รายละเอียด : ยามเมื่อซากุระโปรยปราย

ยามเมื่อซากุระโปรยปราย

หลงทางเสียแล้ว หลังจบชั่วโมงเรียนวันนี้ ผู้คนเดินขวักไขว่ตรงระเบียงทางเดินเพื่อรีบไปชมรมหรือกลับบ้าน เสื้อนอกของนักเรียนเหล่านั้นสีต่างกับฉัน นี่คงเป็นอาคารเรียนของนักเรียนปีสูงกว่า ฉันมองนอกหน้าต่าง เห็นต้นซากุระที่ปลูกไว้รอบโรงยิมพร้อมใจกันร่วงโรยทีละน้อย ช่วงเลิกเรียนวันแรกของปีการศึกษาใหม่ฉันยังไม่อยากกลับบ้าน จึงตัดสินใจเดินดูอาคารเรียนที่เพิ่งเข้าศึกษา แต่สุดท้ายดันหาทางกลับไม่เจอชนิดไม่รู้เหนือรู้ใต้ ตู้เก็บรองเท้าของนักเรียนมัธยมสี่อยู่ทางไหนหนอ? ช่วยไม่ได้ ขณะคิดรวบรวมความกล้าถามนักเรียนปีสูงกว่า ฉันก็ได้ยินเสียงเปียโนอ่อนโยนลอยมาจากที่ไหนสักแห่ง เสียงกังวานฟังดูเศร้าหมอง แต่ท่วงทำนองช่วยปลอบประโลมจิตใจให่ร่าเริงขึ้น ฉันเดินเหม่อตามเสียงเพลงไป รู้สึกอยากคุยกับคนดีดเปียโนมากกว่านักเรียนหญิงรุ่นพี่ท่าทางน่ากลัว ขาก้าวเดินขึ้นบันไดถึงชั้นสองจนได้ยินเสียงดนตรีชัดเจน ประตูเก่าและเอียงเล็กน้อยแขวนป้ายเขียนว่าห้องดนตรีที่สอง ไม่รู็ทำไมจึงเขียนด้วยลายมือ ถ้าเคาะประตูขัดการบรรเลงเพลงจะเสียมารยาทไหมนะ ฉันคิดแล้ววางมือลงบนประตู มันเปิดดังแอ๊ด ชายผู้ดีดเปียโนอยู่กลางห้องดนตรีมองมา เขายิ้มเหงาเมื่อชำเลืองสีเสื้อนอกที่ฉันใส่ รุ่นพี่กับฉันพบกันแบบนั้นเอง น่าเสียดาย ฉันจำไม่ได้ว่าตอนนั้นพูดตัวเองพูดอะไรออกไป ทว่า "คุณมิคุตัดสินใจเรื่องชมรมหรือยัง?" เสียงรุ่นพี่เรียกชื่อฉันเป็นครั้งแรกหลังแนะนำตัวยังแจ่มชัดในความทรงจำ ยังไม่ได้คิดเลยค่ะ "งั้นแวะมาเยี่ยมชมชมรมขับร้องประสานเสียงอีกสักครั้งสิ" "ชมรมขับร้องประสานเสียง?" "ใช่ วันนี้ไม่มีชมรมเพราะเรียนไม่เต็มวัน แต่พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนทุกคนจะมารวมตัวกันที่นี่" ฉันตอบแข็งขันว่า "ค่ะ" สังหรณ์ใจว่าน่าจะได้ใช้ชีวิตนักเรียนมัธยมปลายอย่างสนุกสนานแล้วคราวนี้ นั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้ง

สารบัญ : ยามเมื่อซากุระโปรยปราย

• บทนำ มิคุ นักเรียนมัธนมศึกษาปีที่สี่ โรงเรียนมัธยมปลายโอโดฮามะ
• ฤดูใบไม้ผลิ ริน นักเรียนมัธยมศึกษษปีที่สี่ โรงเรียนมัธยมปลายโอโดฮามะ
• ฤดูร้อน เรน นักเรียนมัธยมศึกษษปีที่สี่ โรงเรียนมัธยมปลายโอโดฮามะ
• ฤดูใบไม้ร่วง มิคุ นักเรียนมัธยมศึกษษปีที่ห้า โรงเรียนมัธยมปลายโอโดฮามะ
• ฤดูหนาว รุกะ นักเรียนมัธยมศึกษษปีที่หก โรงเรียนมัธยมปลายโอโดฮามะ
• บทส่งท้าย มิคุ นักเรียนมัธยมศึกษษปีที่ห้า โรงเรียนมัธยมปลายโอโดฮามะ
• ปัจฉิมลิขิต

เนื้อหาปกหลัง : ยามเมื่อซากุระโปรยปราย

"ปาฏิหาริย์ที่นำพาให้มาพบคุณนั้น ฉันจะไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิต" เหตุเพราะมาโรงเรียนสาย ทำให้ "ริน" และ "เรน" จับพลัดจับผลูได้ไปเยี่ยมชมชมรมประสานเสียงของ โรงเรียนมัธยมปลายโอโตฮามะ เสียงเพลงอันไพเราะและบทเพลงที่แสนตรึงใจที่ทั้งคู่ได้พบ ณ ที่แห่งนั้นกลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่จะขับขานถึงความมุ่งมั่น ความฝัน ความรัก และความผูกพัน ของเหล่าวัยรุ่นอันน่าประทับใจ