รายละเอียด : สุภาพบุรุษรุกรัก (ซีรี่ส์ชุด จอมใจสุภาพบุรุษ)

สุภาพบุรุษรุกรัก (ซีรี่ส์ชุด จอมใจสุภาพบุรุษ)

"คุณ" ลงท้ายสาวน้อยก็ทนไม่ไหว หมุนตัวกลับไปเผชิญหน้าอีกฝ่าย "คุณเป็นบ้ารึไงฮึ คุณตามฉันมาแต่เช้าทำไม คุณดาเมียนที่ฉันจำนามสกุลไม่ได้ คุณมีญาติเป็นแพนด้าหรือไงฮะ คุณเคยเห็นไหมในวิดีโอน่ะ ลูกแพนด้าโง่ๆ ที่มันทำอะไรไม่ได้นอกจากไล่เกาะขาคนดูแลสวนสัตว์ พอเอาไปวางตรงไหนมันก็คลานกลับมาเกาะแข้งขาต่อน่ะ" ว่าจบหล่อนก็หอบแฮก ไหล่บางขยับขึ้นลงตามการหายใจ "แพนด้า" คนถูกกล่าวหาเลิกคิ้วสูง ยิ้มกว้างกว่าเดิมหลายเท่า "ถ้าม้นทำให้ผมรู้จักคุณได้ ผมก็ยินดีเป็นนะ" "ฉัน" พรพระจันทร์ขยับปากพะงาบ อยากด่าต่อ แต่ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาประณามเขา "แค่บอกผมว่าคุณชื่ออะไร" เขาบอกอย่างรื่นรมย์ เหมือนการทะเลาะกับสาวน้อยตรงหน้าเป็นเรื่องสนุกเสียเต็มประดา "คุณน่าจะรู้ว่าหนีผมยากสักหน่อย ผมอยู่เวกัสมาเกือบสิบปี รู้จักทุกตรอกซอยในเมืองนี้เหมือนฝ่ามือของตัวเอง คุณเข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม" พรพระจันทร์ฟังแล้วหลับตาลงช้าๆ พอกันที ผู้ชายคนนี้รนหาที่ตายเหลือเกิน "ชื่อฉัน คุณอยากรู้นักสินะ" เสียงหวานเอ่ยเย็นเยียบ หล่อนไม่ชอบให้ใครรู้ว่าตัวเองเป็นลูกเต้าเหล่าใครเพราะเมื่อรู้ คนพวกนั้นมันทำเหมือนเห็นหล่อนเป็นตัวประหลาด เป็นคนที่ไม่กล้าเข้าใกล้ ส่วนพวกหวังผลประโยชน์ก็มักจะสวมหน้ากากเข้าหา แต่เอาอย่างนั้นก็ได้ ในเมื่อเขาอยากรู้นัก หล่อนก็จะบอกเขาแล้วกัน "ลิเดีย พรพระจันทร์ เลโอนาร์ด รู้แค่นี้ก็พอแล้วสินะ เข้าใจหรือยังว่าทำไมฉันถึงไม่อยากยุ่งกับคุณ"

เนื้อหาปกหลัง : สุภาพบุรุษรุกรัก (ซีรี่ส์ชุด จอมใจสุภาพบุรุษ)

เฟลิกซ์ อีวานอฟ เสือสำราญแห่ง "ดิเอ็มเพอเรอร์" ขึ้นชื่อลือชาเรื่องความเจ้าชู้และเปลี่ยนคู่ควงบ่อยยิ่งกว่าอะไร ผู้หญิงสวยๆ งามๆ ไม่เคยขาดมือ จนวันดีคือดีได้เจอกับของแปลกอย่าง พรพระจันทร์ สาวผมเปียแสนเชยที่เหมือนจะหลุดมาจากเมื่อห้าสิบปีที่แล้ว นอกจากหนังสือเรียน แว่นตา และเสื้่อผ้าเชยๆ ที่ติดตัวหล่อนอยู่ตลอดเวลา ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรน่าสนใจอีก แต่ความฉลาดเป็นกรดและความกล้าต่อกรกับเขาอย่างไม่เกรงกลัว ปลุกสัญชาตญาณนักล่าให้เฟลิกซ์อยากรู้เหลือเกินว่าภายใต้มาดสุดเฉิ่มนั้นมี "อะไร" ซ่อนอยู่ "คุณสวยออกขนาดนี้ทำไม่ถึงชอบใส่แว่นนัก" หนุ่มรัสเซียเอ่ยปากถาม แต่มือยังกอดร่างสมส่วนแน่น ยอมรับว่ารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งเวลาที่ทรวงอกอิ่มบดเบียดไปกับแผงอกกว้าง "ฉัน-ไม่-ใช่-คน-สวย" พรพระจันทร์เค้นเสียงลอดไรฟันไม่ได้เขินอายกับคำชมนั้นเลยสักนิด ถ้าหล่อนเป็นคนสวยผู้หญิงทั้งโลกก็ไม่มีใครน่าเกลียดแล้ว เวลาคนชมหล่อนสวยทีไร หญิงสาวรู้สึกเหมือนจะเป็นลมทุกที "ฉันเป็นเด็กผู้หญิงน่าเกลียด โตขึ้นมาก็เป็นผู้หญิงที่ไม่สวย ไม่ต้องชมฉันเพื่อหวังแอ้มของแปลกเลย ฉันรู้ทันคุณค่ะ คุณดาเมียน พวกผู้ชายแบบคุณไม่มีทางจริงใจกับผู้หญิงหรอก มีแต่อยากเก็บเป็นคอลเล็กชั่นสะสมมากกว่า ว่าตัวเองเคยได้แอ้มสาวแบบไหนมาแล้วบ้าง และนิสัยแบบคุณก็คงจะได้มาหมดแล้ว ยกเว้นพวกตัวประหลาดแบบฉัน" "งั้นหรือ" คนฟังเลิกคิ้ว จงใจกอดหล่อนแน่นขึ้นกว่าเดิม อดขำไม่ได้เมื่อเห็นพวงแก้มนวลเป็นสีแดงก่ำชัด หล่อนไม่ชินกับเพศตรงข้ามเท่าไรนัก มีอย่างที่ไหนถึงหน้าร้อน ตัวแข็งไปหมดแบบนี้ "ก็เออสิ" "งั้นเรามาพนันกัน ถ้าทุกคนลงความเห็นว่าคุณสวย ผมต้องได้หอมแก้มคุณ" "แล้วถ้าพวกเขาบอกว่าฉันน่าเกลียดล่ะ" "คุณก็ต้องหอมแก้มผมแทนไง"

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : สุภาพบุรุษรุกรัก (ซีรี่ส์ชุด จอมใจสุภาพบุรุษ)

สุภาพบุรุษรุกรัก เป็นเรื่องราวของ เฟลิกซ์ อีวานอฟ มหาเศรษฐีหนุ่มที่กุมบังเหียนธุรกิจโรงแรมยักษ์ใหญ่ แต่เขากลับสนุกกับการแฝงตัวเป็นผู้จัดการในโรงแรมของตนเอง และใช้ชีวิตไม่ต่างจากคาสโนวาที่มีข่าวกับสาวๆ ไปทั่ว กระทั่งวันหนึ่งเขาบังเอิญได้พบกับสาวแว่นมาดเฉิ่ม ลีเดีย พรพระจันทร์ เลโอนาร์ด หญิงสาวที่รักความสงบและมีวิถีชีวิตคล้ายกับป้าแก่ๆ คนหนึ่งหากในวันนั้นเธอดันไปชนะเกมไพ่เฟลิกซ์ ทำให้เขาปักใจจนต้องเฝ้าติดตามความเคลื่อนไหวของเธอและเรดาร์ของคาสโนวาตัวพ่ออย่างเขาก็จับสัญญาได้แม่นยำจริงๆ เสียด้วย เมื่อเขาได้พบว่าเบื้องหลังกรอบแว่นตาแสนเชยนั้นมีสาวน้อยหน้าตาสะสวยซ่อนอยู่ เขาก็ยิ่งรุกหนัก หากพรพระจันทร์กลับยิ่งหนี เฟลิกซ์จะทำอย่างไรในเมื่อเธอทั้งอี๋และยี้จอมเจ้าชู้อย่างเขา ลำพังจีบให้ติดก็ยากอยู่แล้ว พ่อของเขาและเธอยังเป็นคู่อริกันเสียอีก เท่านั้นยังไม่พอ เขายังทำให้พรพระจันทร์ต้องเข้าไปพัวพันกับสายลับรัสเซียทั้งที่เธอไม่ได้ข้องเกี่ยวกับธุรกิจใดๆ ของเขาเลยสักนิด เฟลิกซ์จะแก้ปมปัญหาที่เกิดขึ้นได้อย่างไร เขาจะพิชิตหัวใจของหญิงสาวได้แน่หรือ แท้จริงแล้วพรพระจันทร์เป็นใคร ทำไมพ่อของเธอถึงได้เป็นคู่อริของตระกูลใหญ่อย่างอีวานอฟได้ เราไปตามหาความจริงพร้อมๆ กันเลยดีไหมค่ะ

นภัสร พรพิรุณ