รายละเอียด : ศิลปกรรมโบราณในอาณาจักรสุโขทัย

ศิลปกรรมโบราณในอาณาจักรสุโขทัย

สุโขทัย คือ รัฐเก่าแก่เมื่อกว่า 700 ปีมาแล้ว มีศูนย์กลางอยู่ที่เมืองสุโขทัย และมีเมืองบริวารกระจายอยู่รอบๆ และในบริเวณภาคกลางตอนบน งานศิลปกรรมของสุโขทัยได้รับการสร้างสรรค์ขึ้นเป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่ทำขึ้นในฐานะเป็นวัตถุหรือสิ่งก่อสร้างทางศาสนา ด้วยการผสมผสานอิทธิพลศิลปะจากหลากหลายแหล่งเข้าด้วยกัน หนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือนำชมศิลปกรรมโบราณและวัดสำคัญในอาณาจักรสุโขทัย ซึ่งประกอบด้วย เมืองสุโขทัย ศรีสัชนาลัย กำแพงเพชร และพิษณุโลก โดยอธิบายอย่างกระชับ พร้อมภาพประกอบเป็นจำนวนมาก ทั้งภาพถ่าย ภาพวาด ภาพจำลอง และแผนผัง  ที่สำคัญคือ มีศรชี้นำชมพร้อมคำบรรยาย ซึ่งจะทำให้ผู้อ่านเข้าใจได้ง่าย ทั้งหมดพิมพ์เป็นภาพสีอย่างสวยงาม

สารบัญ : ศิลปกรรมโบราณในอาณาจักรสุโขทัย

• เกริ่นนำ : ชุมชนถลุงเหล็ก สมัยก่อนประวัติศาสตร์ - ประวัติศาสตร์สุโขทัยโดยสังเขป - ศาสนาสุโขทัย
• ศิลปกรรม เมืองสุโขทัย : เมื่องสุโขทัย - วัดมหาธาตุ - วัดตระพังเงิน - ศาลตาผาแดง - วัดศรีสวาย
• ศิลปกรรม เมืองศรีสัชนาลัย : เมืองศรีสัชนาลัย - วัดพระศรีรัตนมหาธาตุเชลียง - วัดเจ้าจันทร์ - วัดชมชื่น
• ศิลปกรรม เมืองกำแพงเพชร : เมืองกำแพงเพชร - ศิลปกรรมในกำแพงเพชร - วัดพระแก้ว - วัดช้างเผือก
• ศิลปกรรม เมืองพิษณุโลก : เมืองพิษณุโลก - วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ - วัดเจดีย์ยอดทอง
• เชิงอรรถ
• บรรณานุกรม

รีวิวโดยผู้เขียน : ศิลปกรรมโบราณในอาณาจักรสุโขทัย

การจัดทำหนังสือ "ศิลปกรรมโบราณในอาณาจักรสุโขทัย" เล่มนี้ ได้อิงกับเส้นทางการท่องเที่ยวที่กำหนดโดยการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) โดยนำเสนอข้อมูลความเป็นมาและความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของแหล่งข้อมูลทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี ลักษณรูปแบบศิลปกรรม การวิเคราะห์ ข้อมูล แนวคิด คติการสร้าง การกำหนดอายุสมัย และความสำคัญของแหล่งศึกษานั้นๆ ไว้อย่างครบถ้วน หนังสือเล่มนี้จึงสามารถใช้ในการเรียนการสอนในสถาบันอื่นๆ ที่มีการเรียนการสอนทางด้านประวัติศาสตร์ศิลปะ โบราณคดี การท่องเที่ยว มัคคุเทศก์ การจัดการวัฒนธรรม เอเชียศึกษา รวมทั้งผู้สนใจโดยทั่วไปก็สามารถอ่านได้ ซึ่งผู้เขียนหวังว่าจะทำให้มีการพัฒนาคุณภาพการรับรู้ทางด้านศิลปกรรมไทยได้ดียิ่งขึ้น อันเป็นการเพิ่มคุณค่าและมูลค่าของมรดกวัฒนธรรมไทยยิ่งขึ้นไป

ศาสตราจารย์ ดร.ศักดิ์ชัย สายสิงห์ นักวิจัยดีเด่นแห่งชาติ สาขาปรัชญา ประจำปี พ.ศ.2556 สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.)