รายละเอียด : เสน่หาซากุระ

“นี่แหน่ะๆๆ...ว่าชมพู่คิดหื่นใช่ไหม! อยากบอกอะไรก็พูดตรงๆสิ! มัวแต่เกริ่นนำท้องเรื่องเป็นพระเอกลิเกไปได้”“เบาๆ ชมพู่! พี่เจ็บ!ตัวเล็กนิดเดียวเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนมากมายขนาดนี้!”หรั่งโอดครวญและพยายามเข้าไปโอบกอดชมพู่ที่ตั้งหน้าตั้งตากระหน่ำฟาดหมอนใบโตใส่เขาไว้จนสำเร็จ“พูดแบบนี้อีกคราวหน้าชมพู่จะเอาหมอนยัดปาก!”“เปลี่ยนจากหมอนเป็นนมชมพู่ได้ไหมเมียจ๋าา...”พูดพลางกอดกระแซะร่างอรชรอ้อนแอ้นในชุดนอนบางเบาเพราะรู้ว่าแค่เขาทำออดอ้อนนิดหน่อยชมพู่ก็หายโกรธขึ้ง หรั่งจึงไม่รอช้าที่จะทำอย่างนั้น “แล้วจะไม่ให้ชมพู่คิดได้ยังไงดูซิ! เผลอเมื่อไหร่ก็มาซุกไซร้ป้วนเปี้ยนอยู่กับนมกับหอยทุกทีสิน่ะ!”“อูยย... อย่าดิ้นสิ! เห็นไหม? ชมพู่ทำให้น้องชายของพี่แข็งอีกแล้ว”“พี่หรั่งนี่!... จริงๆ เลย!”ปากบอกว่าห้ามแต่ใจของชมพู่ชักเริ่มไขว้เขวเมื่อก้นนุ่มๆสัมผัสโดนท่อนเนื้อแข็งขึงตรงหน้าตักของหรั่ง“จะว่าไปแล้ว บรรยากาศที่นี่ก็เข้าท่านะ! ร่มรื่น... น่าผสมพันธ์ เอ้ย! น่าพักผ่อน! ฮึๆ”หรั่งแกล้งพูดเย้าแหย่ชมพู่ที่เริ่มจะอ่อนระทวยขณะนั่งอยู่บนตักของตัวเอง “ไหนบอกว่าไม่สบายใจยังไงล่ะ? แล้วนี่ทำไมตอของพี่หรั่งมันถึงผุดขึ้นมาได้???”ชมพู่ทำตาชำเลืองมองล่าง บั้นท้ายกลมมนนุ่มนิ่มก็บดส่ายคลึงลำหนายาวผ่านชุดนอนบางเบาซึ่งกางกั้นผิวเนื้อของทั้งคู่ไปมา“ชมพู่ส่ายก้นล่อเสือออกจากถ้ำเองนะ...จะมาว่าพี่ผิดสัญญาไม่ได้... อูยย!”หรั่งครวญออกมาท้ายประโยค เพราะว่าโดนเมียสาวจอมแสบที่ปากก็พูดห้ามเขาทำเรื่องอย่างว่าเสียงแข็ง แต่ตอนนี้เป็นเธอเองที่ยั่วยวนจนน้องชายของเขาลุกฮือไม่ยอมสงบชายกระโปรงชุดนอนแบบเดรสสั้นถูกหรั่งถลกขึ้น แล้วรูดออกจากทางศรีษะของชมพู่รวดเดียว ก่อนที่จะหมุนตัวทาทับเธอลงบนที่นอนอย่างว่องไว เขารีบจูบปิดปากชมพู่ไว้ป้องกันเสียงโวยวายตามมาทีหลัง