รายละเอียด : เสี้ยวรักอสูร

เสี้ยวรักอสูร

"ออกไป! ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน ถ้าให้ดีเธอก็ควรจะออกไปจากชีวิตของฉันด้วย! สิ่งที่ฉันติดค้างกับเธอฉันจะชดใช้ให้ แต่ช่วยออกไปจากชีวิตของฉันได้ไหม" กันต์ค่อยๆ ละสายตาจากหน้าระเบียงไปสบตากลมโตที่มีน้ำใสๆ เอ่อ "ริน...ริน" "ฉันไม่อยากให้เธอมีความหวัง ไม่อยากให้เธอคิดไปเองว่าการที่ฉันทำดีเพราะมีใจ ฉันแค่รู้สึกผิดที่ทำไม่ดีกับเธอก็เท่านั้น" "แต่ตอนที่คุณทำดีกับริน คุณยังไม่รู้ความจริงเลย" หญิงสาวพยายามทักท้วง ด้วยเธอไม่เชื่อว่าสิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง "ออกไป!" กันต์ชี้นิ้วไปที่ประตู แต่คนถูกไล่ยังคงยืนดันทุรัง "คุณกันต์...ที่ผ่านมาคุณเกลียดริน เพราะคุณคิดว่ารินทำร้ายคุณและครอบครัว" รินนราพูดช้าๆ พลางเช็ดน้ำตาที่ไหลอย่างไม่ขาดสาย เธอสะอื้นมองเขาไม่วางตา "ตอนนี้คุณรู้แล้วว่ารินไม่ได้ทำ คุณ...คุณคิดจะรักรินบ้างไหมคะ" เขานิ่งอึ้งมองใบหน้าเปื้อนน้ำตา แล้วก้าวเข้าหาเธอใกล้ๆ วางมือลงบนหัวไหล่บอบบาง "ถ้าการกระทำของฉันไม่ชัดเจน ฉันก็จะพูดให้เธอฟัง... ไม่ว่าจะยังไงฉันก็ไม่มีวันรักเธอ เศษเสี้ยวของหัวใจ ก็ไม่มีวันมีเธออยู่ในนั้น กลับไปบ้านของเธอซะ แล้วอย่ามาที่นี่อีก ฉัน...ไม่ได้รักเธอ แล้วไม่คิดจะรัก!" เขาพูดชัดเจนทุกคำทุกประโยค ทว่าทำไมเธอกลับรู้สึกว่ามันไม่จริง รินนราทรุดตัวนั่งลงกับพื้นทันทีที่กันต์ปล่อยมือ แล้วหมุนตัวเดินออกจากห้องนอน "คุณโกหก!"

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : เสี้ยวรักอสูร

นิทานเจ้าหญิงเจ้าชายมีไว้ให้เด็กหญิงฝัน แต่มันไม่มีทางมีอยู่จริงในชีวิตที่ไม่มีใครรักอย่างเธอ แม้แต่คนในครอบครัวก็ยังไม่รัก แล้วเธอจะคาดหวังอะไรจากผู้ชายใจร้ายคนนั้น กามเทพคงกลั่นแกล้งเธอตามสวรรค์ เลือกเกิดไม่ได้ก็จริงอยู่ แถมเธอเลือกใครสักคนก็ยังไม่ได้ แอบรักว่าเจ็บแล้ว เธอยังต้องเจ็บเห็นๆ อีกเมื่อเขาคือคู่กรณีที่เกลียดเธอเข้าไส้ เกลียด รังเกียจ ชิงชัง ขยะแขยง จะมีคำไหนที่เขารู้สึกมากไปกว่านี้อีกไหม แม้หลังเมฆฝนพัดผ่านไป หัวใจเธอก็ไม่ได้ชุ่มฉ่ำตามมา มันกลับยิ่งแห้งแล้ง ก็ในเมื่อคำนิยามของเขา เมียคือผู้หญิงที่บำบัดความใคร่ ไม่ใช่ผู้หญิงที่บำบัดหัวใจสักหน่อย  แค่คำว่ารักเขายังไม่เคยพูดให้ได้ยิน...เธอคงหวังสูงเกินไป ในเมื่อรักเองเจ็บเอง มันก็ถูกแล้วนี่นา...

สำนักพิมพ์ทัช