รายละเอียด : เล่ห์รักคณิกา

เล่ห์รักคณิกา

มี่เฟยมองซิกซ์แพ็กเขาอย่างหื่นกระหาย ปกติแล้วหากนางเลือกควงนายแบบสักคน นางจะชอบคนมีกล้าม ชอบลูบไล้ชอบสัมผัส.. และซิกซ์แพ็กของเจ้าเด็กตรงหน้า นางไม่อยากยอมรับเลยว่าน่าฟัดให้ขาดใจ!"

"จะ.. เจ้ามองอันใด!" เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากนาง หมิงซือ ก็เริ่มทำตัวไม่ถูก เขาโยนเสื้อใส่หน้านางและโชคดีที่มันยาวพอจะปกปิดอะไรๆ ก่อนจะเอาแขนสองข้างกอดรัดตัวเองไว้อย่างหวงแหน จะไม่ให้เขาทำเช่นนี้ได้อย่างไร เมื่อครู่ที่ดวลกันนางพูดถึง "ไรขน" ของเขาสตรีหน้าไม่อายเช่นนี้มองเขาราวกับจะกลืนกิน!

มี่เฟยไม่ได้ตอบอะไรกลับ แต่พอเห็นเขาทำท่าหวงแหนร่างกาย เช่นนั้น นางจึงมองต่ำลงไปที่หน้าท้องตรงขอบกางเกงตัวบาง นางสังเกตเห็นไรขนอ่อนๆ ที่เชื่อมต่อลงไปข้างล่าง "เจ้าเด็กนี่มีไรขนจริงๆ ด้วยแฮะ"

มี่เฟยอมยิ้มอย่างเหม่อลอย ก่อนจะมองต่ำลงไปที่กลางหว่างขา เนื้อผ้าผืนบางดุดันออกมาข้างนอก มันตึงจนคับแน่นคล้ายจะระเบิด

หญิงสาวเบิกตาโต เมื่อมิติที่นางจากมามีหลายครั้งที่นางเกือบจะได้ลิ้มลองรสชาติราคะ แต่เพราะคำทำนายบ้าๆ และอาม่าที่บ้านคอยขัดขวางอยู่ตลอด ทำให้นางไม่เคยได้ลิ้มรสและสัมผัสมันสักครั้ง.. มันจะเป็นอะไรไหมถ้าหาก..

เนื้อหาปกหลัง : เล่ห์รักคณิกา

มี่เฟย ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองอยู่ในร่างของสาวอวบอ้วน ใบหน้าเต็มไปด้วยสิวเกรอะกรัง เป็นนางคณิกาไร้ค่าอยู่ในหอโคมแดง นางอเนจอนาถใจได้เพียงชั่วยามก็ลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเองเสียใหม่ให้ตายสิ! ร่างเก่านางคือนางแบบชั้นแนวหน้าเชียวนะ นางยอมตายได้ แต่ยอมไม่สวยไม่ได้ ชะตาชีวิตคือสิ่งท้าทาย เป้าหมายของนางคือเปลี่ยนสตรีธรรมดาๆ นางหนึ่งให้เป็นสตรีสูงค่าสู่จุดมุ่งหมายอันยิ่งใหญ่ โดยมี ซูหยางหมิงซือ องค์ชายไม่เอาถ่าน เสเพลไปวันๆ ตามตื๊อ ยียวน ก่อกวน ชวนท้าประลอง จนแพ้เดิมพันก็มิได้ทำให้องค์ชายผู้นี้เข็ดหลาบ!

"จะ..เจ้า! เจ้าว่าข้าไร้สมองหรือ!" "หืม..ฉลาดแฮะ"

"ข้าเป็นเพียงคณิกาต่ำต้อย มีหรือจะกล้าว่าท่าน" มี่เฟยยอบกายเล็กน้อย เสแสร้างแกล้งตีหน้าแต่มีหรือองค์ชายเก้าซูหยางหมิงซือที่โดนเล่ห์เหลี่ยมนางมาสารพัดจะมิรู้ว่านางเพียงหยอกเย้าเขาเท่านั้น

"หึ เช่นนั้นก็เรียกเปิ่นหวางว่าหวางเยี่ยเสีย" องค์ชายเก้ายกแขนขึ้นกอดอกตัวเอง เชิดหน้าและสะบัดไปด้านข้างเล็กน้อยเหมือนองค์ชายผู้สูงศักดิ์ "ไม่เจ้าค่ะ" "เรียกเปิ่นหวางว่าองค์ชายเดี๋ยวนี้!"

"หือ? ท่านช่างอารมณ์ร้อนยิ่งนัก มามะ มี่เฟยคนนี้จะทำให้ท่านอารมณ์เย็นลงเอง" คณิกาสาวเดินเข้าประชิดลำตัวชายหนุ่ม ลำแขนเรียวโอบกอดเอวสอบไว้หลอมๆ พลางซบใบหน้าชวนฝันที่ลาดไหล่หนา

"สะ..สตรีหน้าไม่อาย!" ชายหนุ่มรีบสะบัดตัวออกคล้ายรังเกียจ ใบหน้าขาวนวลเห่อร้อนอย่างช่วยไม่ได้ "เช่นนั้นใครที่หน้าแดงใส่ข้ากัน" หญิงสาวอมยิ้มล้อเลียนเขาเบาๆ"