รายละเอียด : เหลี่ยมเล่ห์พิศวาสร้อน

เหลี่ยมเล่ห์พิศวาสร้อน

ตั้งแต่มาเมืองไทย ลูเซียน เลวิงตัน นักธุรกิจเชื้อสายอังกฤษได้ตระเวนท่องเที่ยวจนเกือบครบทั่วทุกภาคของประเทศไทย ทว่าสถานที่ที่เขาชอบไปที่สุดคือทะเลอันงดงาม ยามเมื่อมองผืนน้ำอันกว้างไกลจรดขอบฟ้า เป็นเหมือนดั่งปริศนาที่ทำให้เขาอยากรู้ อยากค้นหา ความลึกลับใต้มหาสมุทรเรียกร้องให้ชายหนุ่มดำดิ่งลงไปค้นหาว่ามีสิ่งใดซ่อนอยู่ เขาไปยังแหล่งดำน้ำมีชื่อของไทย ใต้ท้องทะเลนั้นสวยงามจนติดใจ คิดกลับมาเยือนอีกครั้ง เมื่อท่องเที่ยวจนพอใจ แผนต่อไปคือเข้าไปที่บริษัทเอแอนด์เอ็มโลจิสติกส์ (ประเทศไทย) จำกัด เพื่อวางแผนงานเตรียมกับการเกษียณอายุของปัญญา มณีเวชย์ ผู้จัดการสาขาเมืองไทย ลูเซียนยังไม่รู้จะเลือกใครมาแทนปัญญา งานทุกอย่างที่เมืองไทย เขาวางไว้ในมือชายสูงวัยซึ่งไม่เคยทำให้ผิดหวัง การบริหารงานที่ซื่อตรงโปร่งใส มันยากที่จะหาคนดีๆ แบบนี้มาทำงาน แต่ถ้าหากหาคนมาแทนปัญญาไม่ได้ ช่วงระยะเวลาที่เขาอยู่เมืองไทยก็จะเข้าไปดูแลจัดการงานด้วยตนเอง

ธุรกิจขนส่งของเขากำลังเติบโต ขยายสาขาไปหลายประเทศ ครอบคลุมเกือบทุกทวีป อีกไม่นาน ใยแมงมุมของเอแอนด์เอ็มจะยิ่งแข็งแกร่ง เมื่อระบบงานสมบูรณ์แบบ ธุรกิจมั่งคง เขาก็หวนกลับมาคิดถึงชีวิตส่วนตัว ใบหน้าสวยเฉี่ยวของเธอคนนั้นลอยมาในมโนคิด ครั้งสุดท้ายที่เจอกันคืองานแต่งของเพื่อนสนิท ตรีชฏาสวยหรูดูดีไปทั้งตัว จนเขาอดไม่ได้ที่จะแอบมองทุกครั้งเพื่อให้หญิงสาวอยู่ในสายตา จับจ้องด้วยความพอใจ แต่เธอคงเกลียดเขามาก สะบัดหน้าหนีทุกครั้งที่หันมาสบตา แค่นึกก็คิดถึง อยากตามไปตอแย แต่ไม่รู้จะใช้วิธีไหน ตรีวิทย์พี่ชายเธอดูจะไม่ชอบหน้าเขานัก ทั้งเหล่ตามองและทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ตรีชฏาจะทำตัวเป็นปราการขัดขวางด่านสำคัญ ชายหนุ่มถามตัวเองหลายครั้ง เขาเคยกลัวใครด้วยหรือ เขากลัวหรือเกรงใจตรีวิทย์กันแน่ นี่เป็นคำถามที่ลูเซียนพยายามค้นหา

คำนำ : เหลี่ยมเล่ห์พิศวาสร้อน

เนื้อหาปกหลัง : เหลี่ยมเล่ห์พิศวาสร้อน

เมื่อรักก็ต้องวางแผนล่อลวงสิ ขอความรักกันดีๆ แล้วไม่ยอมให้ ก็ต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมช่วงชิงหัวใจเธอ แต่ทำไมนะ มันช่างยากเสียจริง แต่เขาอยากมีเมียแล้วนี่ และเธอก็สวยเซ็กซี่เหมาะสมไปเสียทุกอย่าง เอาล่ะ ถ้าไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็คงต้องปล้ำสินะ "โน่นประตู เชิญ" ตรีชฏาไม่เถียงด้วย แต่ไล่อีกฝ่ายทันที "ไม่ไป ไม่เคยมีใครสั่งผมได้ ผมจะทำตามที่สมองคิดเท่านั้น" "ฉันนี่แหละจะสั่งนายเป็นคนแรก นายลูเซียน ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะฟ้องพี่น้ำน่านว่านายทำอะไรกับฉันบ้าง อยากรู้นัก นายจะอับอายคนอื่นบ้างมั้ย คนชอบรังแกผู้หญิง" คำขู่ของตรีชฏาไม่มีผลต่อชายหนุ่ม "จะฟ้องน้ำน่านว่าไงล่ะ ผมลวนลาม ผมจูบ ผมลูบไล้ ผม" เขาพูดยังไม่ทันจบเธอก็แหวขึ้นมาก่อน "ไอ้บ้ากามหยุดเลยนะ ไป คนอะไรหน้าด้านไล่แล้วยังไม่ออกไปอีก คนอย่างนายนี่มันมีดีบ้างมั้ย" "อย่าให้ไอ้บ้ากามคนนี้หมดความอดทนแล้วกับคนสวย แล้วคุณจะได้รู้ว่า ผมบ้ากามได้มากแค่ไหน" ชายหนุ่มกัดฟันขณะพูด สองมือกำเข้าหากันแน่น ทำดีขนาดนี้ ทำไมตรีชฏาไม่มองเขาในแง่ดีบ้าง สายตารังเกียจของเธอทำให้เขาอยากเอาชนะ "โอเค ถ้านายไม่ไป ฉันไปเอง หมดความอดทนกับคนอย่างนายแล้ว มันคราวซวยของฉันหรือไง ถึงได้เจอนายที่นี่ ชีวิตที่ย่ำแย่ของฉันถึงได้บัดซบเช่นนี้" แต่โบราณกล่าวเอาไว้ว่า เกลียดอะไรจะได้อย่างนั้น เอาล่ะสิตรีชฏา เธอจะรอดพ้นจากผู้ชายบ้ากามอย่างเขาไหม

รีวิวโดยผู้เขียน : เหลี่ยมเล่ห์พิศวาสร้อน

ห่างหายกันไปนานมาก โชติรสไม่ได้อู้นะคะ แต่งานยุ่งมาก มีการปรับเปลี่ยนชีวิตครั้งใหญ่ สมองจึงไม่ค่อยจะจินตนาการรักหวานๆ เขียนไปลบไป เขียนจบก็รีไรท์ไม่ได้สักที อ่านทีไรก็เหมือนว่านี่มันไม่สมบูรณ์ แต่เอาเถอะ สุดท้าย "เหลี่ยมเล่ห์พิศวาสร้อน" ก็จบและพร้อมเสิร์ฟ จะร้อนฉ่าแค่ไหน ติดตามกันได้เลยค่ะ

โชติรส