รายละเอียด : พี่เมฆเอวดุ

เฮียเมฆ...ชายผู้ดุดัน และดันดุ เปลี่ยนหญิงไม่ซ้ำหน้า เข็ดขยาดกับคำว่าเมีย และรักแท้...และเธอ...เปิ้ล ปนัดดา...สาวน้อยที่บังเอิญผ่านเข้ามาเขย่าปณิธานอันแข็งแกร่งให้ไขว้เขว...เมื่อความเหงาเป็นขั้วบวกขั้วลบ ชักนำหนุ่มสาวได้มาพบกันในค่ำคืนแสนสยิว....จะเกิดอะไรขึ้น?????“วันนี้ใส่กระโปรงฟิตนะ...เฮียไม่ชอบ ไปเปลี่ยนเลย” เมฆว่า ชักสีหน้าไม่พอใจ“ฟิตอะไร ก็กระโปรงทรงสอบธรรมดา สาวออฟฟิศที่ไหนเขาก็ใส่แบบนี้กันทั้งนั้น”“ก็มันเห็นก้น เห็นส่วนโหนกส่วนนูนรู้ไหม?” เขาเข่นเขี้ยวว่าอย่างไม่พอใจ...ขนาดเห็นเองยังนึกจินตนาการไปถึงไหนๆ แล้วไอ้บรรดาช่างทะโมนในอู่นั่น จะไม่คิดบ้างหรือไร“เผด็จการ ไม่เอาหรอก” หญิงสาวว่าอย่างไม่ใส่ใจ พอเธอเดินผ่าน เมฆก็เกี่ยวเอวหมับคนช่างต่อล้อต่อเถียง แล้วจับเธอคว่ำหน้านอนพาดบนหน้าขา ถลกกระโปรงทรงแคบที่ใส่อยู่ตลบขึ้นมาเหนือบั้นเอว ดึงขอบกางเกงในขึ้น แล้วปล่อยให้ดีดที่ก้นเป็นการสั่งสอน“อ๊าย...เฮียเมฆ ทำบ้าอะไรเนี่ย” ปนัดดาโวยวาย แต่นอกจากเขาจะไม่หยุด เมฆยังดึงรั้งกางเกงชั้นในของเธอลงมา ฉกใบหน้าลงไป งับฟันกัดเข้าที่ก้นกลมขาวหนั่นแน่นนั่นแรงๆ อย่างหมั่นเขี้ยว“โอ้ย...เฮียเมฆ เจ็บนะ...ปล่อยนะ...ปล่อยสิ...เจ็บนะ...โอ้ย...” หญิงสาวร้องลั่นเสียงหลง เมฆยังขย้ำเขี้ยวเบาๆ งับไปอีกหลายที ก่อนที่จะยอมปล่อยปนัดดาตะเกียกตะกายลุกขึ้นจากตัวเขา รีบดึงกางเกงในขึ้นมาสวมใส่ให้เข้าที่ก่อนที่จะมีใครมาเห็นเข้า“คนบ้า...กัดก้นเปิ้ลทำไม เป็นหมาหรือไง?” เธอต่อว่าหน้าดำหน้าแดง ทั้งตกใจ ทั้งฉุนเฉียว“นี่เป็นแค่การเตือนนะ ถ้าไม่รีบไปเปลี่ยนกระโปรง เดี๋ยวเจอจัดหนักกว่านี้อีก...ไม่เชื่อก็ลองดู”เขาพยักพเยิดหน้าข่มขู่ หวงแม้กระทั่งตูดของเธอ ไม่อยากให้ใครมอง ถึงจะอยู่ใต้กระโปรงก็เถอะ“แล้วกระโปรงตัวนี้ก็เหมือนกัน ห้ามใส่ให้เห็นอีก มันรัดตูดจนเห็นเป็นก้อนกลมขนาดนี้ น่าเกลียด” เขาตำหนิ ทั้งๆ ที่มันน่ามองจะตายไป แต่ไม่ชอบให้ใครมามองผู้หญิงของเขานี่นา“กระโปรงซื้อมาแล้ว ไม่ให้ใส่ แล้วจะให้เอาไปทำยังไงไม่ทราบคะ” เธอจีบปากจีบคอถามเสียงสูงประชดคนเผด็จการ ที่นอกจากจะบ้ากาม แล้วยังบ้าอำนาจอีก“ถอดออกมาสิ...เดี๋ยวจะเอาไปเผาให้” เขาว่าอย่างโกรธๆ ที่อุตส่าห์เตือนดีๆ เธอยังมีหน้ามาเถียงอีก