รายละเอียด : ยมทูตหมายเลข013

ยมทูตหน้านิ่งได้รับหน้าที่ให้ตามเก็บวิญญาณในกล่อง แต่หล่อนกลับฟื้นจากความตายขึ้นมาทั้งยังสามารถเห็นยมทูตได้อีก นี่มันเรื่องอะไรกันนี่!!! เบื้องหน้าคือสถานรับกล่องวิญญาณ ‘ยมทูตหมายเลขศูนย์หนึ่งสาม’ ถูกเรียกตัวมาเพื่อทำภารกิจอย่างเช่นเคยโดยมีสุนัขรับใช้ชื่อเจ้าโซคอยติดตามไปด้วย เมื่อหมายเลขศูนย์หนึ่งสามรับกล่องมาแล้วก็รีบไปยังสถานที่เกิดเหตุ ที่รถทัวร์ประสานงากับรถสิบล้อ ทำให้มีผู้คนบาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก ศูนย์หนึ่งสามพบยมทูตตนอื่นที่มารอรับวิญญาณในกล่องเช่นเดียวกัน แต่เมื่อเปิดกล่องไม้สักที่ซ่อนชื่ออยู่ในนั้นก็พบว่ามันมีเพียงชื่อจริง แต่ไม่มีนามสกุล อีกทั้งยังไม่มีรูปร่างหน้าตาปรากฏให้เห็นอย่างเคย "โฮ่ง!" เสียงเจ้าโซดังขึ้น มันเปลี่ยนร่างจากสุนัขตัวใหญ่สีดำเป็นรูปร่างคล้ายมนุษย์ "นายท่าน ทำไมเป็นเช่นนี้ล่ะ" ศูนย์หนึ่งสามขมวดคิ้วมองไปทางที่มีผู้คนนอนเจ็บตายอยู่ ชื่อและนามสกุลขึ้นอยู่เหนือศีรษะของทุกคน "นั่นไงนาย" ศูนย์หนึ่งสามเดินเข้าไปใกล้วิญญาณที่ตนต้องรับ แต่... "สองคนนี้ชื่อเหมือนกัน" และนั่งที่ติดกันอีกด้วย วาอิม..มีด้วยกันสองคน คนหนึ่งคือผู้หญิงผิวขาวผมยาวตัวเล็ก ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดที่ไหลออกจากศีรษะ ส่วนอีกคนเป็นผู้หญิงรูปร่างอวบ ใบหน้าเละจนแยกไม่ออกว่าใครคนใดคือวาอิมตัวจริงที่ยมทูตสาวจะต้องรับวิญญาณไป "ให้ข้าไปเปลี่ยนที่สถานรับวิญญาณไหมนายท่าน" เจ้าโซเสนอความคิด "ไม่ต้อง เสียเวลา" ศูนย์หนึ่งสามเพ่งพิศสองร่างไร้วิญญาณ ผายมือกลางอากาศ ปรากฏช่วงเวลาก่อนที่ทั้งสองจะหมดลมหายใจและใบหน้าก่อนตายก็แสดงให้เห็นชัดเจน "นางคนนี้คือวาอิมที่เราต้องการ" ยมทูตหน้านิ่งเอ่ยเสียงเย็น "ข้าจะนำนางใส่กล่อง" ศูนย์หนึ่งสามดึงวิญญาณออกร่างสาวร่างอวบ นางลืมตาขึ้น "วาอิมเจ้าจงลงไปยังกล่องนี้ซะ" เสียงที่เย็นยะเยือกดังออกจากปากที่ไม่ขยับแม้แต่น้อย วาอิมดูตื่นตระหนก หล่อนมองไปรอบตัว "กรี๊ดดด!!!" "โฮ่ง!" เจ้าโซกลับร่างเดิมและเห่าให้วาอิมหยุดกรีดร้อง "หยุด!" คำสั้น ๆ ที่หนักแน่นทำให้ทุกอย่างไร้การเคลื่อนไหว วาอิมชะงัก หล่อนน้ำตาไหล "ฉันยังไม่อยากตาย อย่าเอาฉันไปเลย" ศูนย์หนึ่งสามมองหล่อนด้วยสายตาว่างเปล่า ยมทูตสาวเปิดกล่องไม้สักขึ้น มีแสงสว่างสีขาวประกายสวยงาม หลอกล่อให้วิญญาณทุกดวงลงไปยังกล่อง วาอิมมองแล้วหลงใหลแต่แล้วก็เกิดอสุนีบาตเสียงดังสนั่น วาอิมกรีดร้องหลุดจากมนตร์สะกด หล่อนวิ่งหายไปในความมืด