รายละเอียด : เดือนล้อมดาว

เดือนล้อมดาว

"โอ้ย คุณแม่ขา ดาวเจ็บค่ะ อย่าตีดาวอีกเลย" เด็กหญิงวัยสิบปีพนมมือขึ้นขอความเมตตา น้ำใสๆ เอ่อท้นดวงตากลมโต "เจ็บเหรอ ถ้าเจ็บ แกก็จำไว้ว่าวันหลังอย่ามาทำหยิ่งผยองกับลูกสาวฉันอีก จำไว้นะนังดาว ไม่ว่าลูกเดือนต้องการอะไร แกก็ต้องให้เข้าใจไหม" "แต่คุณพ่อซื้อตุ๊กตาตัวนี้ให้ดาว" "ไม่ต้องมาเถียง" เจ้าของเสียงแหลมแว้ดขึ้นจนคนโดนตวาดสะดุ้งด้วยความตกใน "แกอย่าลืมนะว่าแกมาอยู่บ้านนี้ในฐานะอะไร ข้าวแดงแกงร้อนที่ราดหัวแกอยู่ทุกวันมันไม่ทำให้แกสำนึกเลยใช่มั้ย" "เปล่าค่ะ ดาวไม่เคยคิดแบบนั้น ดาวสำนึกดีค่ะว่าคุณแม่กับคนที่บ้านนี้มีพระคุณต่อดาวมากแค่ไหน" "ถ้าแกคิดอย่างนั้นได้ก็ดี จำไว้นะนังดาว พราวสิตางศุ์ต้องมาเป็นที่หนึ่งเสมอ เขาอยากได้อะไรแกต้องให้ จำใส่สมองโง่ๆ ของแกไว้ด้วย" นิ้วชี้เรียวสวยจิ้มที่หน้าผากเล็กจนเจ้าตัวหน้าหงายเป็นการย้ำเตือน ก่อนที่หล่อนจะหันไปจูงมือเด็กหญิงวัยสิบสี่ปีอีกคนที่ยืนเคียงข้าง มองผู้เป็นแม่ "ทำโทษ" น้องสาวต่างมารดาด้วยความสะใจ ให้เดินเข้าไปในบ้านด้วยกัน

"ดาริกา" มองทั้งสองคนด้วยความเศร้าใจ น้ำตาอุ่นร้อนหลั่งรินอาบแก้มเป็นสาย ความอ้างว้างกระจายเกลื่อนเต็มอกเมื่อหันมองที่ว่างข้างกาย คราใดที่ถูกทำโทษไม่เคยมีใครอยู่ปลอบใจหล่อนเลยสักคน จะมีก็แต่ "จำเนียง" แม่นมที่ดูแลหล่อนมาตั้งแต่วันแรกที่หล่อนก้าวเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ในฐานะ "ดาริกา วรารักษ์" ต่อให้อบอุ่นเพียงใด แต่ดาริการู้ดีว่านั่นไม่อาจเทียบกับความอบอุ่นจากมารดาได้ ยิ่งได้เห็นภาพพี่สาวต่างมารดามีแม่คอยจับจูง เด็กหญิงตัวน้อยก็ได้แต่อดสูอยู่ในใจ ดวงตาคู่สวยเอ่อท้นไปด้วยหยาดน้ำ หล่อนรีบเบือนหน้าหนีก่อนจะเดินกลับไปยังทางที่จากมาในตอนแรก ระหว่างนั้นเสียงสะอื้นไห้ยังดังขึ้นเป็นระลอก ก้าวไปได้อีกแค่ครึ่งก้าว ร่างเล็กก็ตัดสินใจทรุดกายลงนั่งที่ชุดม้าหินในสวนหลังบ้าน ดาริกาสำรวจรอยแดงเป็นปื้นตามแขนของตนเอง

เนื้อหาปกหลัง : เดือนล้อมดาว

ดาริกาจำต้องทนฟังคำถากถางของแม่เลี้ยงและพี่สาวต่างแม่มาตลอดว่าเป็น "ลูกเมียน้อย" แต่ถึงจะโดนกดขี่สารพัด เด็กหญิงก็ยังมีพี่ชายข้างบ้านอย่างกลินท์เป็นที่พักใจ แม้ว่าการไปพบหน้ากลินท์แต่ละครั้งจะไม่ได้ราบรื่น เพราะถูกพราวสิตางศุ์ พี่สาวต่างแม่กีดกันด้วยความหึงหวงก็ตาม กระทั่งเวลาผ่านไป กลินท์ก็ตกลงหมั้นหมายกับพราวสิตางศุ์ ก่อนที่เขาจะไปเรียนต่อต่างประเทศ ดาริกาเฝ้ารอการกลับมาของพี่ชายที่แสนดีของหล่อนอย่างภักดี ทว่าเมื่อเขากลับมา เขากลับไม่ใช่ "พี่กลินท์" ที่หล่อนรู้จักอีกต่อไป ชายหนุ่มพบว่าพราวสิตางศุ์นอกใจ และคนที่เป็น "ชู้" กับคู่หมั้นของเขาก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเพี่อนสนิทของดาริกาเอง

ความผิดหวังเข้าครอบงำหัวใจกลินท์ จนดาริกาต้องกลายมาเป็นเครื่องมือระบายความแค้น ด้วยเขาเข้าใจว่าหล่อนเป็นคนชักจูงเพี่อนให้มารู้จักกับพราวสิตางศุ์ ดาริกาจะรักษาหัวใจตัวเองไว้ได้อย่างไร เมื่อหัวใจดวงนี้ยังคงรัก แต่ความรู้สึกกลับถูกเขาเหยียบย่ำทำลายอย่างไม่มีชิ้นดี

รีวิวโดยผู้เขียน : เดือนล้อมดาว

เดือนล้อมดาว ทุกคนคงจะสงสัยว่าทำไมผู้เขียนถึงตั้งชื่อนี้ ความจริงแล้วชื่อนิยายเรื่องนี้มีที่มาจากชื่อของ "ดาว" นางเอกของเรื่อง กับ "เดือน" พี่สาวของนางเอก และ "กลินท์" พระเอกของเรื่องผู้ไม่เคยมองเห็นความรักของดาวเลย เนื่องจากถูกเสน่ห์ของเดือนบดบังตาจนทำให้กลินท์เมินเฉยเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่เคยวิ่งตามต้อยๆ อย่างดาว ทั้งที่ความจริงแล้วพระเอกมีใจให้นางเอกมาตั้งแต่เด็ก เพียงแต่กลินท์ถูกความสวยและความหลงใหลในตัวเดือนบดบังสายตาจนมิดเท่านั้นเอง กลินท์จึงไม่เคยสะกิดใจในความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อดาวเลย นี่จึงเกิดเป็นชื่อ เดือนล้อมดาว ขึ้นมา

นิยายเรื่องนี้ผู้เขียนเปิดเรื่องไว้นานแล้ว ตั้งแต่ปี 2556 ลงเนื้อหาไว้เพียงบทเดียวเท่านั้น จากนั้นก็ไม่มีโอกาสเขียนต่ออีก เพราะตอนนั้นผู้เขียนแต่งนิยายอีกเรื่องอยู่ แต่เมื่อต้นปีที่ผ่านมา ผู้เขียนได้มีโอกาสกลับมาเขียนเดือนล้อมดาวต่ออีกครั้ง ตั้งใจว่าจะแต่งไปและพักเหนื่อยไปเหมือนเรื่องก่อน แต่กลับได้รับผลตอบรับดีเกินคาด ผู้เขียนจึงไม่กล้าทิ้งไว้นาน เพราะเห็นว่านักอ่านหลายท่านให้ความสนใจ ตามทวงทั้งหนังสือและอีบุ๊กตั้งแต่ต้นเรื่อง มีนักอ่านส่งข้อความเข้ามาถามตลอดว่าเมื่อไรจะออกหนังสือ ซึ่งนั่นเป็นแรงผลักดันให้ผู้เขียนแต่งต่อจนจบได้

นิลปัทม์