รายละเอียด : เมียรักบำเรอแค้น
เมียรักบำเรอแค้น
เขาใช้คำว่า "ศัตรู" ดึงหล่อนเข้ามาใกล้ พันธนาการหล่อนด้วยสัญญา ความรักและความแค้น สำหรับอินทุอรแล้ว ผู้ชายคนนี้คือซาตานกลับชาติมาเกิด
ซาตานที่ทำลายได้ทุกอย่างโดยไม่คิดถึงจิตใจของใคร และหลอ่นกำลังตกเป็นเหยื่ออันโอชะ เป็นของเล่นที่สร้างความบันเทิงแก่เขาได้ทุกเมื่อที่เขาต้องการ ที่เจ็บปวดกว่านั้น คือเขาลั่นวาจาไว้ว่า นางบำเรอคนนี้จะต้องเป็นผู้หญิงของเขาคนเดียวเท่านั้น!!
เปลวไฟ กำลังลุกโหมกระหน่ำอย่างรุนแรง ลุกลามไปติดบ้านละแวกใกล้เคียงที่ปลูกต่อกันในชุมชนแออัดจนในไม่ช้าก็กลายเป็นทะเลเพลิงไปโดยปริยาย
เสียงหวีดร้องร้องโหยหวนของผู้คนที่กำลังตกใจระคนตื่นกลัวดังระงมไปทั่ว ทุกหัวระแหงชุลมุนวุ่นวายไปหมด ที่หน้าบ้านหลังหนึ่งซึ่งเปลวเพลิงกำลังโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่งมีร่างของเด็กสองคนทรุดลงนั่งด้วยอาการหวาดผวา เด็กหญฺงคนพี่อายุประมาณแปดขวบ คนน้องอายุสามขวบกอดกันแน่นร่ำไห้สะอึกสะอื้นอย่างน่าเวทนา ตรงหน้าบ้านที่เคยอบอุ่นกำลังถูกไฟเผาไหม้ สีแดงร้อนแรงน่ากลัว เสียงหวีดร้องโหยหวนของพ่อกับแม่ที่ติดอยู่ด้านในยังคงดังต่อเนื่อง คนเป็นพ่อช่วยลูกน้อยทั้งสองออกมาได้และย้อนกลับเข้าไป ช่วยภรรยาที่กำลังป่วยหนักซึ่งยังติดอยู่ในวงล้อมของเปลวไฟ
"พ่อจ๋า...แม่จ๋า" เด็กหญิงตะโกนเรียกซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลายครั้งที่คิดอยากจะเข้าไปช่วยพ่อแม่ แต่ทว่าเปลงเพลิงร้อนแรงเหลือเกินและหล่อนก็ยังมีน้องที่กอดหล่อนแน่นด้วยอาการหวาดกลัว ครืน!! บ้านทั้งหลังพังครืนลงมาต่อหน้าต่อตา เด็กหญิงช็อก อ้าปากค้าง แน่ใจแล้วว่า บัดนี้พ่อกับแม่ได้จากหล่อนไปพร้อมกับบ้านที่แสนอบอุ่นแล้ว สิ่งเดียวที่หลงเหลืออยู่คือเถ้าถ่าน ความเจ็บปวด และชื่อของใครบางคนที่จะจดจำไปจนวันตาย จดจำทุกลมหายใจ!
เนื้อหาปกหลัง : เมียรักบำเรอแค้น
"อะไรกัน ไปนั่งตรงนั้นทำไม...หรือว่ากลัวว่าผมจะติดไฟขึ้นมาอีก...อยากจะร้องไห้ได้นะผมไม่ว่า ผมชอบเวลาเห็นคนเสียใจ โดยเฉพาะกับคุณ มันทำให้ผมมีความสุขพิลึก " "สารเลว! แกมันเลว" หล่อนตะโกนใส่หน้าเขาอย่างชิงชัง "เลวยังไงก็อย่าลืมนะว่า ผมได้ชื่อว่าเป็นผัวของคุณแล้ว...คุณอินทุอร"
"แก..."
"เห็นคุรจะเป็นจะตาย ผมรู้สึกมีความสุขจัง แต่ว่าวันนี้คงพอแค่นี้ก่อนนะ เมื่อคืนหนักไปหน่อย ตอนนี้ต่อให้คุณยั่วแค่ไหนผมก้ต้องขอบายละ" ชายหนุ่มผลักร่างบางออกไป ก่อนจะลุกขึ้นเดินเปิดลิ้นชัก หยิบยาคุมกำเนิดโยนมาตรงหน้าหล่อน "เอ้า กินซะ... โทษทีเมื่อคืนรีบร้อนไปไหนก็เลยไม่ได้ป้องกัน" แดเนียลเอ่ยอย่างไม่สะทกสะท้านก่อนจะเดินผิวปากเข้าไปในห้องน้ำอย่างอารมณ์ดี อินทุอรเจ็บปวดแสนสาหัส หญิงสาวกำมือแน่นทุบลงไปบนเตียง ระบายความแค้น พยายามบอกกับตัวเองว่าหล่อนจะไม่ร้องไห้... จะไม่โศกเศร้าเสียใจอะไรทั้งนั้น เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นแค่ฝันร้าย... ฝันร้ายสักวันหล่อนจะตื่นขึ้นมาและมันก็จะหายไป แต่แม้จะคิดเช่นั้น น้ำตาก้ยังร่วงผล็อยอยู่ดี