รายละเอียด : เสน่หาเจ้าสาวขัดดอก

เสน่หาเจ้าสาวขัดดอก

หล่อนตกอยู่ในความอุึปการะดูแลของ "เขา" ซึ่งมีฐานะเป็นเจ้าหนี้รายใหญ่ของบิดา แต่เขากลับยื่นมือเข้ามาให้ความช่วยเหลือ ส่งเสียค่าเล่าเรียนและดูแลความเป็นอยู่ให้กับหล่อนเป็นอย่างดี...มันดีเกินไป จนสาวน้อยเริ่มหวาดระแวงกลัวว่าเหตุผลของการอุปการะเลี้ยงดูหล่อราวกับเข้าหญิงของเขานั้น จะมีอะไรแอบแฝงมากไปกว่าเพียงแค่ความเมตตา

"ขอโทษค่ะ หนูไม่ทันมองเห็น" เสียงนุ่มนิ่มกับหน้าตาตื่น ๆ ของเด็กสาวเอ่ยบอก มือน้อยยกขึ้นไหว้เขาด้วยก่อนจะผลักดันแผ่นอกกว่างใต้เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนนุ่มเนื้อดีของชายหนุ่มออกห่าง เจ้าหล่อนเงยหน้าจนคอตั่งบ่า เพื่อที่จะช้อนตาตื่น ๆ มองสบเข้าพอดิบพอดีกับสายตาคู่คมกริบขอบชายหนุ่มที่ก้มหน้าลงมามองต่อตาด้วย มีรอยยิ้มบาง ๆ อยู่บนใบหน้าหล่อเหลา ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นเรียบขรึมจนหล่อนไม่แน่ใจ

แต้มรักเห็นว่าสายตาเขาทั้งคมทั้งดุเหมือนไม่พอใจหรืออะไรสักอย่างอยู่ในตอนนี้ อ้อมแขนแกร่งหนารัดหล่อนแน่น ไม่เห็นจะยอมปล่อยทั้ง ๆ ที่หล่อนทั้งขืนตัวหนีและดันตัวเองออกห่างจากอกเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย

"มีอะไรกันหรือเปล่าลูก..ตารัช" เสียงนุ่มนวลอ่อนโยนมาพร้อมกับร่างบอบบางของสตรีสูงวัย นางเดินมากับผู้ชายร่างสูงใหญ่ดูมีอายุพอๆ กัน "เปล่าครับคุณแม่" ปากบอกมารดา แต่สายตาอ้อยอิ่งจดจ้องวนเวียนอยู่กับดวงหน้าจิ้มลิ้มน่ารักของคนตัวนุ่มในอ้อมแขน ปากอวบอิ่มสีชมพูเผยอ้าออกน้อยๆ ตาเจ้าหล่อนกลมโตวาวใส จ้องเขาอย่างไม่พอใจนิดๆ ท่าทางเริ่มโมโห

คนตัวเล็กกว่าดิ้นสะบัดจะออกจากสภาพน่าขายหน้า หากเขายังแกล้งรัดเอาไว้แน่น แล้วมองพวงแก้มขาวป่องขึ้นสีระเรื่อด้วยความโกรธระคนอับอายของหล่อนอย่างชอบใจ "ปล่อยหนู" หนูตัวน้อยขอร้องเสียงหวานจนคนฟังใจกระตุกหน้าตาน่ารักบิดเบ้ขึ้นกว่าเดิม คนรัด "หนู" ไว้แน่นเลยเปิดยิ้มโชว์เขี้ยวเก๋ๆ ทรงเสน่ห์จนคนตัวเล็กใจสั่น

เนื้อหาปกหลัง : เสน่หาเจ้าสาวขัดดอก

จากที่นึกถูกใจในความสดใสน่ารักของสาวน้อยหน้าหวาน ที่เจอหน้ากันแต่ละครั้ง หล่อนก็มองเขาตาขุ่นหน้าคว่ำ นอกจากไม่ิยิ้มให้สักหนหล่อนยังไม่สนใจไมตรีที่เขาพยายามจะหยิบยื่นให้อีกด้วย เมื่อความรู้สึกท้าทายเริ่มก่อขึ้นในหัวใจ เขาจึงเริ่มตามติดชีวิตหล่อนอย่างเงียบเชียบ.. หล่อนตกอยู่ในความอุปการะดูแลของ "เขา" ซึ่งมีฐานะเป็นเจ้าหนี้รายใหญ่ของบิดา แต่เขากลับยื่นมือเข้ามาให้ความช่วยเหลือ ส่งเสียค่าเล่าเรียนและดูแลความเป็นอยู่ให้กับหล่อนเป็นอย่างดี มันดีเกินไป จนสาวน้อยเริ่มหวาดระแวงกลัวว่าเหตุผลของการอุปการะเลี้ยงดูหล่อนราวกับเจ้าหญิงของเขานั้น จะมีอะไรแอบแฝงมากไปกว่าเพียงแค่ความเมตตา

"รู้ไหมคะ มีคนเคยบอกแต้ม ว่าผู้ชายอย่างพี่รัช ใครได้ไปเป็นสามีคงโชคร้ายและคงน่าสงสารสุดๆ ไปเลย" คนในอ้อมอกบอกเขา เสียงเรียบเรื่อย ทว่าคนฟังคิ้วขมวดมุ่น ผละร่างน้อยออกห่างมามองสบตาด้วยใบหน้าไม่มั่นใจนัก

แต้มรักยิ้มหวานประจบ มือเล็กข้างซ้ายยกขึ้นมาวางบนอกกว้างลูบเบาๆ กับแผ่นอกแข็งแรงแล้วหลุบตามองแหวนแต่งงานบนนิ้วมือน้อยๆ ของตัวเอง ก่อนจะเงยหน้าสบตาเขาด้วยแววตาซุกซน เห็นเขาเลิกคิ้วขึ้นทำหน้านิ่ว หลังจากเผลอเม้มปากหยักบางจนแทบเป็นเส้นตรงก่อนหน้า กับท่าทางและข้อกล่าวหาไม่น่าฟังที่หล่อนว่า "แล้วหนูแต้มคิดว่ายังไงคะ?" เสียงนุ่มทุ้มที่ออกจะเรียบสนิทแต้มรักดูออกว่าสามีหนุ่มมีแววไม่ชอบใจหรือน้อยใจหล่อนเข้าให้แล้ว

รีวิวโดยผู้เขียน : เสน่หาเจ้าสาวขัดดอก

สวัสดีค่ะ เสน่หาเจ้าสาวขัดดอก เป็นนิยายรักหวาน ๆ ซึ่งมณีกานต์ใช้เวลาในการดอง แหะ ๆ เขียนจริง ๆ ไม่นานเท่าไหร่ แต่ใช้เวลาอู้ไปซะหลายเดือนเลยทีเดียว สำหรับเรื่องนี้แรกเริ่มเดิมทีตั้งใจจะเขียนแนวชีวิตติดดรามาบ้างสักเล่ม ฮา...แต่สุดท้ายแล้วกลับกลายเป็นนิยายรักหวานจ๋อบไปซะนี่ จะหวานน่ารักมุ้งมิ้งแบบไหน ฝากติดตามคุณรัชตะกับหนูแต้มรักต่อในเล่มนะคะ

ปล. นิยายทุกเรื่องของมณีกานต์เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง หวังว่าผู้อ่านที่ติดตามงานของมณีกานต์ตลอดมา หรือท่านใดที่เพิ่งจะหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาเปิดอ่านเป็นครั้งแรก จะมีรอยยิ้มและความผ่อนคลายจากนิยายมณกานต์ค่ะ หากมีข้อผิดพลาดประการใด มณีกานต์ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

สุดท้ายนี้จ้องบอกว่า ขอขอบคุณ บ.ก.พี่ต้อง และสำนักพิมพ์จอยบุ๊คสำหรับทุกโอกาสที่มณีกานต์ได้รับเสมอมาค่ะ รวมถึงสาว ๆ นักอ่านที่น่ารัก ซึ่งคอยอุดหนุนและแวะมาพูดคุยทักทาย ทวงภามนิยายกับทางเฟซบุ๊ค/แฟนเพจ (อันเงียบเหงาวังเวง) ขอมมณีกานต์ นิยาย/มณีกานต์ นักเขียน

ขอบคุณจากหัวใจ มณีกานต์