รายละเอียด : พิศวาสในหลุมรัก

“เธอไม่ต้องห่วงแม่ผึ้งน้อย ฉันจะพิสูจน์เรื่องสร้อยของเธอแน่ๆ แต่หลังจากฉันชิมเลือดบนเนื้อตัวของเธอให้ทั่วจนอิ่มแล้ว ในแบบที่เธอเต็มใจอย่างที่สุด”“ไม่มีทาง ฉันไม่เต็มใจ! ไม่มีวันเต็มใจ! นอกจากคุณจะข่มเหงรังแกฉัน” ร้องบอกเขาร้อนรน ทั้งที่เธอควรจะกลัวอย่างที่สุด แต่เธอกลับรู้สึกเหมือนถูกเล้าโลมด้วยเขี้ยวของเขาจนเกิดอารมณ์ ‘ปรารถนา’“พิสูจน์กันมั้ยล่ะ” ชายหนุ่มยกตัวขึ้นนิดๆ สะบัดผ้าขนหนูที่พันไว้หมิ่นเหม่ออก ปล่อยมือที่ล็อกข้อมือคนที่อยู่ใต้ร่างออก ฉีกผ้าออกเป็นสองชิ้นด้วยความเร็ว แล้วใช้มันมัดข้อมือของหญิงสาวติดหัวเตียงไว้ทั้งสองด้าน โดยท่อนล่างยังกดทับเธอไว้แนบสนิท“ฉันไม่เคยชอบของหวานมาก่อน แต่วันนี้ขอลองหน่อยนะ”คำขอที่ไม่ต้องการคำตอบ ทันทีที่พูดจบ ปากของเขาก็ประกบลงไปที่ริมฝีปากนิ่มทันที น้ำผึ้งเกร็งข้อมือที่ถูกมัดไว้ทั้งสองข้าง พยายามดิ้นรนหวังพาร่างกายหลุดพ้นจากเรือนกายกำยำแข็งแกร่ง ที่กำลังบดเบียดกดทับแน่นหนาเท่าที่เรี่ยวแรงของเธอจะทำได้ แต่หินสักตันยังจะขยับได้ง่ายกว่าตัวของเขาปากหยักหนาประกบติด ดูดกลืนลมหายใจที่เหนื่อยหอบจากการดิ้นรนของเธอ เขารั้งแผ่นหลังของเธอขึ้นจากเตียง ดึงร่างนุ่มเข้ามาชิด แล้วถอนริมฝีปากออกมาก่อนที่จะถูกกัดจากปากจิ้มลิ้ม เขาหัวเราะเสียงแหบพร่าแกมเยาะหยัน บอกกับเธอ“ฉันจะบอกอะไรให้หายโง่สักอย่าง แวมไพร์น่ะแม้ถูกตัดแขนตัดขามันก็จะงอกขึ้นมาใหม่ได้เองอย่างรวดเร็ว แม้แต่ลิ้นของฉัน คิดหรือว่าถ้าเธอกัดมันจนขาดแล้วจะหยุดฉันได้ ตรงข้ามมันจะยิ่งกระตุ้นให้ฉันรุนแรงกับเธอมากขึ้น อยากลองดูมั้ยล่ะ” ขณะที่พูดดวงตาสีฟ้ากระจ่างของเขาก็เริ่มขุ่นข้นขึ้นตามแรงปรารถนา“ฉันบอกคุณไปแล้ว! ที่เข้ามาที่นี่ฉันไม่ได้เข้ามาเพื่อนอนกับใคร ฉันแค่ต้องการสร้อยคืน คุณต้องเชื่อฉันนะ” บอกเขาเสียงหอบเหนื่อย แม้เป็นฟางเส้นสุดท้ายน้ำผึ้งก็ขอคว้าเอาไว้ ถึงจะไร้ประโยชน์ก็ตาม