รายละเอียด : Everyday Story 2

Everyday Story 2

หญิงสาวคนหนึ่งทักผมมาในทวิตเตอร์ว่า "ขอบคุณนะคะที่เป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจ ทำให้ผู้หญิงเชยๆ คนหนึ่งที่ไม่เคยกล้าทำอะไร ลุกขึ้นมาวิ่งจริงจัง และกำลังจะลงแข่งขันมาราธอนแรกในชีวิตที่โตเกียวเดือนกุมภาพันธ์นี้" จำได้ว่าผมเจอ "ออม" ครั้งแรกในงานมหกรรมหนังสือแห่งชาติ ผมไปแจกลายเซ็นที่บูทสำนักพิมพ์อะบุ๊ก แล้วได้คุยกับออมที่มาขอลายเซ็น ออมเป็นผู้หญิงผมสั้น ตัวเล็ก บุคลิกกระฉับกระเฉง หน้าตาดูอ่อนกว่าวัย ถ้าไม่บอกว่าอายุขึ้นเลข 4 แล้วผมก็เดาว่าเธอน่าจะแค่ 30 ต้นๆ ผมตอบทวิตเตอร์ออมไปว่า เยี่ยมเลย ถ้าเสร็จงานวิ่งมาราธอนแล้ว กลับมาเมืองไทยนัดเจอกันหน่อยสิ ผมอยากคุยด้วย แล้ววันนี้ เราสองคนก็ได้พบกันในห้องทำงานของผมที่ออฟฟิศซอยศูนย์วิจัย

"ตื่นเต้นค่ะ" ออมบอกเมื่อผมลากเก้าอี้มานั่งลงตรงหน้า ผมหัวเราะแล้วบอกเธอไปว่า สบายๆ นะคุยไปเรื่อยๆ เดี๋ยวสิบนาทีก็หายตื่นเต้น เราเริ่มต้นบทสนทนากันด้วยเรื่อง Tokyo Marathon 2015 มาราธอนแรกในชีวิตที่ออมกับเพื่อนอีกคนเพิ่งไปวิ่งมา "เช้าวันที่วิ่งอากาศไม่ค่อยดีค่ะ ประมาณ 8 องศา ฝนตก ลมแรง หนาว ต้องสวมเสื้อ 3 ชั้น แต่แปลกมากที่วิ่งไม่เหนื่อยเลย ออมวิ่งไปเรื่อยๆ ยกนาฬิกาขึ้นดูครั้งแรกอ้าว 15 กิโลแล้วเหรอ" หญิงสาวบอกเล่าด้วยน้ำเสียงที่ยังเจือความตื่นเต้นเหมือนเหตุการณ์เพิ่งผ่านไปเมื่อวาน "ที่ออมชอบมากคือ เขาปิดถนนร้อยเปอร์เซ็น นักวิ่งก็มีทั้งมาวิ่งจริงจังแล้วก็วิ่งเอาสนุก หลายคนแต่งตัวแฟนตาซีเป็นตัวการ์ตูน เป็นมาสคอต เป็นของกิน เห็นแล้วยิ้มเลย ตลอดสองข้างทางก็มีคนยืนคอยเชียร์ คอยปรบมือให้กำลังใจเรา มีทั้งเด็ก คนแก่ แม่บ้าน พ่อแม่บางคนพาลูกที่พิการนั่งรถเข็นมาปรบมือเชียร์เรา ทุกคนพร้อมช่วยเหลือ เอาขนมเอาลูกอมมาให้ตลอดทาง คือวางใจได้ว่า ถ้าวิ่งๆ อยู่แล้วล้มลงไป ต้องมีคนมาช่วยเหลือเราแน่ๆ"

สารบัญ : Everyday Story 2

• วิธีจัดการกับความฝัน
• ถ้าทนไม่ไหวก็ตะโกนมันออกมาบ้าง
• เรื่องของความรู้สึกนึกคิด
• จดจำเรื่องดีแต่ไม่ลืมเลือนเรื่องร้าย
• ปรัชญาชีวิตในร้านทำผม
• จงจริงจังกับเรื่องเล่น
• หนึ่งร้อยปีแห่งความไม่โดดเดี่ยว
• มากกว่าประสบความสำเร็จคือประสบความพอใจ
• หัดหัวเราะเยาะตัวเองบ้าง
• ความสุขมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
• ไปตามทางที่เลือกเอง
• เวลาเต้นรำก็ต้องเต้นไปเรื่อยๆ

เนื้อหาปกหลัง : Everyday Story 2

30 เรื่องราวของชีวิต ที่ขบคิด กลั่นกรอง และเก็บเกี่ยวจากประสบการณ์ในทุกๆ วันของ วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์

WITH LOVE "ผมมีความเชื่อจริงจังว้า ชีวิตเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้ ชีวิตที่ดีควรหมายความว่า เราเชื่อในสิ่งที่ทำ และเราได้ทำในสิ่งที่รัก" (จงจริงจังกับเรื่องเล่น) "การได้ลงไปร่วมเคียงบ่าเคียงไหล่ทำงานกับลูกทีม นอกจากจะสร้างพลังใจให้แล้ว ยังทำให้พวกเขาไม่รู้สึกว่าถูกทอดทิ้งทำด้วยกัน เหนื่อยด้วยกัน ถ้าสำเร็จก็ชนะไปด้วยกัน ล้มเหลวขึ้นมาอย่างน้อยก็รู้ว่า เราจะไม่เดียวดาย" (การประสบความสำเร็จเป็นเรื่องส่วนรวม) "ความรักควรมีระยะห่าง แต่ไม่ใช่ห่างจนมองหาไม่เห็น ความรักไม่ใช่การพบกันครึ่งทาง แต่คือการเดินไปด้วยกัน" (คือการเดินไปด้วยกัน) "การกลับบ้านนั้นมีความหมายเสมอ ทั้งกับคนที่รออยู่และคนที่กลับไป ผมคิดว่าบ้านเป็นสถานที่ที่เราไม่ควรจากไปนานจริงอยู่ว่าด้วยภาระชีวิตบางอย่างอาจทำให้คนเราต้องไกลห่างจากบ้าน แต่เมื่อถึงเวลาหนึ่ง ผมคิดว่าคนทุกคนก็ควรที่จะได้กลับบ้าน" (กลับบ้านเรา รักรออยู่)

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : Everyday Story 2

หนึ่งในคำถามยอดนิยมที่มนุษย์เฝ้าถามกันและกันตลอดจนถามตัวเองมากที่สุดคือ ชีวิตคืออะไร นั่นคือสิ่งที่ วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ ตอบเอาไว้ตรงนี้อย่างเรียบง่ายว่า "ชีวิตก็คือทุกๆ วัน" ชีวิตอาจเป็นเรื่องใหญ่โตและหนักหนา ตรงนี้บางคนคงเถียงว่า คำว่า "อาจ" นั่นใส่มาทำไม เพราะชีวิตเป็นเรื่องใหญ่โตและหนักหนาแน่นอนอยู่แล้ว ไม่ต้องสงสัย แต่ตรงนี้เราคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องทัศนคติและมุมมองของแต่ละคนมากกว่า ถ้าเราไปคิดว่ามันใหญ่และหนักแต่แรก ก็มีโอกาสที่เราจะพบว่ามันใหญ่และหนักเหลือเกินจริงๆ แต่ถ้าเรามองเสียใหม่ ซอยหนึ่งชั่วชีวิตออกเป็นวันๆ แล้วค่อยๆ ใช้มันไป ที่ละยี่สิบสี่ชั่วโมง ชีวิตอาจไม่ใช่เรื่องยากเข็ญขนาดนั้น เหมือนไม่ต้องไปคิดว่ากำลังวิ่งมาราธอน แต่เรากำลังวิ่งไปทีละก้าวเหมือนไม่ต้องคิดว่ากำลังช่วยโลกเพื่อคนเจ็ดพันล้านคน แต่เรากำลังทำให้โลกน่าอยู่ขึ้นเพื่อครอบครัวและเพื่อนรักของเราเพียงเจ็ดคน หากคิดอย่างนี้ ชีวิตคงไม่หนักหนานัก

วงศ์ทนงใช้ชีวิตของเขาไปทีละวัน ดียิ่งกว่านั้นคือเขาเก็บเกี่ยวผลพลอยได้ในแต่ละวันที่แสนวิเศษมาฝากผู้อ่านผ่านตัวหนังสือที่เกิดจากการกลั่นกรองและสังเคราะห์ด้วยประสบการณ์ที่เกิดจากการเห็นและผ่านมามาก เพราะนอกจากชีวิตจะหมายถึงทุกๆ วันชีวิตยังหมายถึงการแบ่งปันกันอีกด้วย

สำนักพิมพ์อะบุ๊ก