รายละเอียด : ทาสปรารถนา

“รอผมตรงนี้” จอห์นผละจากจูบเร่าร้อน อุ้มร่างเล็กขึ้นเอนนอนบนโต๊ะไม้เนื้อเย็นเยียบ ทิ้งห่างให้ความเป็นเธอร่ำร้องหาสัมผัสของเขา เพื่อจะถูกพันธนาการให้ต้องรู้สึกโหยหายิ่งกว่าเก่า เขาหยิบเอากุญแจมือพ่วงโซ่เส้นเล็กล็อกข้อแขนสองข้างของเธอกางขึงไว้กับขาโต๊ะด้านหลังคนละมุม ใช้เชือกป่านเนื้อนุ่มสีแดงความยาว 7เมตรมัดขาเรียวข้างขวาที่พับขึ้นในท่าตั้งชันเข่าด้วยเงื่อนชิบาริอย่างชำนาญและว่องไว มีเพียงขาเรียวข้างซ้ายที่ยังคงเป็นอิสระก่อนขาข้างที่ถูกปล่อยให้โหนลอยเหนือพื้นพรมจะยกขึ้นบดบังเนินอูมล้นผ้าผืนน้อย แส้ม้าปลายแบนก็ฟาดลงบนหน้าตักเปลือยของเธอ...‘เพียะ!’ / “อ๊ะ...!” ร่างเล็กสะดุ้งเยือก รู้ซึ้งถึงความเจ็บแสบ ตื่นเต้น และหวาดหวั่นในคราวเดียวกัน มันคือรสชาติความรู้สึกใหม่ที่นาริณเสพติดเพราะน้ำมือของจอห์น ทุกวินาทีจับจดคอยเฝ้ารอการถูกสัมผัสอย่างอดทน เขาสอนเธอให้ฟูมฟักอารมณ์ปรารถนาจนถึงขีดสุดความต้องการ ก่อนกระโจนลงไปเกลือกกลิ้งในความสุขงอมของเพศรสแบบอิ่มหนำสำราญสัดส่วนโค้งเว้าน่าหลงใหลถูกปลายแส้ม้าที่หนาเท่าเส้นเข็มขัดหนัง และแบนกว้างเท่าหัวแม่มือวาดไล้ทั่วบริเวณที่ควรหวงแหนของอิสสตรีเหมือนสำรวจกะเกณฑ์ขนาด บางครั้งก็ตบลงเบาๆ บนจุดหวาดเสียวอย่างล่อหลอกให้คนใต้อาณัติต้องสั่นเกร็ง ‘เพียะ!’ ‘เพียะ!’ /“อ๊ะ...! อื้อ!”นาริณเม้มริมฝีปากเข้ากันแน่น เจ็บแสบตรงป้านนมสีอ่อนทั้งสองข้างที่ขึ้นรอยเห่อแดงจากแรงตะวัดฟาดแส้ม้าติดต่อกัน“ผมคิดว่า คุณน่าจะชอบเจ้านี่มากกว่า”ความเย็นของลูกปัดอะลูมิเนียมขนาด 20มม.ที่เรียงร้อยเป็นสายสร้อยจำนวน 8เม็ดและพิษสงของมันที่แม้วันตายเธอก็ไม่มีวันลืม เรียกความตื่นตัวของตุ่มขนให้ลุกเกรียวทั้งตัว คราวที่แล้วเจ้าสิ่งนี้เคยเล่นงานนาริณเสียวสยิวจนแทบขาดใจ เพราะมันถูกสร้างขึ้นเพื่อกระตุ้นเร้าความต้องการแต่ไม่ได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดต่อจากนั้น เธอได้แต่ภาวนาให้จอห์นวางมันลงแล้วหยิบแส้มาฟาดบนเนื้อตัวเธอยังดีเสียกว่าต้องถูกทรมานด้วยความกระสันแบบไม่มีวันสิ้นสุด