจะบอกเรื่องตกใจให้แกฟังไง" "ก็พูดมาสิ แต่ถ้าไม่ตกใจฉันจะเอาหนังสือฟาดหน้าแก วุ่นวายจริงๆ ชาติที่แล้วแกเกิดเป็นยุงรำคาญรึไง" ฉันบ่นพึมพำพลางยกมือขึ้นขยับแว่นตาของตัวเองนิดหน่อย ถอนหายใจแรงๆ แล้วมองหน้ามันเพื่อแดสงถึงความตั้งใจฟังเรื่องที่มันกำลังพูด   ยัยน้ำอุ่นหันมองซ้ายมองขวาอยู่หลายรอบเหมือนจะระแวดระวังอะไรสักอย่างจนฉันตาลายเพราะมองตามัน ก่อนที่มันจะหันมายิ้มย่องราวกับว่ามันเพิ่งโจรกรรมเพรชออกจากห้องพักครูมาได้ยังไงยังงั้น "ตกลงแกจะพูดมั้ย" "พูดสิ กำลังจะพูดพอดี คืออย่างงี้นะปัด เรื่องที่จะบอกแกก็คือ..." "ฮัดชิ้ว!" ลีลามากนัก ฉันขออนุญาติจามก่อนหนึ่งทีก็แล้วกัน "โทษที แกพูดต่อได้เลย พอดีช่วงนี้อากาศมันเปลี่ยงแปลง ฉันก็เลยไม่ค่อยสบาย พูดต่อเลยๆ"ยัยน้ำอุ่นค้อนปะหลับปะเหลือก "แกนี่ทำฉันเสียอารมณ์ตลอดเลยนะ เอาเถอะ พูดก็พูด ตอนนี้ฉันหายตื่นเต้นแล้ว และเรื่องที่ฉันจะบอกแกก็คือฉันหาตัวพี่รหัสฉันเจอแล้วแค่นี้แหล่ะยัยบ้า" พูดจบยัยน้ำอุ่นก็กระแทกก้นนั่งลงข้างๆ แถมยังทำหน้าเมินหนีฉันไปอีกทาง  อะไรของมันวะ ? "อย่าบอกนะว่าแกทำหน้าตาตื่นเหมือนบ้านไฟไหม้มาแกแค่จะมาบอกว่าแกตื่นเต้นเรื่องแกหาพี่รหัสเจอ "ก็ใช่สิ ทำไม หรือแกคิดว่าตอนนี้มีเรื่องไหนที่น่าตื่นเต้นกว่าเรื่องพี่รหัส " "ก็จริง แต่ฉันว่าถ้าว่ากันด้วยเรื่องพี่รหัสแล้วล่ะก็ คนที่ควรตื่นเต้นมันต้องเป็นฉันมากกว่านะ เพราะว่าปานนี้แล้วยังไม่เห็นพี่รหัสฉันเลย ไม่รู้ว่าไปมุดหัวอยู่ใต้กระโปรงโคโยตี้แถวไหน" พอนึกได้ฉันก็รีบพูดขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด "เออ จริงของแก แถมถ้าพรุ่งนี้เย็นประชุมคณะแล้วแกยังหาพี่รหัสตัวเองไม่เจอ รับรองโดนทำโทษแปลกๆ แหง ช่างน่าตื่นเต้น โอ้ย! ยัยปัด!" ฟังมันอวยพรสิ นี่ตกลงตอนเกิดมันคาบอะไรมาเกิดถึงได้พูดแต่อะไรแสลงหู ฉันว่าแค่ตบหัวทิ่มนี่มันยังน้อยไปนะ "ว่าแต่แกหาพี่รหัสตัวเองเจอไดยังไง หรือว่าคำใบ้ที่แกได้มันง่าย" ฉันถามพร้อมกับทำหน้าเซ็งระดับสิบ "จะว่าง่ายมันก็ง่ายอ่ะนะ แต่จะว่ายากมันก็ยากเพราะว่าคำใบ้ที่ฉันได้แค่คำว่ากุหลาบแดง" ยัยน้ำอุ่นพูดพลางทำเพ้อฝัน อะไรคือการที่พูดถึงกุหลาบแดงแล้วทำหน้าตามมโนแบบนั้นวะ "แล้วพี่รหัสของแกเกี่ยวกับอะไรกับกุหลาบแดง" ฉันถามต่อ เผื่อว่ามันจะมีอะไรสอดคล้องกับคำใบ้ที่ฉันได้มาบ้าง เพราะจนปานนี้แล้วฉันก็ยังเดาไม่ออกเลยว่าคำใบ้ที่ได้มา มันพลิกแพลงไปได้กี่ตลบจนกลายเป้นพี่รหัสของฉันตัวเป็นๆ

เนื้อหาปกหลัง : Love Code รหัสรัก รหัสใจ ของยัยแก้มใสกับนายรุ่นพี่

Love Code รหัสรัก รหัสใจ ของยัยแก้มใสกับนายรุ่นพี่

การมีพี่รหัสมันเป็นธรรมเนียมของรุ่นต่อรุ่น แต่พี่ซีพี่รหัสสุดหล่อของฉัน ดันทำให้หัวใจบางๆ ที่ไม่เคยมีความรักดวงนี้มันอ่อนไหว ซะจนเกิดสตอรี่รักระหว่างรบ เอ๊ย รักระหว่างเรียนขึ้นมาได้ ทุกอย่างมันเริ่มต้นที่ยัยน้ำอุ่นเพื่อนตัวดีของฉันยุให้ฉันจีบพี่ซีเข้าน่ะเซ่ แล้วไงล่ั...พี่เขาก็ดันมีคนที่หมายตาไว้แล้ว นี่ฉันควรปลูกไรแห้วรอไว้ซะเลยดีมั้ยนะ...