รายละเอียด : ชมรมคนมีสัมผัสพิเศษ ตอน หลงใหลใฝ่ฝัน

ชมรมคนมีสัมผัสพิเศษ ตอน หลงใหลใฝ่ฝัน

ในโลกใบนี้สิ่งที่น่ากลัวที่สุดไม่ใช่สัตว์ร้าย ไม่ใช่ยาพิษไม่ใช่ระเบิดนิวเคลีย์ ไม่ใช่ความมืดสนิทในยามค่ำคืน แต่เป็นใจที่ยึดตนเป็นใหญ่ของมนุษย์ เราเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง หลงอยู่ในเหตุแห่งทุกข์ทั้งสี่คือ รัก โลภ โกรธ หลง ไม่ว่าจะเกิดเรื่องราวอะไรขึ้นในชีวิตล้วนแต่พัวพันกับเหตุทั้งสี่ทั้งสิ้น ทำเพื่อรัก อยากได้ใคร่มี ยับยั้งชั่งใจ จนมาถึงเล่มนี้ หลงใหลใฝ่ฝัน ล้วนแต่กำเนิดจากทุกข์ในความเป็นมนุษย์ทั้งสิ้น ถ้าเพียงแค่เราลดเหตุทั้งสี่ลงได้สักครึ่ง สังคมคงจะสงบสุขกว่านี้มาก นิทธันต์เคยบอกไว้ว่า คนที่น่าเกลียดที่สุดสำหรับเขาคือคนที่ทำลายความฝันของคนอื่นเพื่อความฝันของตัวเอง คนที่หน้ามืดตามัวหลงใหลใฝ่ฝันในสิ่งที่ไม่ใช่ของตัวจนทำลายชีวิตผู้อื่นอย่างไม่ยุติธรรม เห็นด้วยกับพ่อหนุ่มที่อ่อนด้อยพลังที่สุดในชมรมคนมีสัมผัสพิเศษไหมคะ

เนื้อหาปกหลัง : ชมรมคนมีสัมผัสพิเศษ ตอน หลงใหลใฝ่ฝัน

"ไม่ค่ะ ตำรวจลงความเห็นว่าตาตายเพราะสูดคาร์บอนไดออกไซด์มากเกินไป เพราะข้างเตียงมีเทียนหอมที่ดับแล้วสามเล่ม" นิทธันต์ชะงัก เขาเริ่มไม่แน่ใจว่าที่ถามมาทั้งหมดนั้นจะเสียเวลาเปล่าหรือเปล่า อธินาถแกล้งกันหรือเปล่าที่ส่งปศุตามมา "มันก็เป็นไปได้นะครับ เคยมีคนเสียชีวิตเพราะจุดเทียนในห้องที่ปิดสนิทแล้วไฟผลาญออกซิเจนในห้องไปจนหมด" ตาทราบค่ะ แต่แค่เทียนสามเล่มเนี่ยนะ จะสร้างคาร์บอนไดออกไซด์มากแค่ไหนกัน อีกอย่างตาไม่ได้ปิดห้องจนสนิทนะคะ ถึงจะไม่เปิดแอร์เพราะอากาศข้างนอกเย็น แต่ตาก็แง้มหน้าต่างไว้นิดนึง ไม่มีทางที่ทั้งห้องจะเต็มไปด้วยแก๊สพิษแน่ แล้วที่สำคัญ เทียนนั่นของใครก็ไม่รู้ ไม่ใช่เทียนตา ตาเป็นหวัด คัดจมูก จะจุดเทียนหอมไปทำไมค่ะ

ชมรมคนมีสัมผัสพิเศษแห่งประเทศไทย เพราะตกปากรับคำกับอธินาถผู้สื่อวิญญาณสาวไว้ว่าจะเป็นพันธมิตรช่วยเหลือกัน นิทธันต์จึงต้องรื้อคดีประหลาดของหญิงสาวที่ตายเพราะเทียนสามเล่มในห้องนอนที่ปิดสนิท ผู้เช่าบ้านร่วมสามห้องสี่คน ทุกคนไม่มีอะไรน่าสงสัย แต่ใครคือผู้ลงมือ และฆาตกรรมอำพรางช่างภาพนิตยสารธรรมดาๆ คนหนึ่งทำไม โชคดีได้คู่หูเก่า ร.ต.อ. จตุรนต์มาร่วมสืบหาความเป็นธรรมให้กับผู้ตาย งานนี้สองแรงแข็งขัน คดีฆาตกรรมในห้องที่ปิดตาย (จริงหรือ) คงไม่เกินกำลังสองหนุ่มแน่นอน