รายละเอียด : ภูเมฆ 1-2 (2 เล่มจบ)

ภูเมฆ 1-2 (2 เล่มจบ)

หลังจากที่ณัฐณราส่ง "มาตาลดา" สาวสวยจอมเด๋อด๋าน่ารักและได้รับการตอบรับจากผู้คนอ่านจนทั้งนักเขียนและสำนักพิมพ์ต่างปลาบปลื้มกับคำชื่นชมในเรื่องเนื้อหา ที่ทั้งน่ารักและสร้างสรรค์สังคม รวมถึงเสน่ห์ ของมาตาลดาและใครๆ อีกมากมายในเรื่อง ที่ล้วนเป็นสีสันและมอบ ความสุขให้ผู้อ่านประทับใจอย่างเหลือล้น ที่สุด "ภูเมฆ" หนูน้อยลูกครึ่งสามเชื้อชาติผู้เติมโตเป็นหนุ่มหล่อ สุดติสท์และอาศัยอยูที่ประเทศสหรัฐอเมริวากับมารดา ก็กลับมาพร้อมความน่าค้นหาไม่แพ้ที่สาวอย่างมาตาลดาเลยสักนิด แถมยังมีความพิเศษที่ผู้อ่านจะต้องร้องอื้อหือ ในความคูลของพ่อหนุ่มช่างภาพเนชั่นแนลจีโอกราฟฟิก มาดเท่ที่มีรางวัลระดับโลกการันตีในฝีมือ ภารกิจที่เขาต้องกลับเมืองไทยเพื่อมาถ่ายรูปเกี่ยวกับหมาจรจัดที่เป็นปัญหาสังคม กระทั่งการได้มาพบกับญาติพี่น้องของพี่สาวต่างพ่อและญาติพี่น้องเชื้อสายจีนฝั่งแม่ในครั้งนี้ ก็ทำให้เขาได้ค้นพบอะไรมากมายอย่างไม่น่าเชื่อ รวมถึง "ใครบางคน" ที่พิเศษจนทำให้ภูเมฆไม่อยากกลับอเมริกาเสียแล้วสิ 

เนื้อหาปกหลัง : ภูเมฆ 1-2 (2 เล่มจบ)

หนูลินหรือลินจง เด็กกำพร้าที่คนรอบข้างล้วนเมินเฉย เพื่อนร่วมงานเรียกเธอว่า ยายผีดิบบ้างละ...แม่มุมมืดบ้างละแต่ใครจะรู้ว่า หัวใจเธออ่อนโยนยิ่งนักยามอยู่ท่ามกลางสัตว์เลี้ยงแสนรัก "ลำไยจริง" ถ้อยคำแรกที่ภูเมฆ เอ่ยเมื่อสบนัยน์ตากลมโตสีดำสนิทของหนูลิน ท่าทางเขาจะตกหลุมรักเธอเสียแล้ว แต่จะพิสูจน์ตัวยังไงให้เธอเปิดประตูใจ เพราะในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงผู้ชายกวนๆ ที่คอยตามตอแย สร้างความรำคาญให้เท่านั้น ทั้งที่หน้าตาเขาก็หล่อเหลา เป็นถึงลูกครึ่งไทย-อเมริกัน แถมมีความสามารถสุดพิเศษ...ฟังภาษาสัตว์รู้เรื่อง! "อ่อนว่ะ" เจ้าหมาดำเพื่อนซี้ยังส่ายหน้าเอือมระอากับวิธีจีบสาวของเขา "อ่อนมาก ดูทำท่าเข้า ไอ้มนุษย์ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเอ๊ย" สองหมามองเหยียดแล้วนินทาซึ่งหน้า เจริญละ..โดนหมาดูถูกได้ขนาดนี้ ภูเมฆถึงกับหัวเราะไม่ได้ ร้องไห้ไม่ออก แต่มีหรือคนอย่างภูเมฆจะยอมแพ้ ในเมื่อเช่าบ้านอยู่ข้างๆ เธอก็ต้องรีบทำคะแนน ก็ไม่รู้ว่าสาวหัวใจเฉยชาอย่าง ลินจง ถ้าเจอหน้ากันบ่อยๆ จะยอมใจอ่อนไหม