รายละเอียด : ก่อนมรณาจะมาถึง

ก่อนมรณาจะมาถึง

คุณค่าของชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเกิดมาเป็นคนก็มีคุณค่าแล้ว แต่ขึ้นอยู่กับว่าเกิดมาเป็นคนแล้วเราเป็นคนอย่างไร ถ้าทำเพื่อตัวเอง เราก็เป็นได้แค่คนคนหนึ่ง เกิดมาเพื่อตายถมแผ่นดิน แต่ถ้าเกิดมาแล้วทำเพื่อคนอื่นตัวเองสำเร็จแล้วทำเพื่อคนอื่น เราจะเป็นคนคนหนึ่งที่เกิดมาแล้วทำให้แผ่นดินนี้ดีงามขึ้น มีคุณค่าขึ้น สูงส่งขึ้น เมื่อมนุษย์รู้จักทำเพื่อคนอื่น คนคนนั้นจึงจะเป็นมนุษย์ที่เกิดมาแล้วใช้ชีวิตคุ้มค่าที่สุด ชีวิตของเขาจึงจะเป็นชีวิตที่ยอดเยี่ยม เป็นชีวิตที่น่ายกย่อง เป็นชีวิตที่น่าเจริญรอยตาม และเป็นชีวิตแห่งแรงบันดาลใจ

สารบัญ : ก่อนมรณาจะมาถึง

• ทำให้ชีวิตมีคุณค่า
• เทียบทองคำด้วยคุณงามความดี
• ระลึกถึงความตายสบายนัก
• ความตายเป็นสัจธรรม
• อย่าประมาทในชีวิตว่าจะยืนยาว
• อย่าประมาทในวัยว่ายังหนุ่มยังสาว
• อย่าประมาทในสุขภาพว่ายังแข็งแรง
• อย่าประมาทในเวลาว่ายังมีอยู่มาก
• อย่าประมาทในคุณงามความดีว่าเอาไว้ก่อน
• วันหลังค่อยทำ
• เธอพลาดอะไรหรือเปล่า

รีวิวโดยผู้เขียน : ก่อนมรณาจะมาถึง

"ความตาย" เป็นสัจธรรมสุดท้ายที่ทุกชีวิตต้องเจออย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง ในเมื่อไม่มีทางหลีกเลี่ยง เราจึงจำเป็นต้องเรียนรู้ เตรียมตัว และรับมือกับความตายนั้นอย่างดีที่สุด ศิลปะในการเรียนรู้ เตรียมตัว และรับมือกับความตายอย่างดีที่สุดดังกล่าวมานั้น ในพุทธศาสนาเราเรียกว่า "มรณัสสติภาวนา" หรือ "มรณานุสติ" อันแปลว่า การเจริญสติด้วยการระลึงถึงความตายเป็นอารมณ์ คำว่า "อารมณ์" ในที่นี้หมายถึง เป็นเครื่องมือในการทำความเข้าใจ เป็นกุศโลบายในการกำหนด เรียนรู้ พิจารณาดูอย่างลึกซึ้ง จนเกิดความรู้เท่ารู้ทันความตายอันเป็นธรรมดาสามัญของชีวิต

เราเรียนเรื่องความตาย ไม่ใช่เพื่อให้กลัวตาย แต่ท่านให้เรียนเรื่องความตายเพื่อให้ดำรงชีวิตอย่างคุ้มค่า ก่อนที่ความตายจะมาถึง เราเรียนเรื่องความตาย ไม่ใช่เพื่อให้เบื่อหน่ายชีวิต แต่เพื่อให้การตายกลายเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาทางจิตและปัญญา กล่าวอีกนัยหนึ่งว่า เราเรียนเรื่องความตายเพื่อให้เข้าใจถึงสัจธรรมสูงสุดจนกระทั่งเห็นว่า ความตายนั้นมีอยู่ แต่ผู้ที่ตายไม่มีจริง

การศึกษาเรื่องความตาย เป็นการศึกษาที่จำเป็นต่อมนุษย์ทุกคน แต่น่าเสียดายที่ไม่สู้มีใครอยากเรียนรู้ในเรื่องที่สำคัญที่สุดเช่นนี้ เพราะเราถูกความกลัวและถูกมายาคติของสังคมปกคลุมเอาไว้ว่า ความตายเป็นเรื่องอัปมงคล เป็นเรื่องน่ากลัวเพราะการมีทัศนคติที่ผิดเช่นนี้เอง วันหนึ่งเมื่อความตายใกล้มาถึงตัวเอง เราจึงทำอะไรไม่ถูก เตรียมอะไรก็มไม่ทัน แย่งยิ่งไปกว่านั้นคือ ต่างก็พากันกลัวตาย และเพราะกลัวตาย ความตายจึงกลายเป็นฉากสุดท้ายที่ไม่สงบ ไม่สง่างาม และไม่ก่อให้เกิดความเข้าใจต่อชีวิตในช่วงสุดท้าย อันเป็นช่วงสำคัญที่สุดช่วงหนึ่งของชีวิต

ในหนังสือ "ก่อนมรณาจะมาถึง" ซึ่งเป็นผลงานที่เกิดจากการเรียบเรียงคำบรรยายของผู้เขียนในต่างกรรมต่างวาระเราจะได้เรียนรู้ทำความเข้าใจเรื่องความตายในหลากหลายแง่มุมพร้อมทั้งเรียนรู้วิธีที่จะดำรงชีวิตโดยไม่ประมาท โดยอาศัยความตายมาเป็นแรงบันดาลใจในการฝึกหัดพัฒนาตัวเอง ผู้เขียนจะพาไปเรียนรู้เกี่ยวกับความตาย และศิลปะในการถือเอาประโยชน์จากมรณัสสติในแง่มุมที่สูงขึ้นไปตามลำดับ จนกระทั่งเราสามาถรมองเห็นว่า ความตายนั้นมีอยู่แต่ผู้ตายนั้นไม่เคยมีฃ

ว.วชิรเมธี ศูนย์วิปัสสนาสากลไร่เชิญตะวัน

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ก่อนมรณาจะมาถึง

คนเรามักไม่ได้เห็นว่าความตายเป็นเรื่องใกล้ตัว เพราะส่วนใหญ่จะรอวันสำคัญที่สังคมกำหนดว่าเป็นวันนั้นวันนี้แล้วค่อยให้ความสำคัญ เช่น วันพ่อ ถึงจะพาพ่อออกไปกินข้าวนอกบ้าน วันแม่ ถึงจะซื้อมะลิมากราบแม่ วันสงกรานต์ ถึงจะไปทำบุญให้บรรพบุรุษ วันวาเลนไทน์ ถึงจะซื้อดอกไม้ให้แฟน วันเกิดถึงจะมอบของขวัญหรือสิ่งพิเศษให้กัน วันงดสูบบุหรี่โลก ถึงจะงดสูญ วันสำคัญทางศาสนา ถึงไปเข้าวัดทำบุญ เป็นต้น

การที่เราไม่เห็นความสำคัญของชีวิตในแต่ละขณะ เป็นเหตุให้เราทุกคนตั้งอยู่บนความประมาทในการใช้ชีวิต ประมาทว่ายังมีเวลาเหลือให้ทำอะไรอีกมาก เราถึงได้ผัดวัดประกันพรุ่งเดี๋ยวก่อน...ค่อยทำ ยังไม่ถึงเวลา ทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรมารับรองให้เราได้เลย เราจะมีอายุยืนยาวอยู่ได้จนหมดอายุขัย

หนังสือ ก่อนมรณาจะมาถึง จะทำให้ทุกคนตระหนักถึงคุณค่าในการมีชีวิตอยู่ว่าทำอย่างไรจึงจะเกิดประโยชน์สูงสุดแก่ตนเองและผู้อื่น เพราะทุกวันที่ยังมีชีวิตอยู่ เป็นวันที่เรายังสามารถทำในสิ่งที่อยากทำ ยังมีโอกาสได้ทำในสิ่งที่ยังไม่ได้ลงมือทำ หากเราปล่อยให้แต่ละวันผ่านเลยไปโดยไร้ประโยชน์แล้ว เราจะพลาดโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย โอกาสที่เราได้เกิดในสุคติภูมิ ได้เกิดเป็นมนุษย์ โอกาสที่ได้พบพระพุทธศาสนา

ดังนั้น จงทำทุกวันให้มีคุณค่า ทำทุกวันให้ดีที่สุด เพื่อที่เราจะได้ไม่เสียดาย ไม่เสียใจในภายหลัง จะว่าไปแล้ว เราควรให้ความสำคัญในทุกขณะที่ยังมีลมหายใจอยู่ด้วยซ้ำไป จึงจะถือได้ว่าเป็นผู้ไม่ประมาทในชีวิต อีกทั้งเป็นการปฏิบัติตามพระปัจฉิมวาจาของพระพุทธองค์ที่ว่า "บัดนี้เราจักเตือนพวกเธอทั้งหลายว่าสังขารทั้งหลาย มีความเสื่อมไปเป็นธรราดา พวกเธอทั้งหลาย จงให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด"

สำนักพิมพ์อมรินทร์ธรรมะ