รายละเอียด : วิกฤตรัก CEO (ซีรี่ส์ชุด วิกฤตรัก ลำดับที่ 1)

วิกฤตรัก CEO (ซีรี่ส์ชุด วิกฤตรัก ลำดับที่ 1)

"คุณกรณ์ อื้ม ยะ อือ.. " จูบอีแล้ว จูบนานมาก คุณกรณ์จูบเธอลึกซึ้งราวกับว่าจะเป็นจูบครั้งสุดท้าย ระสาก็ยังเป็นระสา เงอะงะโต้ตอบไม่เป็น ตัวอ่อนระทวยแทบละลาย "ปะ.. ปล่อย สะ.. สานะคะ คือ.. " "ทำผิด ไม่มีความรับผิดชอบ ขัดคำสั่ง ต้องโดนลงโทษ" "ว่าไงนะคะ ลงโทษ!"

ดวงตากลมโตเบิกกว้าง คำว่าลงโทษของบอสทำเอาคนตัวเล็กใจคอไม่ดีแววตาของเขานิ่งแล้วเปล่งแสงระยิบระยับบางอย่าง สุดท้ายยกยิ้มมุมปากแสดง ความเหลี่ยมจัดในแบบที่ระสาคาดเดาไม่ถูกว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร จะมาไม้ไหนที่แน่ๆ อยู่ในห้องนอน และเธออยู่ล่าง ส่วนเขาอยู่บน ระสาไม่โอเค

"ลงโทษ มันเข้าใจยากตรงไหนคำนี้ หืม ระสา" ทำเสียงล้อเลียนในลำคอแล้วยื่นหน้าเข้ามาอีก หนักกว่านั้นคือ มือของบอสไม่ใช่เพียงกอด แต่เริ่มเคลื่อนที่ไปแบบช้าๆ ตามแผ่นหลัง สีข้าง หนักสุดบริเวณสะโพก ระสาถึงกับกลั้นใจ มันวาบหวิวจนทำตัวไม่ถูก "มะ.. มัน ดึกแล้วนะคะคุณกรณ์" "พรุ่งนี้วันเสาร์"

เนื้อหาปกหลัง : วิกฤตรัก CEO (ซีรี่ส์ชุด วิกฤตรัก ลำดับที่ 1)

CEO หนุ่มสุดฮ็อตปรอทแตกอย่าง ปกรณ์ อิทธิพลวณิช ชอยส์ ซ่อนเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวไว้ภายใต้ความนิ่งและมาดสุขุมของผู้บริหารระดับสูง เก็บงำความเจ้าชู้ของตัวเองไว้ไม่ปล่อยออกมาแผลงฤทธิ์กับผู้ช่วยเลขาฯ สาวคนใหม่ สมันน้อยอย่าง ระสา จึงดูตื่นกลัวไม่น้อยยามได้เห็นพายุหึงหวง เมื่อรู้ว่าหล่อนไปโปรยเสน่ห์ใส่หนุ่มอื่น
ชายหนุ่มลืมจนหมดสิ้นแล้วว่าเคยปรามาสหล่อนไว้เยอะ ใช่! หล่อนหน้าจืดสนิท เฉิ่ม และก็เชย แต่นาทีนี้เขาไม่สนกับภาพลวงตาที่หล่อนสร้างขึ้นมา ตั้งหน้าตั้งตาทำตัวเป็นก้างชิ้นโต ขัดขวางหล่อนทุกทาง ก่อนจะพลิกเกมให้ตัวเองเป็นฝ่ายกำชัยชนะ!

"อยากมีแฟนใช่ไหม" "สาบอกไปแล้วว่าเปล่า" "งั้นมาเป็นแฟนฉัน" เขาพูดหน้าตาย และอยากหลุดขำเมื่อเห็นใบหน้าเนียนตื่นตะลึงปากอ้าหวอ มันแปลกตรงไหน ยายซื่อบื้อเอ๊ย แต่ให้ตายเถอะ วันนี้พอไม่สวมแว่นความสวยความน่ารักที่เขาเคยเห็นเพียงคนเดียว มันก็ปรากฏให้ผู้ชายในคลับเห็น เขาเกลียดสายตาพวกนั้น

"คุณกรณ์เมาใช่ไหม หรือว่ามึนจนเผลอพูดออกมา" "เหล้าแค่นั้นมันทำอะไรฉันไม่ได้หรอกหนูน้อยระสา เลิกกับไอ้เขต ให้มันเป็นแฟนได้แค่วันเดียวที่เหลือฉันจะรับช่วงต่อเป็นแฟนให้เอง" ไม่ใช่ประโยคขอร้อง แต่มันคือประโยคคำสั่ง ดวงตาสีน้ำตาลคู่คมแน่วแน่ขนาดนั้น ระสากลืนน้ำลายลงคอกับสถานะที่เขาบอก แฟนเหรอ เป็นแฟนบอส "สาไม่ตลกนะคะ อย่ามาล้อเล่นกับสา" "ยายหน้าจืด น้ำเสียงฉันล้อเล้นเหรอ" "ไว้พะ.. พรุ่งนี้ตื่นมาแล้วคุณกรณ์ไม่เมาเราค่อยคุยกันใหม่นะคะ" "อย่าให้ต้องโมโห ระสา" "แล้วบรรดาคู่ควงของคุณกรณ์ล่ะคะ" "หึง?" เลิกคิ้วเล็กน้อย แต่ทำไมนะเธอจึงรู้สึกว่าเหมือนบอสกำลังพอใจกระนั้นแหละ หึ ทำไมต้องหึง ระสาบอกตัวเองว่าไม่ได้รู้สึกแบบนั้นสักนิด แค่อิจฉาเฉยๆ หรอก "ตอบสิ" "ไม่อยากตอนค่ะ"