รายละเอียด : ทัณฑ์มธุรส

“จะไปไหน” เสียงเข้มถามมาทันที“ไปนอนข้างนอกค่ะ”“ผมบอกแล้วไง ว่าถ้าไม่มานอนบนเตียงก็ให้ยืนหลับอยู่ตรงโน้น”หญิงสาวกัดฟันกรอด “คุณจะหาเรื่องแกล้งมัตใช่ไหม”“ใช่” ปัตต์ผุดลุกขึ้นนั่ง มองจ้องหน้าคนเชิดหน้าสู้ตาผ่านแสงรำไรจากไฟดาวน์ไลท์ด้านนอก“ทำไมต้องแกล้งกันด้วย”“เพราะมันคือสิ่งที่คุณควรได้รับ”“โอเค” หญิงสาวพยักหน้า สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วเลื่อนประตูปิดก่อนเดินกลับไปยืนที่เดิม ทั้งที่เก้าอี้ใกล้ๆ ก็มีแต่เมื่อเขาบอกให้ยืนหลับเธอก็ต้องยืน แถมยืนหันหลังให้และหลับตาแน่นเพื่อปล่อยให้หยาดน้ำตาหลั่งรินออกมาเงียบๆปัตต์กัดฟันมองคนยืนหันหลังให้อย่างท้าทาย เสื้อสีขาวที่เธอใส่และเรียวขาขาวลออคู่นั้นทำให้พอจะเห็นภาพเรือนร่างชัดเจนเมื่อสายตาเริ่มชินกับความมืดและแสงเพียงน้อยนิดที่ลอดผ่านกระจกฝ้าประตูเข้ามา“อย่าท้าทายผมนะมัต” เสียงเข้มคำรามออกไปไม่เบานัก “ฉันเปล่า ก็คุณบอกเองว่าถ้าไม่นอนบนเตียงก็ให้ยืนหลับตรงนี้ ฉันก็เลือกที่จะยืนตรงนี้แล้วไง”“จะมานอนเองดีๆ หรือรอให้ผมไปอุ้มมานอน”“จะอะไรกันหนักหนานะ คุณก็นอนไปสิ มัตนอนตรงนี้ก็ได้”“เลือกมา”“หยุดกวนประสาทกันสักทีได้ไหม ดึกแล้ว นอนเถอะค่ะพรุ่งนี้มีงานแต่เช้าไม่ใช่เหรอ”ปัตต์กัดฟันกรอด เริ่มนับถอยหลังจากห้าไปถึงสองแล้วสะบัดผ้าห่มลงจากเตียง ก้าวยาวๆ ไม่กี่ก้าวก็ได้ตวัดร่างคนสะดุ้งสุดตัวขึ้นอุ้มอย่างรวดเร็ว“ปล่อยนะ!” ขู่แล้วผลักกายออกห่างแผงอกกว้าง พยายามดิ้นรนลงจากอ้อมแขนที่แข็งแกร่งราวคีมเหล็ก ปัตต์ไม่ตอบโต้และไม่ยอมอ่อนข้อให้ เพียงไม่กี่ก้าวเหมือนขามาเขาก็สามารถพามัตติกาไปโยนลงบนเตียงได้สำเร็จ พอหญิงสาวขยับตัวหนีก็ถูกกดหัวไหล่ให้นอนราบลงด้วยมือหนึ่ง ก่อนที่ผ้าห่มผืนใหญ่จะถูกอีกมือตวัดมาห่มทับตัว มัตติกายังคงดิ้นรนและต่อว่าต่อขานแต่ก็ต้องนิ่งตะลึงเมื่อถูกสองมือของปัตต์จับกดแนบที่นอนพร้อมกับวาดท่อนขากางคร่อมเหนือตัวเธอ“ทีนี้เลือก ว่าจะนอนหลับเองดีๆ หรือจะให้ผมกล่อม”หญิงสาวอ้าปากค้าง ก่อนจะรีบกลืนสารพัดคำต่อว่าที่เตรียมไว้ลงคอแล้วนอนนิ่ง “หลับเองค่ะ คุณก็นอนเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”ถ้าว่าง่ายอย่างนี้เสียแต่แรกก็ไม่ต้องเหนื่อยนานหรอก... ปัตต์ลอบเป่าปากในความมืด คิดถูกแล้วที่เอาผ้าห่มมาคลุมเรือนร่างเย้ายวนของเธอไว้เป็นเกราะป้องกันความเสี่ยงเสียก่อน แต่กระนั้นการขยับกายลงจากร่างของหญิงสาวใต้ผ้าห่มก็ยังสร้างความทรมานให้กายหนุ่มอย่างน่าโมโห เขาไม่อยากรู้สึกรู้สากับเรือนร่างของผู้หญิงคนนี้เลย เขาโกรธเธอ แค้นเธอ แต่ทำไมถึงไม่นึกรังเกียจอะไรสักอย่างที่เป็นเธอเลย ทำไมถึงอยากที่จะเห็นหน้า อยากสัมผัสจับต้องอยู่เรื่อยทำไม... ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้กับคนที่ทำร้ายหัวใจกัน!