รายละเอียด : US & THEM

US & THEM

เรื่องมันเริ่มจากความสัมพันธ์ของชายหญิงคู่หนึ่ง ฝ่ายชายคือ จิรัฏฐ์ ประเสริฐทรัพย์ นักเขียนเรื่องแต่งทั้งสั้นและยาวผู้เคยฝากผลงานไว้กับเราหลายเล่ม ฝ่ายหญิงคือ ไข่มุก แสงมีอานุภาพ กราฟิกดีไซเนอร์และฟู้ดสไตลิสต์ผู้ใช้เวลาว่างเขียนบทความไลฟ์สไตล์ได้น่าสนใจคนหนึ่ง ชายหญิงคู่นี้เพิ่งตัดสินใจแต่งงานกัน และตามประสาของคู่แต่งงานใหม่หมาดทั้งสองก็พากันออกนอกประเทศ เนเธอร์แลนด์ เบลเยี่ยม ฝรั่งเศส สเปน อิตาลี ห้าประเทศในระยะเวลาสองเดือน ดูอย่างไรก็เป็นการไปฮันนีมูนชัดๆ

สารบัญ : US & THEM

• จริตของคนดัม
• ภาพเขียนของคนดัม
• 7 สิ่งคูลๆ ที่ควรจะทำแต่ดันไม่ได้ทำในอัมสเตอร์ดัม
• โยนมือลงแม่น้ำ
• ซ็อกโกแลตในร้ายข้างโบสถ์ห่านในลำคลอง และแม่มดที่อยู่บนชั้นสองของโรงพยาบาล
• ปารีสที่รัก
• 30 วัน
• โร้ดทริปทูนอร์มังดี
• บาร์เซโลน่ามาก บาร์เซโลน่าน้อย
• อาร์ตนูโวในโรงพยาบาล
• โรมรัน Holidays
• ทางจะใกล้หรือไกลไม่สำคัญ
• โนอาห์ผู้ไม่ได้อยู่บนถนนรัชดาฯ
• ใต้แสงสีแดง
• ฮานส์ บอมเบเก
• When in bruges
• L lmmigre
• ปารีเซียง ซีเรีย เสรีภาพและการเล่นเปตองหน้าบาร์ในบ่ายวันอาทิตย์
• ที่ที่ไม่หายใจ
• เลาด้ากับการสนทนาบนภูเขา
• ดิสโก้ รีโวสเวอร์
• ชายที่ถูกไหม้ไฟ

เนื้อหาปกหลัง : US & THEM

เธอเขียนถึงเมืองที่มองเห็นและวิถีชีวิตที่น่าหลงไหล งานศิลปะของคนอื่นที่แอบมองลอดหน้าต่างบ้าน พิพิธภัณฑ์ที่อดไปในวันฝนตกและเมืองที่ตกหลุมรักเขาเขียนถึงเรื่องเล่าและบทสนทาที่ได้ฟังจากผู้คน หญิงสาวที่ทำงานในตู้กระจก ขายชราที่อาศัยอยู่ในบ้านลอยน้ำและบุคคลที่ทำให้ไม่อยากกลับบ้าน การเดินทางของสองนักเขียนที่ไปยุโรปด้วยกันเขียนกันคนละเรื่องแต่ความสัมพันธ์บรรจบเข้าหากัน เขียนกันคนละเรื่อง แต่ความสัมพันธ์บรรจบเข้าหากัน

รีวิวโดยผู้เขียน : US & THEM

จิรัฏฐ์เถียงว่าบันทึกกลับของแอนน์แฟรงค์ไม่ใช่หนังสือที่เป็นสมบัติของคนดัตซ์แอนน์เป็นคนดอยตซ์ที่อพยพมาอยู่ในเมืองดัตซ์ต่างหากและนั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่เคยอ่านทั้งเขายังยืนยันอีกว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับความเป็นเนเธอร์แลนต์เลยนอกจากทำเลของบ้านที่ครอบครัวแอนน์ย้ายมาอยู่จริงของเขาแต่ประเด็นก็คือนอกจากบ้านของแอนน์ที่เป็นแลนด์มาร์กลำดับๆสำหรับนักทองเที่ยวทุกคนที่เลือกไปเยือนอัมสเตอร์ดัมแล้วฉันให้เขาลองเอ่ยชื่อหนังสือที่เป็น world famous ของเนเธอร์แลนต์ขึ้นมาสักเล่มไม่ใช่ไม่มีเพียงแต่ฉันไม่รุ้และเขาก็ไม่รู้น่าแปลกเหมือนกันว่าไนขณะที่เราเอ่ยชื่อของเรมบรันต์เฟอร์เมร์หรือแวนโก๊ะผู้คนที่มีความสนใจในศืลปะอยู่บ้างอาจนึกภาพที่ศิลปินทั้งสามคนนี้วาดออกแต่หากพูดถึงนักประพันธ์เรากลับนึกหน้าใครไม่ออกแต่ก็อย่างที่บอกไม่ใช่ไม่มีเพียงแค่เราไม่อาจเข้าถึงช่องทางของการอ่านได้ อีราสมุลไง เขาโพล่งขึ้นมา