รายละเอียด : สมรสดรุณี
สมรสดรุณี
"ที่ฉันไม่รีบก็เพราะไม่อยากรังแกเด็ก...เอาไว้เธอพร้อมกว่านี้ค่อยว่ากัน เพราะฉันยังมีเวลากับเธออีกทั้งชีวิต" พันธสัญญาในวันเก่า ทำให้เขาต้องแต่งงานกับเด็กสาวอายุสิบเจ็ดปี...พรากผู้เยาว์ชัดๆ แต่ในเมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างยินยอม หนุ่มวัยสามสิบห้า เจ้าของไร่ขนาดใหญ่ในเชียงรายก็ไม่อยากจะทัดทาน
เพราะในนาทีแรกที่เขาได้สบตาใสซื่อ พร้อมสตรอว์เบอร์รีของกลางในมือของหัวขโมยผมเปียในชุดนักเรียน สาวน้อยคนนี้ได้ขโมยหัวใจดวงโตของเขาไปด้วยแล้ว
แม้ญาติๆ จะจ้องฮุบสมบัติและคอยแต่สร้างเรื่องให้ต้องอิดหนาระอาใจ แต่เขาก็เต็มใจลอยคอรอคอยสาวน้อยของเขาในกระแสแห่งความปรารถนาอันลึกล้ำ แม้การหักห้ามใจไม่แตะต้องภรรยาวัยใสจะไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
เขาจะรอจนถึงวันที่เธอพร้อมเลือกทางเดินของตัวเอง จนกว่า...ทะเบียนสมรสที่ทั้งสองถือจะไม่ใช่แค่กระดาษแห่งพันธะแต่กลายเป็นพันะนาการหัวใจที่ผูกพันเขากับเธอไว้ด้วยกัน
"คุกชัด ๆ" เสียงห้าวเครียดของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า ทำเอาชายชราวัยเฉยดหกสิบค่อนข้างระคายหูิ คิ้วหนาขมวดมุ่น ดวงตาวาววับด้วยอารมณ์ขุ่นมัว
"ยักษ์ก็พูดเกินไป พ่อแค่บอกให้แต่งงานกับหนูนา ไม่ได้ให้ไปฆ่าแกงใครเสียหน่อย" "แต่เด็กนั่นยังไม่จบมอปลายด้วยซ้ำนะครับ" ชายหนุ่มวัยสามสิบห้าแยง อย่างไรเสียเขาก็ไม่คิดมีเมียในเร็วๆนี้ โดยเฉพาะ 'เมียมัธยม' ที่ใครบางคนกำลังพายามจับใส่พานมาให้
"ถ้ากลัวจะพรากผู้เยาว์ เรื่องั้นยักษ์ไม่ต้องห่วงหรอก ผู้ปกครองของหนูนาเขายินยอม และที่สำคัญ...ยักษ์เป็นลูกชายคนเดียวของพ่อถ้ายักษ์ไม่แต่งแล้วใครจะแต่ง พ่อรับปากแม่เอาไว้แล้วว่าจะไม่ละเลยต่อคำสัญญาที่แม่ให้เอาไว้กับครอบครัวเตชดำรง"
สุทธิรักษ์ถอนหายใจระบายอารมณ์หงุดหงิด ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตลลายสกอตกับกางเกงยีนตัวโปรดหมุนไปทางระเบียงเรือนไม้สักทองหลังงาม ดวงตาคมๆ นั้นทอดมองไปยังอาณาจักรสวนส้มบนเนื้อที่อันกว้างใหญ่ไพศาล ปู่ของเขาเป็นผู้มาพัฒนาที่ดินเปล่าๆ แห่งนี้ให้กลายเป็นแหล่งทำกินของชาวดอย นอกจากส้มหลากหลายพันธ์ทีนำมาทดลองปลูกแล้ว ไร่ท่อรักยังปลูกผักผลไม้อินทรีย์อีกหลายชนิด และมู,ค่าของสิ่งเหล่านั้นก็มากมายมหาศาล ดึงดูดให้คนบางหลุ่มคิดฉวยโอกาสเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์
เนื้อหาปกหลัง : สมรสดรุณี
"ที่ฉันไม่รีบก็เพราะไม่อยากรังแกเด็ก...เอาไว้เธอพร้อมกว่านี้ค่อยว่ากัน เพราะฉันยังมีเวลากับเธออีกทั้งชีวิต" พันธสัญญาในวันเก่า ทำให้เขาต้องแต่งงานกับเด็กสาวอายุสิบเจ็ดปี...พรากผู้เยาว์ชัดๆ แต่ในเมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างยินยอม หนุ่มวัยสามสิบห้า เจ้าของไร่ขนาดใหญ่ในเชียงรายก็ไม่อยากจะทัดทาน
เพราะในนาทีแรกที่เขาได้สบตาใสซื่อ พร้อมสตรอว์เบอร์รีของกลางในมือของหัวขโมยผมเปียในชุดนักเรียน สาวน้อยคนนี้ได้ขโมยหัวใจดวงโตของเขาไปด้วยแล้ว
แม้ญาติๆ จะจ้องฮุบสมบัติและคอยแต่สร้างเรื่องให้ต้องอิดหนาระอาใจ แต่เขาก็เต็มใจลอยคอรอคอยสาวน้อยของเขาในกระแสแห่งความปรารถนาอันลึกล้ำ แม้การหักห้ามใจไม่แตะต้องภรรยาวัยใสจะไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
เขาจะรอจนถึงวันที่เธอพร้อมเลือกทางเดินของตัวเอง จนกว่า...ทะเบียนสมรสที่ทั้งสองถือจะไม่ใช่แค่กระดาษแห่งพันธะแต่กลายเป็นพันะนาการหัวใจที่ผูกพันเขากับเธอไว้ด้วยกัน
รีวิวโดยผู้เขียน : สมรสดรุณี
สมรสดรุณี เป้นเรื่องราวของหนุ่มชาวไร่วัยสามสิบห้าที่จู่ๆ มีเหจุจำเป็นต้องแต่งงานกับเด็กอายสิบเจ็ดปีค่ะ ฟังดูเผินๆเหมือนว่าคูู่นี้จะไม่มีอะไรเหมาะสมกันเลย แต่ความรักบางครั้งก็ไม่เข้าใครออกใคร ยิ่งไม่เหมาะสมกันเท่าไหร่ ยิ่งมีเรื่องราวมากมายให้เขียน เพราะกว่าทั้งสองจะลงเอยกันได้ ก็ต้องผ่านการทดสอบของหัวใจไม่น้อยเชียวค่ะ
ตอนแรกที่วางพลอตเรื่องนี้ ผักบุ้งก็แอบคิดอยู่เหมือนกันว่านางเอกจะเด็กไปไหมหนอ แต่เนื่องจากเนื้อเรื่องมีปมอย่างที่ทำให้นางเอกจำเป็นต้องเด็กด้วย สุดท้ายก็เลยตัดสินใจเคาะอายุนางเอกที่สิบเจ็ดนี่ละ เรียกได้ว่าถ้าไม่นับ 'ที่รัก' ในเรื่อง มักกะลีที่รัก ซึ่งอายุสิบหาตามตำนานมักกะลีผล ดรุณ๊คงเป็นนางเอกที่อายุน้อยที่สุดของผักบุ้ง และความที่ตั้งใจเอาไว้แต่แรกว่าจะดำเนินเรื่องตั้งแต่นางเอกยังเป็นเด็กนักเรียนไปจนกระทั่งจบปริญญาตรี
ผักบุ้ง