รายละเอียด : คืนนั้นฉันเก็บความลับให้ฆาตกร LIVE TO TELL

คืนนั้นฉันเก็บความลับให้ฆาตกร LIVE TO TELL

ฉันจำคืนนั้นได้รางเลือนมากทั้งที่ตอนแรกเหมือนจะลืมไม่ลงด้วยซ้ำ แต่เวลาเปรียบเสมือนม่านหมอกที่คลุมเครือโดยเฉพาะกับเด็ก เมื่อแต่ละปีเคลื่อนคล้อยรายละเอียดต่างๆ ก็เลือนรางไปจากความทรงจำทีละน้อย หมอแฟรงก์คอยย้ำเตือนฉันว่านั่นคือกลไกการรับมือทางใจ เป็นพัฒนาการของจิตใต้สำนึกในกระบวนการเยียวยาตัวเอง และฉันไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดใดๆ แต่ฉันห้ามความรู้สึกผิดไม่ได้ จำได้ว่าตัวเองสะดุ้งตื่นขึ้นมาให้ห้องนอนเพราะเสียงกรีดร้อง คลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นเสียงแม่ แต่จากรายงานของตำรวจน่าจะเป็นเสียงพี่สาวมากกว่า ตอนนั้นในห้องมืดมิด ฉันกำลังสับสนและมองไม่เห็น ทว่ามีกลิ่นอะไรบางอย่างลอยคลุ้งในอากาศ มันเป็นสิ่งที่ฉันจำได้ชัดเจนที่สุดแม้เวลาจะล่วงเลยมาหลายปีแล้วก็ตาม ทีแรกคิดว่าเป็นกลิ่นควันไฟ แต่แท้จริงเป็นกลิ่นก๊าซจากดินปืนที่ฟุ้งกระจายอยู่ทั่วโถงทางเดิน จริงๆ มีเสียงอื่นด้วย ทั้งเสียงฝีเท้าและเสียงคนตกบันได แม้จะไม่เห็นแต่ฉันรับรู้การเคลื่อนไหวเหล่านั้นจากเสียง แล้วจู่ๆ เสียงพ่อก็ดังขึ้นหน้าประตูห้องฉัน "โอ๊ะโอ สาวน้อยแดนนี สาวน้อยแดนนีแสนสวยของพ่อ" ประตูเปิดออกพร้อมกับแสงสว่างรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่สาดส่องตัดกับพื้นหลังอันมืดมิด เงาของพ่อปรากฏขึ้นช้าๆ ตรงกรอบประตู "สาวน้อยแดนนี" เสียงพ่อเรียกฉันด้วยท่วงทำนองที่รื่นเริงกว่าเดิม "สาวน้อยแดนนีแสนสวยของพ่อ" พ่อกดปากกระบอกปืนที่หน้าผากตัวเองก่อนเหนี่ยวไก ฉันไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น ไม่รู้ว่าฉันลงมาจากเตียงแล้วโทรแจ้งเก้าหนึ่งเก้า พยายามทำให้แม่ฟื้น ช่วยห้ามเลือดจากศีรษะแหลกเละของพี่สาว หรือซับเลือดบนร่างยับเยินของพี่ชายกันแน่ แต่จำได้ว่ามีผู้ชายคนหนึ่งก้าวเข้ามาในห้อง เขาปลอบฉันด้วยเสียงอ่อนโยนว่าตอนนี้ไม่มีอะไรแล้วและฉันปลอดภัย ก่อนจะอุ้มฉันไว้ในอ้อมแขนทั้งที่ฉันอายุเก้าขวบโตเกินกว่าต้องให้ใครมาดูแลเหมือนทารก เขาบอกให้ฉันหลับตาอย่าหันไปมอง ฉันพยักหน้ากับบ่าเขา แต่ความจริงแล้วฉันลืมตาโพลงอยู่ตลอดเวลา ฉันต้องเห็น ต้องบันทึก ต้องจดจำทุกอย่างไว้ เพราะมันคือหน้าที่ของผู้รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียว

เนื้อหาปกหลัง : คืนนั้นฉันเก็บความลับให้ฆาตกร LIVE TO TELL

ในบ้านหลังเล็ก ๆ แถบชานเมืองบอสตัน เด็กหญิงตัวน้อยขดตัวใต้ผ้าห่มนอนนิ่งฟังเสียงหวีดร้องสลับเสียงกระสุนนัดแล้วนัดเล่า พ่อร้องเรียกชื่อเธอพร้อมแสยะยิ้ม ก่อนจะลั่นไกปลิดชีพตัวเองด้วยปืนที่ใช้ฆ่าทุกคนในบ้าน        แดเนียล เป็นเพียงคนเดียวที่รอดชีวิตจากโศกนาฏกรรมคืนนั้น บาดแผลในจิตใจทำให้เธอเลือกเป็นพยาบาล
เพื่อช่วยเหลือเด็กที่มีชะตากรรมเดียวกัน เธอมีชีวิตที่ดีและเป็นปกติสุขตลอด 25 ปีที่ผ่านมา จนกระทั่งเกิดเหตุฆ่ายกครัวสองคดีติด…ลำดับการฆ่าเหมือนจำลองมาจากครอบครัวของแดเนียล แถมเหยื่อสองคนยังเป็นเด็กที่เคยอยู่ในการดูแลของเธอด้วย ภาพเหตุการณ์ทั้งหมดในคืนนั้นพลันปรากฏขึ้นในความทรงจำ มีบางเรื่องที่เธอไม่เคยบอกใครแม้แต่ตำรวจ และความลับดำมืดนั้นกำลังพาเธอไปเผชิญกับค่ำคืนอันแสนวิปริตอีกครั้ง “นิยายของ Lisa Gardner บีบคั้นอารมณ์จนแทบอยากขอเครื่องปั๊มหัวใจทุกครั้งที่อ่าน” – Harlan Coben

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : คืนนั้นฉันเก็บความลับให้ฆาตกร LIVE TO TELL

ลิซา การ์ดเนอร์กลับมาท็อปฟอร์มอีกครั้งกับผลงานเล่มล่าสุดในนิยายชุด Detective D.D. Warren "Live to Tell" หรือในชื่อภาษาไทยว่า "คืนนั้นฉันเก็บความลับให้ฆาตกร" ว่าด้วยเรื่องราว "แดเนียล" พยาบาลจิตเวชเด็ก เมื่อยี่สิบห้าปีก่อนเธอเป็นคนเดียวที่รอดชีวิตจากเหตุฆ่ายกครัว คำให้การของเธอช่วยให้ตำรวจปิดคดีได้ เธอเยียวยาตัวเองจนแข็งแกร่งและเลือกประกอบอาชีพช่วยเหลือเด็กคนอื่นๆ จนกระทั่งเธอรับรู้ข่าวฆาตกรรมที่เกิดขึ้นกับครอบครัวหนึ่ง มันอาจดูเหมือนเหตุร้ายที่เกิดขึ้นได้ในเมืองใหญ่ แต่มีเพียงแดเนียลเท่านั้นที่รู้ว่ามันเป็นการจำลองโศกนาฏกรรมของครอบครัวเธอขึ้นมา ความทรงจำบางอย่างที่เลือนหายไปเริ่มหวนคืนกลับมา คืนนั้นมี "ความลับ" ที่ไม่เคยถูกแพร่งพราย และเธอก็เป็นคนเก็บความลับนั้นให้ฆาตกร ความลับที่ว่าคืออะไร ค้นหาคำตอบได้ในนิยายระทึกขวัญเชิงจิตวิทยาระดับมาสเตอร์พีชเล่มนี้ คำตอบจะทำให้คุณต้องขนลุกเกรียว

น้ำพุสำนักพิมพ์