รายละเอียด : วิชาสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สอน
วิชาสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สอน
อาจกล่าวได้ว่า ไม่มียุคใดสมัยใดที่โลกมีการเปลี่ยนแปลงรุนแรงเท่ากับยุคปัจจุบัน จึงหาใช่แต่บัณฑิต หากแต่เราทุกคนจําเป็นต้องทบทวนตนอย่างยิ่งยวด การทบทวนตนเองอย่างจริงจัง เผชิญหน้าความผิดพลั้งล้มเหลว ค้นหาอัตลักษณ์และสร้างตนเองขึ้นมาอีกครั้ง คือคุณสมบัติสําคัญของการมีชีวิตในศตวรรษที่ 21 ศตวรรษที่ความสําเร็จเดิมจะถูกลบล้าง ความท้าทายใหม่เกิดขึ้นทุกวัน วิชาที่เราถูกสอนสั่งในมหาวิทยาลัย จะกลายเป็นสิ่งล้าหลังไปอย่างรวดเร็ว นี่คือศตวรรษที่โลกกําลังเผชิญหน้ากับความรู้ใหม่ อันเป็นสิ่งที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สอน จึงมีแต่ประสบการณ์อันล้ำลึกของปราชญ์ ซึ่งแยกขาดระหว่างความลวงกับความจริง แยกสิ่งยิ่งใหญ่ออกจากสิ่งไร้สาระเท่านั้น ที่จะช่วยให้เราคัดกรองและสร้างสรรค์องค์ความรู้ใหม่ เพื่อรับมือกับความเปลี่ยนแปลงในระดับโลก
คำนำ : วิชาสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สอน
ในภาวะที่คนส่วนใหญ่ในสังคมยังชื่นชมกับใบปริญญาว่าสามารถบันดาลสุขให้กับผู้รับโดยไม่มี เงื่อนไข ผู้แปลหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสุนทรพจน์ที่เลือกมานําเสนอในเล่มนี้ อาจช่วยกระตุ้นให้ท่านผู้อ่านมองเห็น "กับดัก" ของใบปริญญา บทบาทของการศึกษาในบริบทของการใช้ชีวิต ทั้งในฐานะปัจเจกชน และในฐานะพลเมืองของสังคม และอาจช่วยทุกท่านในการตอบตัวเองว่า ความหมายของชีวิตอยู่ที่ใด? เพราะท้ายที่สุดแล้ว การศึกษาของมนุษย์เราทุกคน ย่อมมิได้จบลงเมื่อเดินออกจากรั้วโรงเรียน หากดําเนินไปอย่างไม่หยุดยั้งจวบวันตาย และในหลายแง่มุมการศึกษาใน "โรงเรียนชีวิต” ของเราจะเริ่มต้นได้จริง ก็ต่อเมื่อผ่านพ้นวันรับปริญญาไปแล้วเท่านั้น
สฤณี อาชวานันทกุล
เนื้อหาปกหลัง : วิชาสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สอน
Your time is limited, so don't waste it living someone else's life. - Steve Jobs
เวลาของคุณมีจำกัด อย่าทำให้มันเปล่าประโยชน์ด้วยการใช้ชีวิตของคนอื่น
รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : วิชาสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สอน
สุนทรพจน์ในวันรับปริญญาของมหาวิทยาลัยชื่อดังที่หนังสือ วิชาสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สอน เล่มนี้รวบรวมมา จึงเป็นสุนทรพจน์ที่ทรงพลัง เพราะมันเป็นสิ่งที่คนรุ่นก่อนพูดกับคนรุ่นหลัง เราจะสัมผัสได้ถึงความปรารถนาดี ความรัก และความหวัง เราจะพบข้อคิด การแนะแนว และคําแนะนํา และคงไม่ต้องตอกย้ำว่ากว่าจะได้วิชาเช่นนั้นมา ผู้พูดต้องผ่านช่วงเวลาล้มเหลว พลาดพลั้ง พังทลาย ล่มสลายมากี่ครั้งในชีวิต สุนทรพจน์เหล่านี้จึงคือคําแนะนําที่ดีที่สุด ที่มนุษย์ผู้หนึ่งจะมอบให้กับคนรุ่นหลังได้ มันจึงควรเป็นวิชาสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยมอบให้บัณฑิตในวันรับปริญญา แม้ว่าจะเป็นวิชาที่มิอาจสอนกันได้ในมหาวิทยาลัย
วิชาเหล่านี้คล้ายดังบทสนทนาของมนุษย์กับพระเจ้า เมื่อเราต้องบอกเล่าความจริงสูงสุดบางช่วง บางตอน กลายเป็นวิชาสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สอน ที่เราจําเป็นต้องใคร่ครวญ ทบทวน และอ่านย้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพบความซับซ้อน ท้าทาย อันตราย และความตายในชีวิต มันจึงเป็นหนังสือที่บัณฑิตควรมอบให้บัณฑิต เพราะนี่คือกัลยาณมิตรในรูปหนังสือ
ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา