รายละเอียด : เจรจาต่อ - ตาย ตอนโลภะ

เจรจาต่อ - ตาย ตอนโลภะ

ผู้หญิงบางคนชอบคนตัวสูงใหญ่ ไหล่กว้าง บางคนชอบผู้ชายที่มีลักยิ้มเพราะดูมีเสน่ห์ เพื่อนบางคนบอกว่าผู้ชายแค่บุคลิกดี ลุก ยืน นั่งหลังตรงก็ทำให้ใจสั่นได้แล้ว หรืออาจจะเป็นเรื่องเล็กๆ อย่างนิ้วมือที่ยาวสวยเล็บสะอาดสะอ้าน แล้วทำไมความรู้สึกของฉันต้องมาติดกับผู้ชายที่ใส่แค่เสื้อยืดคอวีสีดำด้วยนะ ฉันต้องเป็นพวกที่มีรสนิยมแปลกแถมใจง่ายด้วยแน่ๆ บุษยบงกชหลบสายตาของคนที่ใส่เสื้อยืดสีดำซึ่งนั่งอยู่ด้านในสุดของโต๊ะตัวยาวแล้วยิ้มให้ทุกคนในหน่วยเจรจาต่อรองในกรณีเกิดเหตุอาชญากรรม ทั้งเธอและพจนีย์ต่างก็มาช้ากว่าใคร คุณหมอก้มศีรษะให้ทุกคนนิดๆ พร้อมกับกล่าวขอโทษ "ต้องขอโทษด้วยนะคะที่มาช้า พอดีผู้บังคับบัญชาเรียกไปพบก่อนเลิกงานน่ะค่ะ เลยออกมาเลต" ทุกคนในโต๊ะทั้งหัสยุทธ วุฒิภาศ อาสดา และปารุสก์ต่างก็ยืนขึ้นเพื่อต้อนรับสุภาพสตรีทั้งสองคน แต่อาสดากับปารุสก์ขยับออกจากเก้าอี้มาช่วยสองสาวให้นั่งประจำที่ซึ่งพวกเขาได้จัดไว้ บุษบงกชนั่งตรงข้ามหัสยุทธ ส่วนพจนีย์ตรงข้ามวุฒิภาศ แล้วปารุสก์ก็นั่งติดกับพจนีย์ โดยมีอาสดาอยู่ข้างวุฒิภาศ ดูเหมือนตำแหน่งในการนั่งจะถูกจัดวางไว้ในใจของคนที่นั่งในสุดอยู่ก่อนแล้ว เมื่อสุภาพสตรีทั้งสองนั่ง ชายหนุ่มทั้งสี่ก็นั่งตาม วุฒิภาศยิ้มให้บุษบงกชแล้วกล่าวตอบเธอเป็นคนแรก  "ไม่เป็นไรหรอกครับคุณหมอ ท่าทางงานของสถาบันจะยุ่งใช่ไหมครับช่วงนี้" "ค่ะ มีงานวิจัยเพิ่มเข้ามาด้วย" หัสยุทธจ้องมองใบหน้าด้านข้างของเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉย เพราะดูเหมือนบุษบงกชเองก็ไม่อยากให้เขาเข้าไปอยู่ในบทสนทนาระหว่างเธอกับ วุฒิภาศ

คำนำ : เจรจาต่อ - ตาย ตอนโลภะ

สารวัตรหัสยุทธแห่งหน่วยเจรจาต่อรองในกรณีเกิดเหตุอาชญากรรมกลับมาพบทุกคนอีกครั้งในเล่มที่สาม จากชุดเจรจาต่อ-ตายค่ะ หน่วย NIC เดินทางมาถึงเล่มที่สาม เกือบครึ่งทางของชุด "เจรจาต่อ-ตาย" แล้วแบบนี้ แน่นอนว่าเรื่องราวยิ่งเข้มข้นมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคดีในคราวนี้ยากกว่าที่ผ่านมา เพราะหลักฐานแรกที่พวกเขาได้มาดูเผินๆ แล้วไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลยสักนิด แถมยังเชื่อถือได้แน่หรือเปล่าก็ยังไม่รู้ สารวัตรหัสยุทธก้บหน่วย NIC จะต้องพบเจอกับอะไรบ้าง เรื่องราวจะระทึกและชวนให้ค้นหาความจริงขนาดไหน รอช้าไม่ได้แล้วค่ะ

สำนักพิมพ์แจ่มใส

เนื้อหาปกหลัง : เจรจาต่อ - ตาย ตอนโลภะ

หน่วยเจรจาต่อรองในกรณีเกิดเหตุอาชญากรรม หรือ NIC มีหน้าที่เจรจาต่อรองกับคนร้ายยามเกิดเหตุความไม่สงบต่างๆ ทั้งจับตัวประกัน ชุมนุม หรือยับยั้งเหตุฆ่าตัวตาย และ ‘หัสยุทธ’ คือหัวหน้าหน่วยนั้น เสียงโทรศัพท์เพียงหนึ่งสายที่ดังขึ้นระหว่างที่หน่วย NIC กำลังปริ่มเปรมกับอาหารมื้อค่ำเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง...
‘หัสยุทธ’ ต้องออกปฏิบัติงานอีกครั้งในฐานะหัวหน้าหน่วย NIC เพื่อเจรจาต่อรองกับตัวแทนของกลุ่มคนงานจากโรงงานผลิตผลไม้กระป๋องที่ออกมาเรียกร้องค่าแรงและสิทธิที่พวกเขาควรจะได้ ทุกอย่างน่าจะจบลงด้วยดี เว้นแต่ว่า ‘ผจญ’ หัวหน้าคนงานเหล่านั้นเป็นผู้ลงมือจุดไฟเผาโรงงานเสียก่อน ทั้งยังไม่ยอมให้การใดๆ กับเจ้าหน้าที่คนอื่นนอกจากเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น ชิ้นส่วนของคดีที่ผจญโยนให้สารวัตรหนุ่มใหญ่ออกไปตามหาความจริงนั้นทั้งเล็ก ไม่มีเบาะแส และกระจัดกระจาย หากสัญชาตญาณในเบื้องลึกกู่ร้องให้เขารู้ว่ามันต้องมีอะไรสักอย่าง ทว่ายิ่งสืบลึกลงไปเท่าไหร่ หัสยุทธก็ยิ่งพบว่าเบื้องหลังของลูกแกะที่ถูกหมาป่าปองร้ายกลับกลายเป็นหมาป่าที่ตัวใหญ่กว่า พละกำลังมากกว่า... และมันกำลังคำรามอยู่ห่างจากเขาเพียงแค่ปลายจมูกเท่านั้น!