รายละเอียด : ซื่อจื่อ ข้ามาเกิดเป็นท่านเสียแล้ว เล่ม 2
ซื่อจื่อ ข้ามาเกิดเป็นท่านเสียแล้ว เล่ม 2
ลู่จิ้ง หญิงผู้สวมร่าง บุรุษมากวาสนา ซูเซวียน ได้ใช้ชีวิตต่อไปอย่างเรียบเรื่อย แม้รู้การตายของตัวเองก็ตาม แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อมีหญิงสาวที่หน้าเหมือนตนก่อนตายปรากฏขึ้น และการเมืองได้รุนแรงขึ้นจนเกิดการบาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก และ ซูเซวียน กลับกลายเป็นหนึ่งในต้นเหตุของสงคราม ครานี้เขาจะทำอย่างไร เหลือใครที่ไว้ใจได้บ้าง หากแต่หารู้ไม่เรื่องราวนี้กลับผูกกันมาหลายชาติแล้ว
เนื้อหาปกหลัง : ซื่อจื่อ ข้ามาเกิดเป็นท่านเสียแล้ว เล่ม 2
แม้การสิงสู่ของข้า "ลู่จิ้ง" ในร่างของเหิงหยางหวังซื่อจื่อ "ซูเหวียน" ยังเป็นปริศนา หากแต่สงครามศึกสายเลือดชิงบัลลังก์มังกรของ "อู่อวี้เสี่ยง" และ "อู่จื่อหง" ช่างน่าประหวั่นยิ่งกว่า ครานี้ทุกหมู่เหล่าล้วนงัดยุทธวิธีเพื่อปราชัยอีกฝ่ายให้ย่อยยับ แต่ความย่อยยับนั่นเล่า ใครจะเป็นผู้รับไว้...ยังเหลือใครที่ไว้ใจได้บ้าง...ประเดี๋ยว! หากนางรำผู้เฉิดฉายต่อหน้าข้าคือลู่จิ้ง แล้วข้าคือผู้ใดกัน...บุญพาวาสนา (ถีบ) ส่งของข้าและ "ซวี่โฮ่วหมิง" จะสิ้นสุดที่ใดชีวิตหลังความตายต้องวุ่นวายขนาดนี้หรือ...ท่านยมบาลเอาวิญญาณข้ากลับไปเถิด
รีวิวโดยผู้เขียน : ซื่อจื่อ ข้ามาเกิดเป็นท่านเสียแล้ว เล่ม 2
เดิมทีลู่จิ้งเข้าใจว่านางโชคดีมีบุญ ได้กลับมาเกิดใหม่เป็นถึงเหิงหยางหวังซื่อจื่อ ซูเซวียน ต่อให้เป็นบุรุษแล้วอย่างไร ไม่ตายก็ดีถมถืด อุตส่าห์วาดฝันจะเสพสุขในฐานะท่านอ๋องน้อย การณ์กลับไม่เป็นเช่นที่คิด เพราะร่างนี้พ่วงปัญหาตามมาเป็นโขยง! ผู้ใดว่าสวรรค์เมตตา บุญพาวาสนาส่งเสริม...ผีสางนรกกลั่นแกล้งกันชัดๆ นางแค่อยากให้ชีวิตอย่างสงบสุข นี่มันห่างไกลกับคำว่า "สงบสุข" ไปกว่าพันลี้แล้วกระมัง! อนิจจา คิดถึงท่านยมบาลเหลือเ
กานก้า
รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ซื่อจื่อ ข้ามาเกิดเป็นท่านเสียแล้ว เล่ม 2
โบราณว่า "แข่งบุญแข่งวาสนาแข่งไม่ได้" อาจจะจริง หลายสิ่งถูกกำหนดตั้งแต่เกิด ดั่งเช่นพรสวรรค์ บ้างว่าหากมีบุญบารมีสั่งสมจะได้เกิดในชาติตระกูลดี หรือบางคนหลุดพ้นจากเคราะห์โศกมิได้เพราะมีกรรมเก่ามาฉุดรั้ง แต่ใครเล่าที่เกิดมาแล้วจะไม่ดิ้นรนสู่หนทางที่ดีกว่าบ้าง เพียงแต่หนทางนั้นหาได้ใช่เงินทองหรือยศศักดิ์เสมอไป
ดั่งหนทางที่ ลู่จิ้ง ปรารถนา คือการใช้ชีวิตอย่างมีความสุข แม้ร่างกายจะแปรเปลี่ยนไปอย่างไร ย่อมปลงสังขารและใช้ชีวิตตราบที่ชะตาฟ้าเหลือเส้นทางให้เลือกเดิน ไม่เคยอยากได้หรืออิจฉาแก่งแย่งจากใคร แต่เห็นทีเส้นทางแห่งความสุขนั้นจะขลุกขลักและกระแท่นแอ่นงอไปสักเล็กน้อย อืม...ไม่น้อย
บุญอาจจะไม่สู้กรรมเก่า แต่เห็นทียังมีวาสนาอยู่บ้าง รอบข้างจึงเกื้อหนุนกันด้วยความผูกพันธ์และอบอุ่น เพียงแต่เกื้อกันรุนแรงไปนิดความอลหม่านจึงมหาศาล นี่คือนิยายที่วุ่นวายเทือกนั้น อบอุ่นเทือกนั้นเคล้าน้ำตาเทือกนั้น นิยายจีนรักโรแมนติกรสหวานปมขมมาถึงเล่มจบแล้ว
สำนักพิมพ์ 1168