รายละเอียด : Nippon Honey รักหวานละไมหัวใจสีใบไม้แดง

Nippon Honey รักหวานละไมหัวใจสีใบไม้แดง

ฤดูใบไม้ร่วงปีที่สิบห้า ณ ศาลเจ้าฟูชิมิอินาริ เวลาไปที่ศาลเจ้าหรือที่วัด ทุกคนจะอธิฐานขอพรอะไรกันนะ เมื่อมาถึงศาลเจ้าที่เขาว่ากันว่าศักดิ์สิทธิ์มากๆ ขออะไรก็เป็นจริงแน่ๆ คนอื่นเขาจะขออะไรกันนะ จะมีคนที่ได้แต่ยืนบื้อจ้องมองแผ่นไม้จิ้งจองตรงหน้าโดยไม่รู้ว่าจะเขียนขอพรอะไรลงไปบนแผ่นไม้อย่างฉันหรือเปล่านะ? ขณะที่ทุกคนรอบข้างเดินมาถึง หยอดเหรียญห้าร้อยเยนลงไปในกล่องจากนั้นก็หยิบแผ่นไม้มาเขียน เขียนเสร็จอย่างเร็วแล้วก็จากไป เป็นอย่างนี้ไม่รู้กี่รอบแล้ว แต่ฉันก็ยังยืนถือปากกาค้างอยู่ที่เดิม กับแผ่นไม้ที่โล่งว่างไม่มีอะไรเลยนอกจากชื่อของตัวเอง

ไม่ใช่ไม่รู้ว่าต้องเขียนอะไรลงไปหรอกนะ เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะ ขออะไรเท่านั้นเอง แคร้งนั่นไง มาอีกคนแล้ว ฉันเหลือบมองผู้ชายคนหนึ่งที่เพิ่งจะหยอดเหรียญห้าร้อยเยนลงไปในกล่องก่อนจะหยิบแผ่นไม้จิ้งจอกสีขาวมาวางลงบนโต๊ะข้างๆ แล้วก็คว้าปากกาเมจิกสีดำมา จากนั้นจึงเริ่มต้นเขียนคำอธิฐานลงไป เขียนอย่างเมามัน เขียนอย่างยาวยืดจนแทบจะตกขอบ ฉันทึ่งจนเผลอจ้องแบบลืมปิดปาก ขณะที่เขายังคงเขียนต่อไปยังชื่อ นามสกุลและที่อยู่ เอ ชื่ออะไรนะ มีอะไรรึเปล่าครับ?

ฉันตกใจจนสะดุ้งเฮือกเมื่ออยู่ดีๆ ก็ได้ยินเขาทัก แล้วเมื่อเงยหน้าขึ้นมาจากแผ่นไม้ ก็พบว่าหนุ่มเจ้าของคำอธิฐานยาวเหยียดกำลังมองหน้าฉันด้วยสายตาเหมือนหวาดระแวงหน่อยๆ "เห็นคุณจ้องมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว มีอะไรรึเปล่าครับ" "เอ่อ อ่า" ฉันอ้ำอึ้ง ถึงกับลืมภาษาญี่ปุ่นไปกะทันหันเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่ถูกฉันถ้ำมอง นั้นเป็นผู้ชายญี่ปุ่นที่หล่อเกินมาตรฐานชายเอเชียไปไกลหลายสิบลี้ ทั้งใบหน้าคมๆ ผิวไม่ขาวจัดกำลังดี เส้นผมสีดำยาวๆ ยุ่งๆ เซอร์ๆ ดูแล้วอยากจะยื่นมือไปขยุ้มดูสักที

เนื้อหาปกหลัง : Nippon Honey รักหวานละไมหัวใจสีใบไม้แดง

Nippon Honey รักหวานละไมหัวใจสีใบไม้แดง

"คุณหนูเมเปิ้ล" อย่างฉันไม่มีทางเชื่อเรื่องดวงหรือการขอพรอะไรนั่นหรอกนะเพราะพ่อแม่พร่ำสอนมาตั้งแต่เด็กว่าถ้าอยากได้อะไรก็ต้องพยายามให้ได้มาด้วยตัวเองเท่านั้น ตอนที่แอบอ่าน ป้ายขอพรของหนุ่มข้างๆ จึงได้แต่อึ้งที่เขาเขียนขอพรยาวเหยียดเต็มแผ่นป้ายขนาดนั้น และสงสัยฉันคงจะเผลออ่านมันนานเกินไปหน่อยทำให้เขาจับฉันได้คาตาแบบนี้ ฉันก็เลยถูก "นากามุระ ฮายาโตะ" เทศนาเรื่องการขอพรซะยืดยาว ก่อนจะลงท้ายด้วยการบังคับให้ฉันเขียนขอพรลงไปอีกต่างหาก ฉันจึงเขียนไปว่าขอให้ได้เจอกับเขาอีกครั้งซะเลย ก็ตอนนี้ไม่มีเรื่องอะไรที่ฉันอยากได้นี่นา แต่ใครจะไปคิดว่าท่านเทพอินาริจะศักดิ์สิทธิ์ขนาดนี้ เมื่อฉันได้มาเจอกับเขาอีกครั้งในที่ที่เราไม่น่าจะบังเอิญมาเจอกันเลยด้วยซ้ำ

รีวิวโดยผู้เขียน : Nippon Honey รักหวานละไมหัวใจสีใบไม้แดง

Nippon Honey รักหวานละไมหัวใจสีใบไม้แดง

สวัสดีค่ะ เจ้าหญิงผู้เลอโฉมเองค่ะ ขอโทษที่ให้รอฮายาโตะคุงซะนานเลยนะคะ บอกเลยว่าเล่มนี้เขียนตอนอยู่โอซาก้า ดังนั้นจึงมีความฟินสูงมากผลพวงจากการได้เจอฮายาโตะตัวจริง ก็เลยฟินรัวๆ ค่ะ ด้านภาษาญี่ปุ่นในเรื่องถ้ามีความผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

เจ้าหญิงผู้เลอโฉม

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : Nippon Honey รักหวานละไมหัวใจสีใบไม้แดง

Nippon Honey รักหวานละไมหัวใจสีใบไม้แดง

โอฮาโยโกไซมัส มินนะซังโอเกงกิเดสก๊ะ? วันนี้มยองนังใส่ชุดกิโมโนมาทักทายเพื่อนๆ ต้องให้เข้ากับบรรยากาศแบบญี่ปุ่นๆ "เจ้าหญิงผู้เลอโฉม" หน่อยสิคะ นานๆ จะมีโอกาสซะที เอาเป็นว่าใครที่รอเรื่องราวของ "ฮายาโตะคุง" อยู่ละก็ รับรองเลยว่าไม่ผิดหวังแน่นอน เพราะนางเอกของเรื่องนี้ทั้งน่ารักและรวยมากเหมือนมยองนังไม่มีผิด ที่สำคัญเธอยังเป็นยัยคุณหนูตัวป่วนที่บังเอิญมาเจอกับฮายาโตะคุงของมยองนัง อย่างกับพรหมลิขิตท่านเทพอินาริประทานอยู่หลายครั้งหลายครา ก็เลยทำให้เรื่องนี้ มีทั้งซึ้ง เศร้า และหวานจนมยองนังอ่านไปเขินไปจิกกิโมโนแทบขาดแน่ะ ถ้าเพื่อนๆ รู้สึกอดรนทนไม่ไหวแล้ว มยองนังว่าพลิกหน้ากระดาษไปอ่านหน้าต่อไปกันเลยดีกว่า

สำนักพิมพ์แจ่มใส