รายละเอียด : ใจเย็นกับเป็นไท

ใจเย็นกับเป็นไท

"ใจเย็น" คือชื่อที่ตั้งจากปรารถนาของแม่ ว่าต้องการให้ลูกชายเป็นคนสุขุม นิ่งเย็น และไม่ใจร้อนดังผู้เป็นพ่อ แต่ปรารถนานั้นอาจทะลักล้นจนที่อยากให้นิ่งเย็นก็กลับกลายเป็นเยือกเย็นดุจน้ำแข็ง และบาดลึกหากไม่ทันได้ระวังตัว

ขณะที่ "เป็นไท" นั้นไม่มีอะไรสมชื่อเลยสักอย่าง อดีตเหมือนเป็นสิ่งที่จองจําเขาไว้ อดีตที่เคยถูกกักขังและทําร้ายจากพ่อแท้ๆ ของตัวเอง และเพราะอยากเป็นอิสระ ก้าวร้าวจึงแผดเผาตัวตน ลนลามมอดไหม้ไปถึงคนรอบข้าง

แล้ว...เย็นเป็นน้ำแข็งจะละลายลงเพราะไฟ หรือไฟเลยจะดับมอดเพราะน้ำแข็ง

รีวิวโดยผู้เขียน : ใจเย็นกับเป็นไท

สวัสดีค่ะ แยมเอง นักอ่านหลายคนคงรู้ว่าแยมไม่ใช่นักเขียนหน้าใหม่ แต่บางคนอาจยังไม่รู้จักกันมาก่อน ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ขอฝากเนื้อฝากตัวในนามปากกา แยมส้มขมคอ ด้วยค่ะ สไตล์การเขียนของแยมเปลี่ยนไปเยอะเลยค่ะ ที่สําคัญนักอ่านหลายคนเลยที่บอกว่าภาษาของแยมไม่เหมือนกันสักเรื่อง บางเรื่องก็บรรยายน้อยสั้นง่าย บางเรื่องก็เยอะจนล้นด้วยความมันมือ หรือก็คือเรื่องนี้ “ใจเย็นกับเป็นไท"

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณต้นแบบภาษาในเรื่องนี้ คุณวีรพร นิติประภา ไอดอลนักเขียนของแยมค่ะ ที่นิยายเรื่อง “ใจเย็นกับเป็นไท" เป็นอย่างที่ทุกคนได้อ่านกันไปนั้น ส่วนสําคัญเพราะนิยายของคุณวีรพรเปิดโลกใหม่ให้กับเราจนรู้สึกว่าอยากเขียนได้แบบนี้บ้าง สุดท้ายก็ได้ออกมาเป็นเรื่องราวของใจเย็นกับเป็นไทค่ะ

ใจเย็นเป็นตัวละครที่แปลกใหม่มากสําหรับแยม และคงแปลกใหม่สําหรับนักอ่านหลายๆ คนด้วย เชื่อว่าระหว่างอ่านหลายคนคงอยากเขย่าคอใจเย็นว่าคิดเยอะเกินไปไหม ฮา ความจริงคงต้องเขย่าคอคนเขียนอย่างแยมด้วยที่ใจเย็นคิดเยอะก็เพราะแยมก็คิดเยอะนี่แหละค่ะ ส่วนเป็นไท น้อง (สรรพนาม ลําเอียงมาก) ซึนๆ แบบนี้ค่อนข้างน่ารังแกสําหรับเรามาก เป็นนายเอกสไตล์แยมเลยละค่ะ และเพราะเป็นลูกรัก เรื่องนี้จึงจบแฮปปี้เอนดิ้งจนหลายคนหมั่นไส้ (และหลายคนก็บอกว่าดีแล้ว อย่าทําน้อง)

สุดท้าย สําหรับนักอ่านทุกคน แยมดีใจมากๆ เลยค่ะถ้าได้อ่านมาถึงตรงนี้ ขอบคุณที่ได้ให้ใจเย็นกับเป็นไทได้เป็นส่วนหนึ่งนะคะ และขอบคุณสําหรับทุกกําลังใจและการสนับสนุนค่ะ

แยมส้มขมคอ